Bij Philips verdwijnen 1100 banen. Deja vu.
Als er zoveel banen verdwijnen.
Afgelopen maand las ik dat er bij Philips opnieuw veel banen gaan verdwijnen. Ik schrok van het aantal.
Philips was mijn eerste werkgever. Ik ben daar als vers afgestudeerde enthousiasteling mijn loopbaan begonnen. Op een Opleidings- en Trainingsfunctie. Trainingen geven aan hoogopgeleide en slimme technische jonge (toen vooral) mannen, in de eerste fase van hun loopbaan. Ik vond het werk en de populatie geweldig. Het ging me ook goed af. Ik was er als een vis in het water.
En toen, ik werkte er een jaar, kwam de eerste grote reorganisatie:
Operatie Centurion, onder leiding ven Jan Timmer. Duizenden ontslagen. Ongekend. Ook mijn vader was er één van. Wat een schok.
We hadden geen kennis.
Er was nergens in het bedrijf kennis en ervaring hoe je dat moest begeleiden. Niet voor de leidinggevenden die keuzes moesten maken en mensen moesten vertellen dat hun baan ophield.
En ook niet voor diegenen die op zoek moesten naar een andere werkplek.
Wat een ongelofelijke klap was dat voor hen. Bij Philips bleef je je hele leven werken, je kon altijd ergens anders in het bedrijf terecht. En nu niet meer.
Verlies verwerken, emoties, onzekerheid. Maar ook: wie ben je, wat kan je, wat wil je en hoe vind je buiten Philips iets wat bij je past. Solliciteren, hoe doe je dat?
In de voorhoede.
Met een aantal collega’s belandde ik zo in de voorhoede. Overal werd kennis vandaan gehaald over:
– jezelf in kaart brengen,
– weten wat bij je past,
– zelfredzaamheid als het bedrijf niet meer voor jou zorgt.
– De arbeidsmarkt onderzoeken je er op begeven
– brieven en CV’s maken
– over jezelf praten
Een geweldige leertijd, met zoveel mooie momenten.
Sindsdien is loopbaanbegeleiding uitgegroeid tot een volwassen vakgebied. Met HBO en universitaire opleidingen, leerstoelen, heel veel ervaring, en zeeën aan modellen en instrumenten.
Was er in 1990 allemaal nog niet.
De essentie is niet veranderd.
Achteraf gezien ‘was ik er bij! ’
Ik was bij het ontstaan van een nieuw vakgebied wat nu niet meer uit onze wereld weg te denken is. Het is inmiddels vanzelfsprekend dat je het heft in eigen hand houdt in je werk en loopbaan. En als je hulp nodig hebt is een overvloed aan kennis, helpers, (loopbaan)coaches, zelfhulpboeken, podcasts en filmpjes over hoe je het moet aanpakken.
De essentie van dit vak is niet veranderd. Het gaat nog altijd om
– onderzoeken wat voor iemand je bent,
– wat je aan kennis en ervaringen hebt verzameld
– waar je energie van gaat stromen,
– wat je nodig hebt,
– waar en hoe je dat kan vinden.
Er is in ruim 20 jaar wel een overvloed aan bijzondere aandachtsgebieden bijgekomen waar mensen met specialistische kennis hulp bij kunnen bieden. Ik denk aan familie-, of organisatie patronen, trauma, rouwverwerking, pesten, energiebalans, inclusiviteit.
Hoogbegaafdheid, autisme, neurodiversiteit
Ik ben meegegroeid met het vakgebied. Ook ik heb me verder ontwikkeld op gebieden die een grote rol spelen in mijn werk en persoonlijk leven. Toen ik kinderen kreeg die zich buiten de boekjes en lijstjes ontwikkelden, zag ik de overeenkomsten met mensen in mijn werkwereld. Ik heb me sindsdien gespecialiseerd in hoogbegaafdheid. Toen jaren later kenmerken en gedrag in ons gezin bij autisme bleken te horen, ben ik aardig thuis geworden in werken met autisme bij hoog intelligente en hoogbegaafde volwassen. En bij vrouwen en meisjes. En daar weet ik nu veel van.
De essentie van mijn kijk op persoonlijke ontwikkeling en werk is niet veranderd, de kennis over de impact van neurodiverse kenmerken wel.
En ik heb het tij mee. Neurodiversiteit staat nu volop in de aandacht.
Steeds minder als beperking, steeds meer als gegeven en natuurlijke variatie.
En Philips?
Ik heb er toch buikpijn van. Hoe zo’n geweldig groot bedrijf waar ik vol verwachtingen mijn werkende leven begon, het Philips van nu is geworden. In het nieuws door de ene tegenvaller na de andere. Bedrijfsonderdelen worden verkocht en ingekocht. Het loopt niet meer voorop in research en het bedenken van nieuwe dingen.
Door de jaren heen ben ik altijd mensen van Philips blijven begeleiden. Vooral mensen met bijzondere kenmerken die meer nodig hebben dan het vinden van een nieuwe werkplek. En die ook een gesprekspartner zoeken die begrijpt hoe het bij hen werkt. Vaak researchers, of technisch specialisten. Nu ook weer aan het weer werk met iemand, voor wie het nog niet duidelijk is of zijn functie blijft.
Bij de grote aantallen ben ik niet meer betrokken. En dat hoeft ook niet.
Maar het deja vu gevoel verdwijnt denk ik nooit meer.
Verdwijnt jouw werk? Of wil je zelf onderzoeken hoe je verder wilt?
Heb jij te maken met kenmerken in het mandje neurodiversiteit?
Je kunt bij mij terecht voor een coaching gesprek,
– het Vliegwielgesprek,
– of voor een uitgebreidere route uit het Goudmijnprogramma
Mail me gerust, dan vinden we wel een goed moment voor een afspraak.
Werk ze!
Heleen
Afbeelding van Manfred Antranias Zimmer via Pixabay
———————————————–>
Wil je Burn-out of Bore-out vóór zijn? In mijn gratis E-book ‘In 5 stappen weer fluitend naar je werk!’ vind je handvatten die jou helpen om op tijd bij te sturen. Schrijf je dus nu in voor mijn E-zine en je krijgt het E-book
Afbeelding van Peggy und Marco Lachmann-Anke via Pixabay
