Blog

01
apr 20
0

Je kan niet alles zeker weten. Doe het goede.

Tags : bore out burn out capaciteiten talent vakken

Onwerkelijk. Ik had me een situatie zoals deze nooit kunnen indenken. En dat geldt vast niet alleen voor mij. Wat doe jij nu? Ga je nog naar je werk? Heb je kinderen thuis die je met schoolwerk moet helpen? Kan je thuis werken? Heb je een partner die ook thuis werkt? Heb je zorgen om familieleden? Hoe gaat het met je relatie?

Zekerheden in je bestaan zijn verdampt waar je bij staat.

Deskundigheid.

Ik denk veel na. Gaat automatisch. Zo ben ik bedraad. Ik ben een spons met informatie, hoewel ook selectief. En dat is een rijkdom en last tegelijk.

We worden nu overspoeld met deskundigheid. Vind ik heel belangrijk, en tegelijk heb ik ook behoefte aan ‘zelfbescherming’.

Wat volg ik wel, wat niet, waar vertrouw ik op?
Wat geeft me onderbouwde duidelijkheid over waar we aan toe zijn, en wat is stemmingmakerij?
Hoe kan ik op mezelf en mijn gezond verstand vertrouwen?
Hoe blijf ik mentaal en fysiek in orde?

Van alle tijden.

Je kunt niet alles voorzien en in de hand hebben. Het beste wat je kan doen is op een rijtje zetten wat belangrijk is. Voor jouzelf, je naasten, je gezondheid, je leef- en werkomgeving, de maatschappij. Uiteindelijk is iedereen op zichzelf aangewezen. En dan moet je dingen afwegen, beslissen, zonder alle feiten te kennen en gevolgen te kunnen overzien. Onderzoek wat belangrijk is, hoe jezelf in goede conditie houdt, wat je nodig hebt. Dat is goed voor jou, je hebt minder hulp nodig en je helpt anderen. Je gezin, relaties, collega’. Je draagt bij aan mens en maatschappij.

Dat is van alle tijden, niet alleen in de crisis van nu.

Bokkensprongen helpen niet.

Ik word blij van alle initiatieven die voorbij komen om elkaar te helpen. De inzichten die ontstaan over hoe we dingen anders kunnen doen dan we gewend waren. En ik zie ook initiatieven voorbij komen die geweldig lijken, (zo buitelen de gratis aanbiedingen over elkaar heen), maar die, als je even doordenkt, ook weer ongewenste gevolgen kunnen hebben. Ook dat is van alle tijden. Ook bij andere keuzes die mensen overhaast of uit enthousiasme maken.

Zinvol werk.

Ik werk niet in de zorg. Heb geen vitaal beroep. Twijfel soms of ik wel genoeg doe in deze tijd. Natuurlijk houd ik de RIVM maatregelen in acht. 1,5 meter afstand. Aangepast boodschappen doen. Thuis werken. Niet langs gaan bij mijn moeder, alleen app en bel contact. Ook met mijn kinderen. Het voelt alsof het te weinig is, dat ik meer moet doen.

En de andere kant: ik heb zinvol werk. Ik help mensen hun weg te vinden, in het werk en in hun leven. Vaak mensen met bovengemiddelde talenten en capaciteiten. Als het mij lukt om mensen te helpen om de goede keuzes te maken, met plezier en energie te werken, dan is dat geen luxe. Dan is dat zinvol.

– Mensen blijven gemakkelijker gezond.
– Burn out en bore out kan je vóór zijn.
– Capaciteit, talent en vakkennis wordt benut.

Energie, deskundigheid, liefde wordt weer doorgegeven. Dat brengt een keten op gang. Iedereen kan zo weer doorgeven aan anderen. Laat ik daar dan een schakel in zijn. Laat ik gewoon beginnen met waar ik goed in ben en met veel plezier doe. En extra doen waar het kan.

Doe het goede. Niets is zeker.

Ik denk ook dat je daar niet op moet wachten. Dat is maar weer gebleken deze tijd. Ook in andere tijden is niets zeker. Het gaat volgens mij om het onderzoeken wat jij kan doen om het voor jezelf én je omgeving zo goed mogelijk te doen. Ook al weet je nooit zeker hoe het uitpakt.

Ik weet met al mijn twijfels wel zeker dat mijn bijdrage kan zijn om daarmee te helpen. Met alle kennis en ervaring die ik heb. En dat doe ik dan ook. Ook in deze bijzondere tijden. Het liefst bij mij aan tafel, maar voor nu met telefoon, mail en Skype. Geen bokkensprongen, wel gedegen werk.

En dat blijf ik doen. Nu en later, als we deze periode voorbij zijn.

As dit voor jou de tijd is waarin je juist wil onderzoeken wat het goede voor jou is, mail me. We onderzoeken dan wat ik ook in deze tijd voor je kan doen. Voor nu en voor later.

Ik ben op mijn post.

Blijf gezond, zorg voor elkaar.

Wil je Burn-out of Bore-out vóór zijn? In mijn gratis E-book ‘In 5 stappen weer fluitend naar je werk!’ vind je handvatten die jou helpen om op tijd bij te sturen. Schrijf je dus nu in voor mijn E-zine en je krijgt het E-book automatisch in je Inbox.

https://www.florusseotc.nl/tag/bore-out/

Afbeelding: https://pixabay.com/nl/photos/koffie-drank-kop-koffiekop-voeding-2446645/

20
mrt 20
0

Zelfhulpboeken zijn als reisgidsen. Hoe kan je je geluk vergroten?

Vrijdag 20 maart Internationale Dag van het Geluk. Ik zag het voorbijkomen op nu.nl. Ik wist niet dat er zo’n dag bestond. En ik vind het ook een beetje vervreemdend in een tijd dat de wereld zo vervuld is van onzekerheid. Over gezondheid, contacten, werk, inkomen, boodschappen, afgelastingen en opschortingen.

Hebben we niks beters te doen dan weer zo’n dag uitroepen, is het eerste wat ik denk. Maar ik las het artikeltje toch. En ik bedenk me.

Juist nu is het goed om je bewust te zijn dat je gevoel van geluk je stevigheid versterkt en je weerbaarheid vergroot. En dat we dat juist heel hard nodig hebben. Niet alleen op die vrijdag, of in deze bijzondere en onzekere tijden, maar altijd.

De vragen over geluk werden gesteld aan Ruut Veenhoven, ‘geluksprofessor’. Prof. dr. Veenhoven, emeritushoogleraar sociale condities voor menselijk geluk aan Erasmus Universiteit Rotterdam.

Ik lees weer dingen die altijd belangrijk zijn om in gedachten te houden.

Gelukkige mensen

Gelukkige mensen
kunnen gemakkelijker een gezond leefpatroon volgen
hebben meer waardevolle sociale relaties
hebben minder last van stress, minder stress verhoogt je weerstand.
En ook dit vond ik mooi om te realiseren: Het effect van geluk op je gezondheid is groter dan het effect van gezondheid op je geluk.

Zelfhulpboeken zijn als reisgidsen

Kan je je geluk vergroten met behulp van zelfhulpboeken? Veenhoven ziet ze als reisgidsen.

Reisgidsen laten je altijd de mooiste plaatjes zien, beschrijven wat er allemaal mogelijk is. Voor iedereen hetzelfde, voor iedereen bereikbaar. Als je de aanwijzingen volgt. Zelfhulpboeken geven mogelijke oorzaken aan van ongeluk en mogelijke manieren om daarmee om te gaan. Ook bedoeld voor iedereen.

Met geluk werkt het anders. Geluk is niet voor iedereen hetzelfde. Het is afhankelijk van wie je bent en je situatie.

40 % van je geluk kan je beïnvloeden.

Uit de geluksonderzoeken van Leo Bormans leerden we al dat je geluksgevoel voor een groot deel, ongeveer de helft, bepaald wordt door je aanleg. Sommige mensen gaan blijmoedig door het leven, anderen zijn van nature zwaarmoediger.

10 % van je geluksgevoel wordt beïnvloed door geluk of pech van buitenaf. Kan je niet beïnvloeden, dat overkomt je. Dan blijft er zo’n 40 % van je totale geluksgevoel over dat je zelf kunt beïnvloeden. Dat is een flink deel dat je dus zelf kunt versterken. Best de moeite waard.

Ieder van ons heeft schuifruimte om keuzes te maken die je geluksgevoel vergroten. Keuzes in leefstijl, werk, tijdbesteding, contacten.

Aan de corona situatie kunnen we als individu niet zo veel doen. Maar we kunnen wel wat doen aan het vergroten van ons geluk. Door keuzes te maken die goed voor ons zijn. En meer geluk zorgt voor meer stevigheid en een gezonder leven.

Pas goed op jezelf, blijf gezond, help elkaar.

En laat het me weten als je mijn hulp kunt gebruiken bij het maken van keuzes die goed zijn voor jou.

Werk ze!

https://www.florusseotc.nl/tag/geluk/

Afbeelding: https://pixabay.com/nl/photos/huisje-meer-water-natuur-de-zomer-1550083/

09
mrt 20
0

Heb jij al een coach? Goed gereedschap garandeert nog geen timmermansoog.

Tags : coach coaching

Dirk de Wachter, psychiater, vraagt zich af of we wel zo massaal gebruik zouden moeten maken van coaches. Want dat doen we. Hij constateert dat we ons niet altijd gelukkig en begrepen kunnen en hoeven voelen in het leven. Een leven bestaat altijd uit mooie en minder mooie kanten. Geluk en liefde, maar ook verdriet, ongemak, angst. Ongelukkigheid hoort er bij.
(lees ook “De kunst van het ongelukkig zijn “, van Dirk de Wachter)

Als we wat meer naar elkaar om zouden kijken, meer delen met de mensen in onze eigen omgeving, kan dat zwaarte verlichten. Luisteren, delen, elkaar aankijken, elkaar helpen in nood. Maar we lijken het wel verleerd en kwijtgeraakt.

En daarom gaan we naar coaches. Die waarschijnlijk goed kunnen wat ze kunnen.

Voor elk ongemak een coach

Ook mijn eigen werk valt inmiddels onder het kopje coaching, hoewel dat nooit mijn plan was. Ik ben begonnen met het onderzoeken en bestuderen van leerprocessen. Wat is er voor nodig om te leren en je te kunnen ontwikkelen? Om iets aan anderen te leren? En zo ben ik verder het pad afgelopen van leren en ontwikkeling van mensen in een werkomgeving. En hoe mensen zelfredzaam kunnen worden om plezier te houden in wat ze doen en op een gezonde manier te kunnen blijven werken. Ook als hun huidige werkplek ophoudt. Of ze van plek willen of moeten veranderen.

De groep coaches in onze samenleving wordt groter en groter. Je kunt professionele coaches vinden op elk terrein waarop we worstelen. Werk, relaties, verlies, gewicht financiën, sport, opruimen, scheiden, “life”.

Er bestaan inmiddels oneindig veel coachopleidingen. Gecertificeerd en niet gecertificeerd. Van smal tot breed, levensthema gericht of methode/instrumentgericht, kort en krachtig op of universitair niveau. Wat maakt een coach een goede coach? Ik schreef hier al eens iets over in het blogartikel “Wat maakt een coach een goede coach”.

Een coachpraktijk beginnen.

Onlangs kreeg ik een vraag uit mijn netwerk van iemand die net een coachopleiding had afgerond. Of ze eens met mij mee mocht lopen om te ervaren hoe dat nu in praktijk ging. Coachen. Meelopen kan bij mij niet, mijn gesprekken zijn persoonlijk en daar past geen luisteraar bij. Maar ze was natuurlijk wel van harte welkom om eens te praten over ons werk. Dat gesprek heeft mij ook weer inzichten opgeleverd.

Is het je gereedschap of je timmermansoog?

Ten eerste spraken we over wat ze graag wilde doen in een eigen praktijk. Dat was haar nog niet helemaal duidelijk. Mocht van alles zijn, ze had een opleiding met een ruime toolbox aan vaardigheden en technieken afgerond. Daarmee kon ze eigenlijk heel veel mensen coachen. Misschien ging ze wel “life coaching” doen. Verder pratend vertelde ze over haar huidige werk. Ze heeft een juridische achtergrond, werkt bij een gemeente en was ervaren in het oplossen van vraagstukken en conflicten die te maken hadden met de openbare ruimte. Veel moeilijke gesprekken met verschillende belangen en emoties. En daar moest ze dan, binnen de juridische regels, toewerken naar een oplossing. Dat bracht ons op de constatering dat haar bagage om mensen te helpen niet alleen bestond uit haar vers afgeronde coachopleiding, maar uit een combinatie van haar werkervaring, levenservaring, mensenkennis en vakkennis. Dat samen heeft haar timmermansoog ontwikkeld. En dat haar coachopleiding het gereedschap is wat ze heeft leren gebruiken om mensen te helpen die tegen vragen aanlopen in het veld dat ze zo goed kent.

Dat opende nieuwe perspectieven. Over haar doelgroep, haar niche.

Kies je woorden zorgvuldig.

Vervolgens zei ze tegen mij dat je als coach wel echt interesse in mensen moest hebben. En ze wachtte mijn automatische instemming af…… En die kwam niet. Ik moest daar zichtbaar over nadenken. Kan ik zeggen dat ik interesse heb in mensen, in elke gast bij mij aan tafel? Is dat wat mij drijft? Ze zag mijn aarzeling. Ik hoef niet alles te weten van iemand. Ik wil helpen te onderzoeken wat belangrijk voor ze is, wat er speelt, en hoe ik ze de inzichten en handvatten mee kan geven waarmee ze zelf weer verder kunnen. En daarvoor is een oprecht, open, gelijkwaardig gesprek nodig. Afgestemd zijn. Waarbij mijn gast vertrouwen heeft in mij en andersom. Hun puzzel helpen oplossen, hun kluwen helpen ontwarren. Met alle kennis en ervaring die heb. Dat is voor mij net iets anders dan interesse.

Dat bracht ons op mijn overtuiging dat je taalgebruik en woordkeuze zo ontzettend belangrijk is. Als je je bedient van algemeen gangbare en snel gebruikte woorden en zinnen, raak je niet de essentie. Weet je niet zeker of je elkaar goed begrijpt. Ik ben een pietlut wat dat betreft, zal altijd doorvragen wat je nu echt bedoelt. In andere en meer persoonlijke woorden, in plaats van in cliché begrippen die we snel gebruiken.

Vragenlijsten

Ze vroeg ook naar mijn werkwijze. Ik liet haar zien wat mijn routes zijn in de programma’s die mensen bij mij kunnen volgen. Ik heb die routes op basis van jarenlange praktijk ervaring zo gekozen dat we ruimte hebben voor alle belangrijke thema’s die we willen bespreken om een nieuw spoor te vinden. We beginnen heel persoonlijk, onderzoeken je bewegingsruimte in de ruimste zin van het woord, en leggen relaties naar de werkwereld. In je huidige of in een nieuwe omgeving.

Ik heb in de loop der jaren ervaren dat vragenlijsten en instrumenten ons niet altijd bij de meest essentiële thema’s brengen. Dat verraste haar. Van vragenlijsten die je invult kloppen de rapportages vaak zo goed, was haar ervaring. En dat is ook zo. De veelgebruikte instrumenten en vragenlijsten zijn goed geconstrueerd, jouw antwoorden zijn niet gemakkelijk te manipuleren en de rapportage beschrijft je goed. Of geeft in visuele plaatjes weer wat kenmerkend is voor jou.

En dat klopt ook: als het goed is krijg je terug wat je er in gestopt hebt. In woorden die je zelf niet had gekozen, maar die je goed beschrijven. En soms herken je niet alles, maar is er in de bespreking te weinig tijd om te onderzoeken hoe dat komt.

En daar precies zit mijn aarzeling. Woorden in rapportages die jou beschrijven zijn niet van jou, je hebt ze niet zelf gevonden. Maar het kan je natuurlijk wel houvast geven. Of bevestiging. Of aanwijzingen wat bij jou past of hoe je zou kunnen gaan ontwikkelen.

Over de uitkomsten waar je verrast over bent moet je het juist hebben, door het bekende te herhalen kom je niet altijd verder.

Gereedschap én een timmermansoog

Coaching is zoveel meer dan gebruiken van gereedschap zoals methodieken, technieken en instrumenten. Je hebt zeker een goedgevulde gereedschapskist nodig, met gereedschap dat je goed beheerst. En theoretische kennis.

Maar een vakman heeft meer nodig dan zijn gereedschap. Een timmermansoog ontwikkel je door ervaring.

Ik deel met Dirk de Wachter dat het ons goed zou doen als we onze zorgen meer met elkaar kunnen delen. Als familie, geliefden, buren, vrienden, collega’s. Dat we aandacht, tijd en compassie hebben voor elkaar.

Maar ik wens ook iedereen een vakbekwame coach als je die nodig hebt.

Met een goed ontwikkeld timmermansoog én met gereedschap dat hij of zij goed weet te hanteren.

Werk ze!

https://www.florusseotc.nl/tag/coach/

Afbeelding: https://pixabay.com/nl/photos/hout-liggen-hout-kunst-hout-design-3795725/

20
feb 20
0

Ingesleten patronen zorgen voor blinde vlekken. Waar zitten die van jou?

Tags : blindevlekken handvatten ingesletenpatronen patronen sterke kanten toekomstperspectief toekomstrichting zelfvertrouwen zwakkekanten

Waarschijnlijk kan je dat niet direct zeggen. Anders waren het geen blinde vlekken.

Ik sprak kort geleden met iemand die nadacht over zijn afscheidswoorden die hij nog kwijt wilde bij het verlaten van zijn bedrijf. We lieten zo de afgelopen tijd de revue passeren. Het waren intensieve en hectische jaren geweest. Maar het bedrijf was ook opgefrist, zelfbewuster. Klaar voor een nieuwe fase. En er liggen een paar serieuze uitdagingen voor de komende tijd.

Verleden, heden, toekomst.

Er bleek best een grote overeenkomst te zijn tussen de toekomstrichting van een bedrijf en van een individu bij mij aan tafel. Als je keuzes wil maken voor de toekomst, moet je in ieder geval onderzoeken waar je energie van gaat stromen, waar je kwaliteiten zitten en wat jouw best passende toekomstperspectief is.

Het helpt daarbij niet om alleen maar vooruit te kijken, hoe logisch dat ook lijkt. Het is belangrijk om ook achter je te kijken en je te realiseren welk pad je hebt afgelegd. Hoe je zo ver bent gekomen. Je bewust te zijn van hoe je je ontwikkeld hebt tot wat of wie je vandaag bent geworden.

Wat waren je sterke kanten, wat is gemakkelijk gegaan, waar heb je het tij mee gehad.
Maar ook: waar heb je hard voor moeten werken, heb je je misschien bewust moeten aanpassen aan of inspelen op veranderingen. Veranderingen in jezelf, of die op je af kwamen.

Daarvan kan je leren, dat geeft je een goede basis om met vertrouwen vooruit te kunnen kijken.

De plek waar je nu staat is onlosmakelijk verbonden met je verleden en je toekomst. Met waar je vandaan komt en waar je naar toe gaat. Dat geldt voor individuen eigenlijk net zo als voor organisaties.

Ingesleten patronen

In het stuk dat je al hebt afgelegd, heb je ongemerkt patronen ontwikkeld. Dingen gedaan die je goed afgingen, zonder je daar altijd bewust van te zijn. Die sterke kanten zijn oneindige energiebronnen. Daar kan je altijd op vertrouwen, ook al zie je dat zelf haast niet meer als iets bijzonders omdat je het zo gewoon vindt.

Je hebt waarschijnlijk ook onbewust patronen ontwikkeld die je in de weg zitten. Waardoor je wellicht ongemerkt zaken uit de weg gaat of geen aandacht geeft. Of voor je uit schuift. Of waardoor je je op onbekend terrein voelt.

Dat geldt voor de mensen bij mij aan tafel, maar kan ook opgaan voor een organisatie.

Blinde vlekken opsporen en handvatten vinden.

Eén van de belangrijkste pijlers in mijn werk is het opsporen en inkleuren van die blinde vlekken.

Wat heb je eigenlijk helemaal niet door van jezelf?

Wat doe jij automatisch zo omdat dat je juist heel goed af gaat en je er energie van krijgt?

En wat ga je, bewust of onbewust, uit de weg, waar voel je je niet comfortabel bij? Kan en wil je jouw ingesleten patronen aanpassen, of gaan vervangen door andere patronen?

Op deze manier krijg je meer zelfinzicht, meer zelfvertrouwen en vind je handvatten om je te ontwikkelen. Laat dat voor een organisatie nu ook opgaan.

Zelfonderzoek kleurt je blinde vlekken in.

Het werpt een nieuw licht op

– je van nature sterkte kanten
– je ingesleten patronen,
– handvatten om zaken aan te pakken, of te reageren op de opgaves en uitdagingen waar je voor staat.

Mijn gast kreeg al een idee wat hij wilde zeggen in zijn afscheidswoord.

Kan jij hulp gebruiken?

Kan jij hulp gebruiken bij het inkleuren van je blinde vlekken en het opsporen van ingesleten patronen?

Mail me gerust voor één van de eerste afspraken bij mij aan tafel. Dan onderzoeken we of je mijn hulp kunt gebruiken om weer met vertrouwen je weg te vervolgen.

Werk ze.

Afbeelding: https://pixabay.com/nl/illustrations/mindsets-ervaringen-geslacht-3950719/

31
jan 20
0

Vroegbloeier of laatbloeier? En over hoogbegaafdheid en (school)keuzes maken.

Tags : Hoogbegaafd Hoogbegaafden hoogbegaafdheid laatbloeier loopbaankeuze schoolkeuze vroegbloeier

Hoe kom je op de goede plek?

Het is beter als kinderen pas rond hun 15^e een schoolkeuze hoeven te maken in plaats van rond hun 12^e. Deskundige mensen uit het onderwijs hebben daar goed over nagedacht. Voor veel kinderen komt de keuze voor praktijkgericht onderwijs, HAVO, of VWO, veel te vroeg. En dat geloof ik meteen.

Tegelijkertijd schiet ik, als moeder van drie slimme kinderen, als onderwijskundige, als professional op gebied van loopbaankeuzes, alle kanten op wat ik hier zelf eigenlijk van vind.

In mijn visie is alles de moeite waard om te zorgen dat kinderen én volwassenen op die plek terecht komen waar ze best tot hun recht komen. Waar ze plezier hebben, zelfvertrouwen krijgen, leren omgaan met anderen. Niet op hun tenen hoeven lopen, lekker uitgedaagd worden. Kunnen groeien en bloeien. Dat geldt voor iedereen, hoogbegaafd of niet.

Te vroeg gekozen

We kennen allemaal wel voorbeelden waar te vroeg kiezen niet goed afloopt.

1. Kinderen die overschat worden, en een schoolroute aflopen die niet bij hen past, waar ze op hun tenen moeten lopen en bezwijken onder de prestatiedruk, ongelukkig worden.

2. Kinderen die onderschat of niet gezien worden. Die terecht komen in een schooltype waar ze zich vervelen, niet hoeven te werken (en dat dus dan ook helemaal niet meer doen), niet gestimuleerd worden, zich smaller ontwikkelen dan wat ze nodig hebben.

3. Kinderen die een geweldig talent hebben en daar graag in verder willen, maar die eerst een aantal jaren een algemeen vormende opleiding moeten volgen waardoor het plezier in en de ontwikkeling van hun talent sneuvelt.

4. Kinderen die een geweldig talent hebben en al jong in die richting gedirigeerd of gezogen worden, waardoor ze geen mogelijkheden meer hebben om zelf te ontdekken of ze wel alles op alles willen zetten om top te worden met hun talent. En zich minder kunnen ontwikkelen op andere vlakken.

Voor veel kinderen komt zo’n bepalende keuze dus te vroeg. Het zou beter zijn als die keuze later gemaakt hoeft te worden. Snap ik.

Ik ben ook een groot voorstander om kinderen te leren leven tussen mensen die anders zijn dan jij bent. Zoals de maatschappij ook is. Van elkaar kan je leren, leer je verdraagzaamheid, leer je je sociaal te bewegen. Dan is diversiteit vanzelfsprekend.

In ben ook voorstander dat je je niet te snel afzondert in de samenleving, niet alleen maar in je eigen bubbel leeft, met alleen maar gelijkgestemden.

Dat voelt misschien goed, maar geeft je ook vertekend beeld van de wereld.

Maar toch…..

In mijn wereld kom ik juist weer veel mensen tegen die te laat in het goede spoor zijn beland. Die lang hebben moeten wachten voor ze dat konden gaan doen waar ze goed in zijn, wat ze leuk vinden, waar ze zichzelf in kunnen ontwikkelen. Niet op tijd gestimuleerd zijn in waar zij nu juist goed in waren en plezier in hadden.

Met de meesten komt dat later nog goed. Anderen zijn lang niet ‘gezien’ en merken nu dat het moeilijk is om alsnog daar te komen waar ze zich op hun plek voelen. Hebben zich lang aangepast en hebben het nu lastiger zich alsnog ten volle te ontplooien.

Wat hebben deze bespiegelingen te maken met hoogbegaafdheid?

In zie de reacties alweer voorbij komen: Voor hoogbegaafden is dit geen goede ontwikkeling. Waarom moeten deze kinderen nog langer wachten met uitvliegen? Nog langer aanpassen aan een tempo dat te langzaam voor ze is, in groepen waar ze geen aansluiting hebben. Nog niks mogen of kunnen kiezen. Voor deze kinderen is het juist weer heel fijn als ze niet het gevoel hebben opgehouden te worden, maar samen met anderen, in een sneller tempo, met complexere leerstof worden geprikkeld. Zij ontwikkelen zich juist beter als ze wél door kunnen. Hun grenzen kunnen verleggen, ook al zijn ze nog jong. Nieuwsgierig mogen zijn, zo zelfvertrouwen kunnen opbouwen.

En vanuit mijn leef- en werkwereld begrijp ik dat ook weer heel goed. Wachten, niet door kunnen, snel klaar zijn met alles, verveling, te veel tijd hebben, geen aansluiting vinden in de groep, werkt demotiverend. Tessa Kieboom noemt dat “leerhonger hebben, en dan steeds maar op dieet staan”. Dan ga je afhaken, verlies je je motivatie en raak je gefrustreerd. En dat zie ik ook.

Bij kinderen, scholieren, studenten en werkenden.

(Vraag ik me ineens ook af: klopt het wel, dat een latere schoolkeuze betekent langer wachten op een route die bij je past? Of moeten we helemaal van het onderscheid in niveaus af? En hoogbegaafden kunnen op verschillende gebieden ook weer vroegbloeiers of laatbloeiers zijn. Maar ze zijn in de regel wel veel sneller door leerstof heen dan gemiddeld. Verschillen bestaan echt.)

Vroegbloeier of laatbloeier?

Misschien moeten we wat minder gefocust zijn op capaciteiten of niveau. Maar is het goed te kijken of iemand al aan het maken van een keuze toe is. Zoals een commentaar van een rector op deze ontwikkeling: Blijf opletten, want een kind dat al jong weet dat hij metselaar wil worden, wordt niet gelukkig van jarenlang algemeen vormend onderwijs.

Er zijn kinderen die veel gelukkiger zijn als ze wel direct in een praktijkgerichte klas terecht komen. Of in een gymnasium-brugklas.

Als je systemen ontwerpt voor de grote groep, zullen er altijd mensen zijn die er links, rechts, boven of onder uitvallen. Als het zo is dat voor veel kinderen het moment te vroeg komt om een bepalende schoolkeuze te maken, is het goed dat die keuze later kan wordt gemaakt. En dat kinderen zich daardoor in de breedte kunnen ontwikkelen en meer tijd hebben om zichzelf te kunnen ontdekken.

Voor laatbloeiers is dat zeker heel goed. Maar hoe zit het met de vroegbloeiers?
Als je kinderen langer in een groep bij elkaar houdt, hoe zorg je er dan voor dat de vroegbloeiers niet verwelken?

Hoe fijn zou het zijn als kinderen zich op alle fronten goed kunnen ontwikkelen. Met hun capaciteiten en talenten, op welk vlak dan ook, sociaal en emotioneel.

Ook de kinderen die wel al jong weten wat ze willen. Daar heb je je even lang plezier van. Ik zie het bij mij tafel.

Ik wens ons allemaal toe dat ons onderwijs zo ingericht kan worden, dat we de best passende routes kunnen bieden. Voor de grote groep, voor de laatbloeiers én voor de vroegbloeiers.

En ik wens leerkrachten, ouders en kinderen toe dat ze goed blijven kijken naar de mogelijkheden voor kinderen voor wie de gemiddelde route niet de beste passende is. Voor hoogbegaafde kinderen én voor alle kinderen met weer andere talenten en capaciteiten. Binnen én buiten de school.

Best een uitdaging.

Heb jij op het juiste moment de juiste keuzes kunnen maken?

Of heb jij het gevoel dat jouw keuzes achteraf gezien te vroeg of te laat zijn gekomen? En kan je hulp gebruiken bij het onderzoeken wat nu je mogelijkheden zijn?
Maak een afspraak voor één van de gratis eerste gesprekken. We onderzoeken dan samen of je mijn hulp kunt gebruiken.

Werk ze.

https://www.florusseotc.nl/tag/hoogbegaafdheid/

Afbeelding: https://pixabay.com/nl/vectors/school-terug-naar-school-onderwijs-2596090/

21
jan 20
0

Wat heb jij nodig? Ben jij een zonnebloem of waterlelie.

Tags : Drijfveren Kennis en ontwikkeling nieuwe uitdaging ontwikkelen talenten vastlopen werkplek werkplezier

In mijn vakgebied gaat het vaak over het in kaart brengen van je talenten, drijfveren, voorbeelden waar je goed in bent. En dat is hartstikke belangrijk.

Wat alleen niet mag ontbreken is de vraag: wat heb jij nodig?

Deze week sprak ik met diverse gasten bij mij aan tafel over het belang om goed te onderzoeken wat jij nodig hebt.

Waar gedij jij goed?

Als mensen het gevoel hebben dat ze vastlopen, of gaan lopen, is een automatische reactie dat ze een nieuwe werkplek nodig hebben. Vaak krijgen ze adviezen van mensen in hun omgeving. Waar ze eens zouden moeten gaan rondkijken. Of wat wellicht iets voor ze is. Misschien een extra opleiding gaan doen?

En dat is allemaal goed bedoeld. En geeft je ook hoop dat je ergens anders verder kunt.

Wat laat jou groeien en bloeien?

Toch begin ik liever met het onderzoeken van iets anders. Niet bij de mogelijke oplossingen, en wat ervoor nodig is om daar aan te voldoen. Maar bij het je realiseren wat jij nodig hebt omdat jij jij bent.

Hoe wil je leven?

Hoe past werk daar in?

Welke inhoud dat werk zou mogen/moeten hebben?

En welke randvoorwaarden zijn voor jou de belangrijkste?

Daar heb je niet zomaar antwoorden op, dat duurt even. Alleen je CV analyseren is niet voldoende. Want je brengt niet alleen je opleidings- en werkervaring mee. Maar ook je levenservaring. Je ontwikkeling tot de persoon die je nu bent, het nest waar je uitkomt, je dromen, je waarden en normen. De manier waarop jij gevoed wordt en hoe jij energie terugkrijgt. En dat kan wel eens iets heel anders zijn dan je collega met dezelfde werk- en opleidingsachtergrond .

Zonaanbidder of extra veel water?

Deze week kwam de vergelijking met tuinplanten een aantal keer voorbij.

In een tuin komt niet elke plantje op dezelfde plek het beste tot zijn recht.

De essentie van elke plant is hetzelfde. Het is groen, groeit, bloeit, heeft bladgroenkorrels, maakt deel uit van een ecosysteem, maakt je tuin een mooi geheel.

Maar een vijverplantje heeft vooral veel water nodig om te stralen. En een zonnebloem heeft graag een zonnig plekje tegen een zuidenmuurtje. Met af toe water. Voor een mooie tuin zijn beide even belangrijk. Maar als je weinig zon in de tuin hebt, doen de zonaanbidders het niet goed. En zonder waterpartij hebben waterlelies geen leven.

En zo is het met werk ook. Je kunt ervaren en goed in je vak zijn, maar toch je energie uit heel andere bronnen halen dan je collega.

Het is belangrijk dat je niet alleen weet wat jij kunt leveren, maar ook waar en onder welke condities je het beste gedijt. En hoe je elkaar als collega’s het beste kan aanvullen om samen een sterk geheel te vormen.

Wat heb jij nodig om te groeien en bloeien?

Weet jij eigenlijk wel wat je nodig hebt om op je best te zijn in je vak? Te groeien en bloeien en je te ontwikkelen? Ben je een zon of schaduwplantje? En biedt jouw werkplek de omstandigheden die voor jou optimaal zijn?

Mijn goede raad is

Onderzoek goed wat je nodig hebt en bespreek dan of je dat kunt doen wat het beste bij jou past.
En misschien hoef je dan helemaal op zoek naar een nieuwe werkplek.

Kun je hulp gebruiken bij het onderzoeken van jouw optimale voedingsbodem?

Laat het me weten. Ik help je graag met jouw groei en bloei.

Werk ze.

Wil je Burn-out of Bore-out vóór zijn? In mijn gratis E-book ‘In 5 stappen weer fluitend naar je werk!’ vind je handvatten die jou helpen om op tijd bij te sturen. Schrijf je dus nu in voor mijn E-zine en je krijgt het E-book automatisch in je Inbox.

https://www.florusseotc.nl/tag/talenten/

Afbeelding: https://pixabay.com/nl/photos/zonnebloem-bloemen-kleur-bloem-1705909/

10
dec 19
0

Spreek je uit. Juist als je geen geboren roeptoeter bent.

Tags : hoog iq Hoogbegaafd hoogbegaafde Hoogbegaafden hoogbegaafdheid jestemlatenhoren jezelfuitspreken

Jezelf uitspreken, je stem laten horen, iets over jezelf vertellen. Of over wat je belangrijk vindt. Gaat dat jou gemakkelijk af?

Je uitspreken liep als gemene deler de afgelopen week door de afsluitende gesprekken die ik had met mijn gasten.

We bespreken altijd wat de grootste winst is geweest van de tijd die we samen hebben doorgebracht. En dit was bij deze drie wat hen het meest had geholpen.

“Die wil ik spreken”

Eén van mijn gasten vertelde dat wat ze in haar brief en CV had verteld over zichzelf, voor het bedrijf waar ze is gaan werken de belangrijkste reden was om haar uit te nodigen. Zo helder, dat de HR-dame direct dacht: “Die wil ik spreken!”.
Mijn gaste had nooit gedacht dat ze zo over zichzelf zou kunnen, durven praten. Uitspreken wat belangrijk voor haar is, wat ze goed kan, waar ze plezier in heeft, wat ze zoekt. Nooit gedacht dat ze iets te kiezen heeft. Helemaal verrast dat juist dat uitspreken haar een werkplek heeft opgeleverd die haar als gegoten zit.

“Dit is wat ik kan doen”

Met een andere gast sloot ik een periode van bijna twee jaar af. Het laatste jaar kwam hij nog af en toe bijpraten over hoe het ging in zijn hectische, onvoorspelbare en drukke werkomgeving in een gemeentelijke organisatie. Het was nu najaar, voor hem altijd al een moeilijke periode om door te komen. Maar afgelopen week viel hem op dat dat dit jaar meevalt.

Wat hem vooral heeft geholpen:

Niet meer overal ja op zeggen. Zich afvragen waar hij zijn kostbare tijd het liefste en het beste aan kan besteden. (Omdat er altijd meer gevraagd wordt dan waar hij tijd voor heeft.)

Uitspreken dat andere dingen soms zwaarder wegen dan altijd maar anderen uit de brand helpen.Hardop zeggen dat iets niet gaat lukken in die tijd. Of niet zijn sterkste kant is. Of dat hij keuzes moet maken. (In plaats van niks zeggen en er nog maar een privé uurtje in te steken.)

Zich laten horen over waar hij het beste zijn kennis en ervaring kan inzetten vóórdat de taken verdeeld zijn, in plaats van er na.

En dat werkt! Hij heeft meer regie over zijn tijd en over de inhoud van zijn werk. Hij plant zelfs vrije tijd in en gebruikt die ook, iets wat er altijd bij in schoot.

Dat levert hem veel meer rust en relativering op. En mensen weten beter wat ze aan hem hebben. Het werk en de werkdruk is niet veranderd, maar hij vindt het werk weer leuk en hij gaat er ontspannender mee om.

“Ik denk zelfs aan jou bij feestjes”

En een derde gast vertelde dat hij zelfs bij feestjes aan mij denkt. Omdat hij had geleerd dat het de moeite waard is om meer van jezelf te laten zien en te vertellen over wat je vindt, je bezig houdt, je graag doet of wilt. Om je uit te spreken. Dat dat oplevert dat mensen hem ook beter leren kennen.

Dit gaat hem helpen in zijn nieuwe werkkring, maar het helpt hem ook in zijn sociale leven. De gesprekken worden anders, gaan gemakkelijker ergens over. En dat leidt weer tot meerzeggende, minder oppervlakkige contacten.

Waarom vinden we ons uitspreken over onszelf toch zo moeilijk?

Ik merk dat mijn gasten zich niet zo bewust zijn van wat ze belangrijk vinden, of het liefste willen, en helemaal niet gewend zijn om dat te verwoorden.
Stiekem bang zijn dat anderen hen niet goed, interessant, leuk, slim, capabel genoeg vinden en letterlijk niet gewend zijn hun stem te laten horen, zich uit te spreken over zichzelf.

Zelfs smalltalk helpt

Ik las een mooi artikeltje over smalltalk. Voor een grote groep mensen een gruwel. Zeker voor introverte of meer ingetogen mensen. Maar smalltalk heeft ook een functie. Contact maken, aftasten of je met iemand een meer inhoudelijk gesprekje kan voeren. Of bij een sollicitatie of opdrachtgever om te kijken of je wat kunt ontspannen voor je over het werk gaat praten.

Gemakkelijker worden in een smalltalksituatie kan je leren. Net zoals je kan leren om jezelf beter te leren kennen en dat hardop uit te durven spreken.

Wil jij wat gemakkelijker worden in je uitspreken?

Ik kan je daar vast bij helpen. In een eerste gesprek kunnen we onderzoeken wat jij nodig hebt om jezelf te laten horen.

Werk ze!

Afbeelding: https://pixabay.com/nl/photos/kikker-figuur-spreek-niet-grappig-1274753/

10
dec 19
0

Komt het ooit nog goed als je hoogbegaafd bent?

Tags : hoog iq Hoogbegaafd hoogbegaafde Hoogbegaafden hoogbegaafdheid

Met deze zin sloot iemand haar mail af die ze me had gestuurd. Ze was teleurgesteld in de moeite die het haar kostte om iets passends te vinden. Was overal steeds kort in dienst en was het solliciteren moe.

Er sprak een moedeloosheid uit. En dat raakt mij dan. Want als je geen verwachtingen hebt, denkt dat je nergens je plek vindt, lijkt mij het leven zo zwaar en kleurloos.

Ik weiger.

Ik weiger te denken dat hoogbegaafdheid alleen maar een last is.
Ik weiger te denken dat hoogbegaafdheid vanzelfsprekend de oorzaak is van geen passende werkplek kunnen vinden.
Ik weiger te denken dat mensen je als hoogbegaafde niet moeten.
Het is niet omdat ik denk dat het bovenstaande niet voorkomt. Ik lees en hoor er genoeg over. Maar het aannemen helpt me niet.

Het omgekeerde bestaat ook.

Het is omdat het omgekeerde net zo goed bestaat. Ik weet het, zie het in mijn leefwereld, hoor het van mensen aan mijn tafel.
Van hoogbegaafdheid kan je veel plezier hebben.
Hoogbegaafdheid kan je op bijzondere plekken brengen.
Mensen zijn graag bij je juist omdat je hoogbegaafdheid je kleurt.
Daar lees ik veel minder vaak over, maar het is er wel.

Wat heb jij nodig?

In mijn vriendenkring, werk en familie ben ik altijd omringd met mensen die weten, of die ik er van verdenk, dat ze hoogbegaafd zijn. En met de meesten van hen gaat het vaak prima, en soms ook niet. Zoals het leven is.

Voor iedereen is het leven een zoektocht.

Waar kom ik goed tot mijn recht en met wie. Wat past er bij mijn mogelijkheden en capaciteiten en hoe kan ik op tijd in beweging komen als ik het risico loop vast te lopen, me te gaan vervelen, geen uitdaging meer zie.
Wat heb ik nodig?

Iedereen vraagt zich dat af. Als je hoogbegaafd bent heb je vast andere input en een andere omgeving nodig dan wanneer je dat niet bent. En dat dan ook weer allemaal op je eigen manier.

Als grazer, steeds overal van proeven, maar nergens lang blijven.
Of als specialist, steeds meer ontdekken op een meer afgebakend gebied.
Meer met je hoofd bezig kunnen zijn. Of juist met je handen, of je lijf.
Met mensen om je heen waar je je fascinaties mee kunt delen, je wilde ideeën, je humor, je gedachten, of je zorgen.

Waar zijn die plekken dan waar jij je thuis voelt?

Misschien zijn de plekken minder uitgebreid gezaaid voor hoogbegaafden. Maar ze zijn er. Het is voor ieder mens belangrijk om goed voor jezelf te zorgen en kritisch te zoeken. Soms is een plekje op zich helemaal niet zo bijzonder, maar heb je het er toch naar je zin. Of voel je je heel goed thuis in een gemêleerd gezelschap. Zolang je maar gevoed wordt met wat jij nodig hebt.

Je hoeft niet alles in één vriendenkring, relatie of werkplek te vinden. Je kan jouw energie, geluk en plezier ook uit een combinatie van verschillende werelden halen.

Hoogbegaafd of niet, onderzoek wat jou jou maakt.

Kortom, voor iedereen, hoogbegaafd of niet: onderzoek wat jou jou maakt.

Wat doe je het liefst? Wat heb jij nodig? Hoe kan je op tijd bijsturen of switchen? Met welke mensen ben je graag? Hoe ga jij om met wat je hebt meegemaakt?

Garanties “dat het goed komt” krijg je nooit. Maar de gedachte dat er voor jou ook iets te vinden is, geeft je op zich al een lichter gevoel dan de moedeloosheid “dat het voor jou niet weggelegd is”. En als je je lichter voelt, beweeg je gemakkelijker.

Afdwingen kan je ook niks, maar je kans vergroten door je verwachtingen en mogelijkheden te onderzoeken, vind ik altijd de moeite waard.

Laat het me weten als ik jou kan helpen in je zoektocht.

Werk ze!

https://www.florusseotc.nl/tag/hoogbegaafd/

Afbeelding: https://pixabay.com/nl/photos/meisje-lavendel-in-slaap-geluk-1208307/

14
nov 19
0

Frits Spits over zijn verlies. Vind een weg.

Tags : ADD ADHD ASS Drijfveren Hoogbegaafd hoogbegaafde Hoogbegaafden hoogbegaafdheid HSP Interesses Loopbaan Loopbaancoaching Loopbaancoachingsprogramma's Verlies

Pas geleden liet Frits Spits ons open en eerlijk zien wat het verlies van zijn vrouw Greetje met hem doet. Hoe hij nu, na ruim een jaar, verder leeft. En wat liedjes, teksten en muziek voor hem doen. Wat er gewoon doorgaat. En wat er nooit meer hetzelfde is, ook al ziet het er hetzelfde uit.

Hij heeft er een boek over geschreven, “Alles lijkt zoals het was.”

Sommige dingen gaan nooit weg.

Ik ben geen vakdeskundige op het gebied van leven met verlies. Wel ervaringsdeskundige. Zoals zovelen. En ik spreek dagelijks mensen die vastgelopen zijn, leven met hun eigen verlies en die een weg zoeken hoe ze verder kunnen in leven en werk.

Soms is verlies nog vers. Ben je recent vrienden of geliefden verloren. Of je baan, je geld of je gezondheid.

Afgelopen weken sprak ik gasten aan mijn tafel die al op jonge leeftijd verlies hebben gekend. In hun jeugd, vriendschappen, schooltijd, relaties. En daar al heel lang mee leven. Ook dat gaat nooit weg.

Een dikke streep trekken gaat niet.

Waarom benoem ik dit? Omdat je nooit verder kunt gaan zonder mee te nemen wat er bij jouw leven hoort. Niemand kan een dikke streep trekken bij vandaag, niet meer achterom kijken en alleen vooruit kijken. Hoe graag je dat ook zou willen. Zo werkt het niet.

Alleen je huidige situatie of de laatste periode meewegen in je besluiten voor de toekomst is te smal. En alleen je talenten, drijfveren of interesses in kaart brengen is maar een gedeelte van je “drijfvermogen”.

Hoe je verder wilt is altijd gekleurd door wat er allemaal in jouw rugzak zit.

Er is wat er is.

Ik kan niks helen. Ik probeer met je mee te zoeken hoe je het beste verder kunt. Hoe je, met alle krachten en talenten die je hebt, én met je verlies, weer een plekje kunt zoeken dat goed is voor jou. Natuurlijk horen daar de geijkte thema’s bij die je in loopbaancoachingsprogramma’s tegenkomt. Maar er hoort ook bij dat je jouw verlies niet negeert. Er is wat er is.

Net zoals ik bijzondere kenmerken zoals hoogbegaafdheid, (of kenmerken van ASS, AD(H)D of HSP), onlosmakelijk meeneem in ons zoekproces. Omdat dat ook nooit weg gaat. Hoe graag je dat soms ook zou willen.

En dat is complex. Maar ik denk dat het de moeite waard is om je vermogens én je verlies mee te nemen in je zoektocht. Zoals het jou het beste past.

Laat het me weten als ik jou kan helpen bij jouw zoekproces naar hoe verder.

Werk ze!

https://www.florusseotc.nl/tag/hoogbegaafd/

Afbeelding: https://pixabay.com/nl/photos/berg-heuvels-landschap-zonnige-dag-2595937/

31
okt 19
0

Werken is meer dan ruilhandel

Tags : energie erkenning groei inhoudelijk werk Kennis en ontwikkeling ontwikkeling plezier plezier op je werk vastlopen verantwoordelijkheid vermoeidheid vernieuwing verveling op het werk Voldoening waardering werk werkbeleving werken

Je werk is meer dan alleen inhoud. Je bent namelijk nooit alleen.

Werken is ruilhandel.

Eén van mijn klanten liet mij de afgelopen week weer zien dat werk nooit alleen maar een inhoudelijk kant heeft. Werken is veel meer dan dat.

Natuurlijk is werken een vorm van ruilhandel. Jij levert iets en je krijgt daar materiële en immateriële zaken voor terug. Wat je levert kan van alles zijn: een product, ideeën, een goede situatie creëren zodat anderen hun werk kunnen doen. Zorg, onderwijs, onderzoek. Dat wil je graag goed doen. Of je dit nu in een dienstverband doet of als zelfstandig werkende. Daar word je als het goed is ook voor betaald.

Met het geld dat jij binnen krijgt kan je leven. Sommigen kunnen ruim leven met hun inkomen, voor anderen is het goed opletten geblazen. Of genoeg om geen geldzorgen te hebben. Dat laatste gun ik iedereen: geen geldzorgen.

Je krijgt er hopelijk ook andere dingen voor terug. Plezier, energie, ontwikkeling en groei, waardering, voldoening.

Je bent nooit alleen.

Maar er is meer dan ruilhandel. Je bent nooit alleen. Je werkt samen met anderen. Collega’s, leidinggevenden, teamleden, klanten, leveranciers. En al deze verbindingen kleuren je werkbeleving. Communicatie, begrip, respect, lol, leiding geven en leiding ontvangen, impliciete verwachtingen en harde eisen, omgaan met kritiek, samen verantwoordelijk zijn voor een resultaat. Zelfs je fysieke werkplek speelt een rol.

En iedereen bekijkt zijn of haar wereld vanuit zijn eigen perspectief. Iedereen is het centrum van de wereld.

Waar schuurt het het meest?

Veel mensen die vastgelopen zijn voelen juist op deze laatste aspecten wrijving. Het inhoudelijke werk is meestal niet het grootste energielek. Hoewel niemand zich wil vervelen en iedereen wel in meer of minder mate behoefte heeft aan vernieuwing, ontwikkeling, afwisseling, zeggenschap en verantwoordelijkheid.

Het zijn juist die verbindingen met anderen waar het spaak kan lopen. Omdat iedereen werkt en leeft vanuit zijn of haar perspectief en verwachtingen, normen en waarden, wensen en behoeftes. En dit meestal niet hardop uitgesproken wordt, maar wel merkbaar is.

Jouw natuurlijke manier van werken en manier om iets bereiken, kan wel eens heel anders zijn dan die van je collega, baas, of klant. En als je dat niet van elkaar weet kan er onbegrip of irritatie groeien. En irritatie kan uitgroeien tot conflict. Of tot een loopgraven situatie. Waardoor niemand meer blij is en naar je werk gaan een loden last wordt. Je elkaar gaat mijden. Kritiek hebt op alles. Of uitgeput raakt.

En soms spelen vermoeidheid en privé zorgen een rol. Dan heb je wellicht niet alle energie beschikbaar die nodig is voor het werk.

Wat kan je onderzoeken?

Het thema met mijn gast was onderzoeken waar de emoties de overhand hadden gekregen. En waar nog ruimte zat om én de emoties te erkennen, én naar de inhoud van het werk te kijken. En de persoonlijke verschillen te bespreken. Zodat er meer begrip was voor ieders unieke manier van werken en er beter gezocht kon worden naar hoe je goed kon samenwerken om de gewenste resultaten voor elkaar te krijgen.

Dat vraagt dan weer om inzicht in je zelf, aandacht en begrip voor en erkenning van elkaar en de wil om samen te werken, ondanks dat je anders bent.

Inzicht helpt.

Inzicht in je eigen natuurlijke manier van doen, je ervaringen, je persoonlijke ingesleten automatismen, geven je die ruimte. Je kunt met wat meer afstand naar jezelf en naar de ander kijken. Waardoor er meer ruimte ontstaat om te zoeken naar wegen om goed samen te werken in plaats van irritaties te laten groeien.

Deze inzichten helpen je ook in te schatten of je mogelijkheden ziet om weer met plezier te werken in je huidige omgeving, of dat het echt tijd wordt om ergens anders verder te gaan. In dat geval hebben we weer een andere taak te doen.

Laat het me weten als dit iets is waar ik ook jou mee kan helpen.

Werk ze!

https://www.florusseotc.nl/tag/kennis-en-ontwikkeling/

Afbeelding: https://pixabay.com/nl/photos/orkest-piano-viool-gitaar-1186129/

1 2 3 ›»

apr 20

Deskundigheid.

Van alle tijden.

Bokkensprongen helpen niet.

Zinvol werk.

Doe het goede. Niets is zeker.

mrt 20

Gelukkige mensen

Zelfhulpboeken zijn als reisgidsen

40 % van je geluk kan je beïnvloeden.

mrt 20

Voor elk ongemak een coach

Een coachpraktijk beginnen.

Is het je gereedschap of je timmermansoog?

Kies je woorden zorgvuldig.

Vragenlijsten

Gereedschap én een timmermansoog

feb 20

Verleden, heden, toekomst.

Ingesleten patronen

Blinde vlekken opsporen en handvatten vinden.

Zelfonderzoek kleurt je blinde vlekken in.

Kan jij hulp gebruiken?

jan 20

Hoe kom je op de goede plek?

Te vroeg gekozen

Maar toch…..

Wat hebben deze bespiegelingen te maken met hoogbegaafdheid?

Vroegbloeier of laatbloeier?

Heb jij op het juiste moment de juiste keuzes kunnen maken?

jan 20

Waar gedij jij goed?

Wat laat jou groeien en bloeien?

Zonaanbidder of extra veel water?

Wat heb jij nodig om te groeien en bloeien?

dec 19

“Die wil ik spreken”

“Dit is wat ik kan doen”

“Ik denk zelfs aan jou bij feestjes”

Waarom vinden we ons uitspreken over onszelf toch zo moeilijk?

Zelfs smalltalk helpt

Wil jij wat gemakkelijker worden in je uitspreken?

dec 19

Ik weiger.

Het omgekeerde bestaat ook.

Wat heb jij nodig?

Waar zijn die plekken dan waar jij je thuis voelt?

Hoogbegaafd of niet, onderzoek wat jou jou maakt.

nov 19

Sommige dingen gaan nooit weg.

Een dikke streep trekken gaat niet.

Er is wat er is.

okt 19

Werken is ruilhandel.

Je bent nooit alleen.

Waar schuurt het het meest?

Wat kan je onderzoeken?

Inzicht helpt.

Recente Tags

Recente Artikelen

Contact