Tag Archives: terugkijken

  • 0

Uitzoomen. Wat is wanneer belangrijk? En hoe beïnvloedt dat je keuzes nu in werk en leven?

Tags : 

Uitzoomen.

Het valt me op dat ik de laatste tijd meer ‘uitzoom’. Ik bedoel niet ‘zoom uit’,  maar als het ware vanaf grotere hoogte naar mijn eigen leven kijk. Alsof ik me mee laat voeren met de thermiek en omhoog kringel.  

Dan zie ik andere samenhang. Of ik die daarvoor nog nooit zo gezien had. Een ander perspectief.

 

Huis, tuin en keuken voorbeelden

Huis

Ik woon inmiddels bijna mijn halve leven in het huis waar ik nu woon. Mijn oudste was één jaar, haar twee broertjes moesten nog geboren worden toen ik er kwam wonen. Zijn ook in dit huis geboren. Zoals in elk mensenleven is er zoveel gebeurd. Met mijzelf, met mijn gezin en kinderen, met mijn ouders. We zijn allemaal een volle generatie opgeschoven. Het huis heeft nu een vaste waarde gekregen. Van uitpuilend gezinshuis met drie gezellige, meer dan aanwezige kinderen, naar weekendhuis voor studentenkinderen, naar huis voor onszelf. Waar wij wonen en werken en waar nog altijd plek genoeg is voor wie behoefte heeft om naar mij en dit huis te komen.

Ik heb vaak gedacht dat we er nog eens weg zouden gaan. Ruimer…. Vrijstaand…. Grote tuin….. Ergens anders…… Maar nu willen we dat helemaal niet meer. Dit huis zijn we stap voor stap helemaal naar onze zin aan het maken. Voor de komende 30 jaar. Of zoiets. Of niet. We zien het wel.

 

Tuin

Sinds corona lopen we, nu dus al ruim een jaar, bijna dagelijks door het natuurgebied naast ons huis. Hoewel ik er dus al zo’n 25 jaar woon, heb ik nog nooit zoveel waargenomen in dit gebied als het afgelopen jaar. De kleuren, de seizoenen, de waterstand in de slootjes, de vogels, de andere wandelaars. Nu zie ik dat in ander perspectief. Eerder was het gebied vooral een verlengde van onze woonwijk, waar de kinderen speelruimte hadden en we verjaardagsfeestjes en speurtochten hielden. Nu zien we veel meer hoe bijzonder het gebied eigenlijk is. We hebben er een prachtige achtertuin bij gekregen.

 

Keuken

We zijn weer met z’n tweeën, de kleine kinderen en pubers hoeven niet meer de hele dag door gevoed te worden. We koken anders, doen anders boodschappen. Door corona en door hun eigen leven komen de kinderen weinig thuis. Ze hebben hun eigen evenwicht gevonden waar ze wonen, werken en studeren. Dus als ze komen moet ik echt nadenken over wat we nodig hebben en hoeveel ik in huis moet halen.

 

Opruimen

En ik ben aan het opruimen. Een vol huis, dat leger moet worden. Wat mag er weg, wat wil iemand nog bewaren? Ikzelf heb lang dingen bewaard, die ik nu, jaren later niet meer hoef te bewaren. En ik vind weer dingen terug (en weet nu ook weer waar het ligt). Ik zie hetzelfde bij mijn kinderen. Er moeten dingen bewaard, er mogen dingen weg, er zijn spullen waar ze nog over na willen denken. Snap ik ook.

 

Doorgeven

Ik ben ook aan het opruimen bij mijn moeder. Die woont ook nog in het huis waar ze meer dan 40 jaar woont. En waar meer binnen is gekomen dan er uit is gegaan. Mijn moeder is inmiddels 82, staat nog bijzonder helder in het leven, is mijn steun en toeverlaat met al mijn verhalen, is mijn grootste supporter, maar is niet meer in staat tot groot opruimwerk in haar eentje.

Dus wij komen helpen. En dit vind ik echt bijzonder om te doen.

Alle spullen die er nog zijn van haar jeugd, van mijn jeugd en van mijn broers en van de tijd dat mijn kinderen kind aan huis waren bij haar, gaan door onze handen.

Met de bijkomende verhalen, overpeinzingen, afgesloten tijdperken. Er mag veel weg. Daar heeft mijn moeder al jaren in gedachten over gedaan en besluiten over genomen. Nu alleen nog de fysieke stap zetten. Best een bijzonder proces. Voor haar, maar ook voor mij. Soms red ik nog iets dat ik toch graag wil houden. Of mijn broers misschien. We praten en lachen wat af. En soms is het stilstaan bij wat er niet meer is en wat nooit meer terug komt. Spullen van mijn vader.

Het maakt ruimte. Geeft lucht. Mijn moeder is er blij mee.

Ik hoor ook weer nieuwe verhalen van mijn moeder. Nooit geweten dat ze op haar 15e al uit huis wilde, naar Den Haag, om landmeter te worden bij het kadaster. Dat haar ouders haar wel erg jong vonden om op kamers te gaan, en dat ze toen toch haar HBS maar heeft afgemaakt. En later juffrouw is geworden. Dat wist ik natuurlijk wel.

Wat zij heeft meegekregen in haar jeugd heeft ook invloed gehad op hoe ik in het leven sta. En wat ik weer doorgeef aan mijn kinderen.

 

Bijzondere periode

Ik vind het een bijzondere periode. Is dit toeval? Overkomt dit iedereen die in mijn levensfase zit? Komt het doordat ik mijn kinderen hun eigen weg zie gaan. Of door mijn moeder? Of door corona? Of door wereldproblemen als veiligheid, arm en rijk, klimaat en natuur?

Ik denk meer na over de schakel die ik ben op de tijdlijn. Wat ik kan beïnvloeden en wat niet. Voor wie ik er wil zijn. Waar mijn aandacht en tijd naar toe gaan.

 

Wat is voor jou belangrijk in jouw werk?

Ik merk dat deze ervaringen me ook weer helpen in mijn werk, waar ik de situatie van mijn gasten altijd probeer te beschouwen aan de hand van

 – waar zij staan in hun leven en wat ze nodig hebben
 – hun ervaring en verhalen,
 – mijn vakkennis en mijn eigen perspectieven en ervaringen.

Het lijkt of ik door uit te zoomen steeds meer aandacht heb om vanaf een afstandje te kijken naar wat er nu belangrijk is.  En hoe het verbonden is met wat er was, en met wat er nog gaat zijn. Alles door je handen laten gaan, aandacht te geven. Onderzoeken wat belangrijk voor je is. Dat is mijn vak.

Zo kan ik mensen nog beter kan helpen hun eigen koers te gaan varen. Mijn werk wordt zo steeds betekenisvoller.

 

Waar sta jij nu?  En wat betekent dat voor je (werk) keuzes?

Waar sta jij nu in je leven?
Ik help je graag om dat te onderzoeken, met alle vakkennis, ervaring en levenswijsheid die ik meebreng.

Maak hier een eerste afspraak, dan onderzoeken we hoe ik jou ook weer verder kan helpen op jouw pad.

Werk ze!

 

 

 

 

Wil je Burn-out of Bore-out vóór zijn? In mijn gratis E-book ‘In 5 stappen weer fluitend naar je werk!’ vind je handvatten die jou helpen om op tijd bij te sturen. Schrijf je dus nu in voor mijn E-zine en je krijgt het E-book automatisch in je Inbox.

 

 

https://www.florusseotc.nl/tag/Loopbaancoach
Afbeelding: Bron: ED 27-05-2021

 

 


  • 0

Narrare. Vertellen. Wat is jouw verhaal?

Tags : 

Op het moment dat ik dit stukje schrijf is 2020 bijna afgerond. Ik realiseer me dat dit de tijd is van verhalen. Verhalen rond Sinterklaas en Kerst. Tijd voor boeken lezen. Jaaroverzichten. En, dit jaar nog meer dan anders: onze eigen persoonlijke verhalen.

Een bijzonder jaar.

 

Je verhaal geeft perspectief

Met mijn gasten gaat het ook vaak over je eigen verhaal. Mensen hebben een rugzak vol ervaringen, diploma’s, resultaten, wapenfeiten. Als we de zoektocht beginnen naar hoe ze verder kunnen, dan is terugvallen op die feiten maar een klein deel van wat we nodig hebben.

Verhalen zijn zoveel meer dan een opsomming van feiten en prestaties.

 – Je hebt nodig dat je je eigen verhaal rond die feiten kent en kunt vertellen.
 – Dat je kan zien hoe dingen met elkaar samenhangen.
 – Waar je in je element was en waar niet, en waarom, en met wie.
 – Wat je graag zou willen, en hoe je daar kan komen en wat er voor nodig is.

Je eigen verhaal zet jouw leven in perspectief.

En als je zelf perspectief ziet en kunt laten zien, kunnen anderen dat ook gemakkelijker zien. Zodat je vaker wordt aangesproken op jouw verhaal, in plaats van alleen op je wapenfeiten.

Zo belangrijk.

 

Keuzes maken die bij je passen

Deze maand ontving mijn jongste zijn Bachelor diploma natuurkunde. Helaas mocht ik alleen maar meekijken met de livestream, er konden geen gasten komen. Ook geen blije trotse moeders. Gelukkig hebben we elkaar wel uitgebreid gesproken. Hij is zelf al gestart met zijn master, maar er werd in het praatje nog eens gezegd dat niet iedereen vanzelfsprekend doorgaat. En een bachelor is op zich al een waardevol diploma.

We hadden een mooi gesprekje over diploma’s, verwachtingen en over kiezen wat bij je past. En dat een bovengemiddeld goed stel hersens niet vanzelfsprekend hoeft te leiden tot een masterstudie. Soms zijn er andere dingen belangrijk die je te doen of te ontwikkelen hebt. Of past een andere route beter bij jou. Ook als het je niet ontbreekt aan capaciteiten.

 

Terugkijken en vooruitkijken

Ook ik heb mijn verhaal. Over hoe ik om ga met veranderingen, over wat ik te doen heb in mijn leven. Met mezelf, mijn gezin, mijn werk, mijn leven. Dit jaar was ook voor mij heel anders dan ik had verwacht. Er konden dingen niet, maar er konden andere dingen juist weer wel.

En wat blijft is dat ik altijd anderen kan helpen met het zien van hun verhaal. Zo mooi om te doen. 

 

Wat was jouw verhaal van het afgelopen jaar?

Ik heb het afgelopen jaar weer zulke mooie verhalen zien ontstaan bij mijn gasten. Hun verhalen, die hebben geholpen zichzelf in perspectief te zetten en ruimte te maken om hun pad te vervolgen. In hun eigen werk, of ergens anders.

Welk verhaal kan jij vertellen?

 

Ik wens je toe

Ik wens je voor deze laatste weken

 – te kunnen genieten van de dagen waarin je even helemaal niets moet.
 – En de rust om jouw verhaal te laten ontstaan.
 – Over het afgelopen jaar en over waar je naar toe wilt.

 

Mail me gerust!

En als je in het nieuwe jaar toe bent aan een volgend hoofdstuk en je daar hulp bij kunt gebruiken, mail me dan gerust voor een van de eerste gesprekken in het nieuwe jaar.

Dan onderzoeken we hoe ik je kan helpen bij het ontdekken en inzetten van jouw verhaal.

Fijne decemberweken!

 

 

 

 

Wil je Burn-out of Bore-out vóór zijn? In mijn gratis E-book ‘In 5 stappen weer fluitend naar je werk!’ vind je handvatten die jou helpen om op tijd bij te sturen. Schrijf je dus nu in voor mijn E-zine en je krijgt het E-book automatisch in je Inbox.

https://www.florusseotc.nl/tag/capaciteiten

Afbeelding: https://pixabay.com/nl/photos/boeken-pagina-s-verhaal-verhalen-1245690/