Tag Archives: ADHD

  • 0

Ik moet gewoon de zak vervangen.

Tags : 

 

Een vol hoofd.

Ik weet niet beter. In mijn hoofd gebeurt altijd van alles. Dingen die ik zelf opzoek, maar ook dingen die op me af komen. En die ik dan moeilijk los kan laten. Hoewel ik verstandelijk heel goed weet dat het niet bij mij hoort.

Ik weet nu veel beter hoe het bij mij werkt. Ik heb een alerte, sensitieve, nieuwsgierige, snelle en verantwoordelijke geest. Ik doe graag veel dingen, en die doe dan ook het liefst heel goed. En ik wil ook heel graag dat het goed gaat met de mensen om mijn heen. Mijn eigen gezin, vriendenkring, de gasten aan tafel met wie ik werk. Je kent de mix vast wel.

 

En ontspan…..

Het heeft lang geduurd voor ik er achter kwam dat een overprikkeld brein bij mij leidt tot stevige migraine. Ik was zo ongeveer de laatste die het patroon door had.

En het gaat nu al stukken beter. Ik heb ook de mogelijkheid om mijn leven beter te doseren dan vroeger. De kinderen zijn uitgezwaaid. En die krijgen nog steeds mijn volle aandacht als het nodig is, maar ik heb niet meer de dagelijkse zorg.

Naar buiten helpt. Ik fiets en loop zo veel mogelijk.

En ik volg al zo’n 25 jaar yogalessen. Een avond in de week, al jarenlang met de dezelfde docent, dezelfde vaste kern mensen in het groepje. Dat doet mij goed.

 

De zak zit vol.

Gisteravond  op de terugweg had ik opeens een inzicht.

Ik moest nog iemand naar huis brengen, had ze gevraagd, en hoewel ik niet te beroerd ben om iets te doen voor een ander, ben ik na de yogales het liefst alleen. Geen gesprekjes meer, geen ingewikkelde onderwerpen. Gewoon even met mezelf zijn, uitdrijven en de ontspanning vast houden voor de rest van de avond.

Soms kan er even niks meer bij. Ik moest opeens denken aan een volle stofzuigerzak. Ik zuig gewoon altijd alles op! Alles wat er om me heen gebeurt. Zonder onderscheid. En dat verzamelt zich allemaal. Het lukt mij niet mijn stofzuiger uit zetten. Dat is mijn aard. Alles komt binnen wat er voor de zuiger komt.

En de zak zit vol!

Nu nog een manier vinden om de zak te legen. Dan kan ik weer ruimte maken. En weer met een fijn gevoel mijn omgeving opzuigen. Want dat doe ik altijd.

 

Kun jij hulp gebruiken?

Heb jij ook het gevoel dat je te vol zit? Dat er meer binnenkomt dan waar je plek voor hebt? Dat je te weinig ruimte hebt voor de dingen die jij belangrijk vindt?

Kom langs, dan help ik je met onderzoeken hoe jij weer ruimte krijgt om de te doen waar je gelukkig van wordt. Mail me gerust.

Werk ze!

 

 

 

Afbeelding van wastedgeneration via Pixabay

 

———————————————->

 

Wil je Burn-out of Bore-out vóór zijn? In mijn gratis E-book ‘In 5 stappen weer fluitend naar je werk!’ vind je handvatten die jou helpen om op tijd bij te sturen. Schrijf je dus nu in voor mijn E-zine en je krijgt het E-book cadeau!

Afbeelding van Felix Lichtenfeld via Pixabay


  • 0

Wordt autisme erger als je ouder wordt?

Tags : 

 

Heleen, vroeger hadden de kinderen toch veel minder last van hun autisme? Wordt dat erger als je ouder wordt?

Vroeg hun oma, net 88 geworden, laatst aan mij. Dat was nog eens een vraag.

 

We hadden geen idee

We hadden eerlijk gezegd toen ze kleiner waren geen idee dat we een gezin vol autisme hebben. Dat ze slim zijn, kon je vanaf hun baby- en peutertijd al merken. Bij alle drie. Daarover heb ik me vanaf de oudste als een gek ingelezen in die tijd. Weet ik inmiddels heel veel van. Maar ik vond alles nog best normaal. Ik herkende het wel. Ook uit mijn eigen gezin, met mezelf, twee meer dan intelligente broers en ook zulke ouders. Konden we hebben.

 

Wat waren signalen?

Dat ze lang gefascineerd konden zijn door één thema, nieuwsgierig waren, nogal eigenzinnig, niet snel opgaven als ze iets echt vonden. Zichzelf van alles aanleerden. Eindeloze fantasiewerelden bedachten en bouwden in de huiskamer. Met alle Duplo, Playmobil en knuffels die we in huis hadden. Aangevuld met getekende plattegronden op tig aan elkaar geplakte A4-tjes, met complete legenda’s. Toen ze ouder waren hele bouwwerken in de tuin timmerden, met het ‘grote mensen gereedschap’ van hun vader. Precies volgens hun eigen plan. En daar dan weken mee bezig konden zijn. Lekker in hun eigen wereld.

Elke avond dezelfde riedel liedjes zingen. Voorgelezen willen worden, 2 stukjes  uit de dieren-  of dinosauriërs encyclopedie,. En 3 verhaaltjes uit Jip en Janneke. Of één rondje PimPamPet. Heel voorspelbaar allemaal.

Konden we hebben.

Met sommige andere dingen juist weer lang hulp nodig hadden. Gevoelig waren, soms snel van slag en er lang in konden blijven hangen. Vooral als het anders ging dan ze zelf hadden bedacht. Of als iemand oneerlijk of onaardig was. Dat ze andere kinderen, of de leerkracht,  niet altijd goed snapten, maar daar wel mee om leerden gaan.

Heeeel veel schoolbuikpijn. Hoe vaak de school niet belde dat het echt niet meer ging…. Overloaded raakten en dan echt moesten bijkomen. Best wat schooldagen gemist.

Past allemaal bij hoogbegaafdheid, vonden we.

 

Rituelen hebben ons geholpen.

In ons gezin, met drie hoogbegaafde kinderen, twee werkende ouders die samen 4 van de 7 dagen zorgden, en voor de andere 3 dagen van de week een hele fijne opvangplek voor ze hadden gevonden, hebben onze eigen vaste gewoontes ons enorm geholpen.

We hadden al snel bedacht dat dagelijkse momenten zo min mogelijk stress zouden moeten geven. Want die komen elke dag terug. We waren voorspelbaar rondom ochtend-, dag-, en avondrituelen. Eigen bekers, eigen  kleuren bakjes voor fruit en chips, eigen plek aan tafel. Iedereen zijn eigen werkje. Het eten niet door elkaar, maar gescheiden op je bord. Geen champignons, die voelen raar. Geen draadjes aan de mandarijnstukjes. We deden vaste prik woordspelletjes aan tafel om chaos met vermoeide kindjes voor te zijn.

En binnen die kaders mochten ze heel veel zelf bedenken. Dat ging heel vaak heel prima. En soms ook helemaal niet……..tuurlijk niet. Bij wie wel?

 

Tot ze de deur uitgaan

Zolang we met elkaar in huis woonden waren dingen overzichtelijk. Volgens onze gewoontes. En als iemand ergens vast liep, hielpen ze/we elkaar. Hun hele schooltijd lang.
Tot ze op kamers gingen om te studeren.  En de vertrouwde structuur en vangnetten van het gezin wegvielen. Toen werd het anders.

Alles zelf doen. Een kamer zoeken. Zelf verantwoordelijk zijn voor je studie, je tijdindeling, financiën, boodschappen en eten, je huishouden, je dagritme. In groepjes werken. Allerlei sociale verwachtingen en verplichtingen, huisgenoten die anders zijn dan je gewend bent. Universiteitsportalen en doolhoven die weinig vriendelijk zijn. Nieuwe gebouwen. En als je ergens achterop raakt is het heel erg moeilijk om in je eentje de aansluiting weer te vinden.

Ze raakten uitgeput. Depressief.

Twee van de drie hebben zich in hun studententijd laten onderzoeken op autisme. Op het spoor gekomen door een artikel van Annelies Spek over autisme bij meisjes. Allebei bingo. De derde hoeft geen diagnose, maar de herkenning is heel groot.

 

Dunne lijn

Ze komen uiteindelijk wel waar ze willen zijn. Maar het kost hen ook heel veel energie. De lijn tussen ‘leuk, en spannend’ en ‘teveel, en hersteltijd nodig hebben voor verwerking’ is erg dun.  Dat heeft heel veel tranen gekost.

De één werkt, de ander is net klaar en is op zoek, de derde heeft veel last gehad van de coronatijd, heeft een (autistische) burn-out doorgemaakt en heeft heel veel moeite gehad om het leven en studie weer op orde te krijgen. Maar ook hij gaat er komen, alleen in een andere tijdbestek dan de wereld van hem vraagt.

 

En de vraag van oma?

Oma is 88. Is niet opgegroeid met aandacht voor en kennis van bijzondere kenmerken. Dat was er vroeger niet. Ze is dol op al haar kleinkinderen. Heeft ze van kinderen volwassen zien worden. En verzuchtte laatst tegen mij dat ze, nu ze ouder zijn, het niet perse gemakkelijker hebben.

Dus oma: nee, ik denk niet dat hun autisme erger wordt. Maar in een complexere wereld van student zijn, werken en relaties  is het leven anders dan binnen de voorspelbare kaders van ons gezin. En moeten ze hun eigen evenwicht gaan vinden.  Ik denk ook dat invoegen in onze maatschappij veel vraagt van mensen die anders “bedraad” zijn. Welk label je er ook op zou kunnen plakken.

 

We hebben het tij mee.

Er is zoveel meer kennis over hoogbegaafdheid, autisme, neurodiversiteit. En ook steeds beter bespreekbaar wat je nodig hebt om tot je recht te komen en niet kopje onder te gaan. Ook in werksituaties.
Ik zie het aan mijn kinderen, ik zie het in de groeiende aandacht voor neurodiversiteit. ( lees ook Als alle breinen werken van Saskia Schepers)

Ze  vinden hun pad wel oma, ook als het minder soepel gaat dan je zou wensen. 
En nog steeds helpen ze elkaar als het nodig is.

 

Kan ik jou helpen?

Laat het me weten als ik ook jou kan helpen om je weg te vinden in je werk. Mail me gerust, en wie weet zie ik jou binnenkort bij mij aan tafel voor een eerste gesprek.

Werk ze!

 

 

 

Afbeelding van Monfocus via Pixabay

 

———————————————->

 

Wil je Burn-out of Bore-out vóór zijn? In mijn gratis E-book ‘In 5 stappen weer fluitend naar je werk!’ vind je handvatten die jou helpen om op tijd bij te sturen. Schrijf je dus nu in voor mijn E-zine en je krijgt het E-book cadeau!

Afbeelding van Felix Lichtenfeld via Pixabay


  • 0

Drukdrukdruk. Over motivatie, uitdaging en volhouden.

Tags : 

 

Hoe gaat ie?
Goed hoor. Drukdrukdruk.

Zo begint vaak een appgesprekje met één van mijn kinderen. En daarna komen de verhalen hoe het echt gaat.
Ik heb soms moeite met mensen die “doen alsof” ze zo druk zijn, of “drukke werkzaamheden veinzen”, terwijl dat eigenlijk wel mee valt. Alsof het druk hebben de norm is. Dan ben je goed bezig. Zeg nooit hardop dat je het niet druk hebt. Zeker niet als ondernemer.

En toch is het antwoord van mijn jongste meestal een signaal dat het best goed met hem gaat. Hij heeft het nodig dat hij veel te doen heeft. Anders valt hij stil en dat is voor hem een risico. Want: te veel tijd om na te denken, te piekeren. Lethargie. En dan ook niet meer gedaan krijgen wat hij wel zou moeten doen. Het kost ook weer heel veel energie om vanuit stilstand in beweging te komen.

Voor mijn oudste werkt het ook zo, en toch weer net anders. . Die doet en kan heel veel, maar stort in als ze het druk heeft met weinig uitdagende dingen. Mijn middelste heeft het liefst zijn activiteiten ná elkaar. Anders raakt hij het overzicht kwijt en valt ie stil.


Dun lijntje.

Het is een dun lijntje tussen lekker druk en té druk. Te lang te druk, te veel, te zwaar, is voor niemand goed. Maar te weinig, te veel tijd over, met kans op onderbelasting, verveling en uitstelgedrag, is net zo slecht.

 

Niet te weinig. 

Ik herken het ook bij mijzelf, en bij mijn gasten aan tafel. Als er te weinig uitdaging ligt, is het moeilijk om te beginnen, ook al heb je de tijd. Of om door te gaan, ook al is het nog niet af. Zonder motivatie en uitdaging krijg je het haast niet gedaan. Je hebt dan al je wilskracht en discipline nodig, en die energie is altijd het eerste op.

 

Wat ik nodig heb.

In mijn werk heb ik het liefst dat het elke keer opnieuw een puzzel is. Dat we onze tanden er in moeten zetten. Dat we de tijd hebben voor dieper doorzoeken, onverwachte paadjes, echte gesprekken, leidend naar ontwikkeling en inzichten die van blijvende waarde zijn.

Als ik fiets wil ik graag van A naar B, een doel om naar toe te fietsen. Een rondje fietsen in de omgeving kan ik haast niet opbrengen.
Als ik iets nieuws leer wil ik er ook echt goed in worden, en niet zomaar een beetje aan hobbyen. Dan vloeit mijn energie en motivatie snel weg. Ik hoef geen bezigheidstherapie.

En soms wil ik even helemaal niks. Alleen maar uitdrijven. Heb ik ook nodig.


Wat heb jij nodig?

Weet jij wat jij nodig hebt om je energie lekker te laten stromen, zonder chronisch overbelast of overvraagd te raken? Waar jouw lijntje ligt tussen lekker druk en té druk en wanneer iets je uitdaagt, of iets corvee is?

Mail me gerust als je de goede balans kwijt bent. Ik kan met je onderzoeken wat je nodig hebt en hoe je daar komt.

Werk ze!

 

 

 

Afbeelding van Mircea – All in collections via Pixabay

 

———————————————->

 

Wil je Burn-out of Bore-out vóór zijn? In mijn gratis E-book ‘In 5 stappen weer fluitend naar je werk!’ vind je handvatten die jou helpen om op tijd bij te sturen. Schrijf je dus nu in voor mijn E-zine en je krijgt het E-book cadeau!

Afbeelding van Felix Lichtenfeld via Pixabay


  • 0

Met goede techniek kom je verder ( en houd je het langer vol).

Tags : 

 

Tijd om na te denken terwijl ik zwem.

Ik probeer weer wekelijks mijn baantjes te zwemmen . Tot voorkort nog buiten, maar nu weer in het binnenbad. En dan heb ik alle tijd om mijn gedachten te laten wapperen.
In het binnenbad is het bad in vakken verdeeld. Van gezellig kletsen tijdens het zwemmen aan de ene kant, tot de doorzwemmers aan de andere kant.
Ik zwem in die laatste baan. Ik ben een doorzwemmer. Ik diesel lekker door, een vol uur lang.

 

Goede techniek helpt.

Iedereen in het bad heeft de basistechnieken in huis, Ze kunnen allemaal zwemmen. Ik heb dat als kind best goed aangeleerd. Ik zwom drie keer per week bij een zwemclub. Ik hield niet van meedoen aan wedstrijden, maar de trainingen deed ik graag. En ik merk nu dat ik nog steeds profijt heb van de zwemslagen die ik toen goed heb aangeleerd.
Ik ben absoluut geen trainingsbeest, en nul competitief, ik wil gewoon lekker mijn baantjes zwemmen. Ik merk wel dat ik het langer vol hou en gemakkelijk mensen voorbij kan zwemmen als ik goed gebruik maak van mijn techniek. Je wil nooit anderen aantikken, dus ik zet even aan om in te halen en zwem dan weer in mijn eigen tempo door. En wissel gemakkelijk af met baantjes op mijn buik en op mijn rug.
Goede techniek helpt mij om met minder kracht een uur goed door te zwemmen, en even te kunnen versnellen als dat nodig.

 

Technieken om een baan te zoeken.

In je werk werkt hetzelfde principe. Als je je techniek kan verbeteren, of kan afwisselen,  kun je zomaar meer bereiken zonder harder of meer te werken. Of buiten adem te raken. 
Zo sprak ik de laatste tijd weer wat  mensen die een baan zoeken en bij wie het niet meteen lukt. Van net afgestudeerden, tot mensen midden in hun loopbaan.
De meesten doen dat via vacatures speuren, motivatiebrieven en cv’s insturen. Of lukraak open solliciteren. Die basis vaardigheden worden het meest gebruikt.
Maar tegelijkertijd kost deze techniek veel inspanning, terwijl het resultaat elke keer onzeker is. En elke teleurstelling je ook weer heel veel energie kost en het moeilijk is om weer op te laden en door te gaan.

 

Andere techniek.

Wat nou als je je techniek kan verbeteren, of repertoire kan uitbreiden?
Er zijn zoveel meer wegen mogelijk. Gebruikmakend van je zelfkennis, je ervaringen, creativiteit, je netwerk, je plezier. Dat is niet altijd gemakkelijk, of voor de hand liggend, maar dat kan je leren en  oefenen.
En het resultaat kan onverwacht heel goed uitpakken.

 

Gebruik ook mijn zwem techniek.

Stel je in op wat je wil doen, in welke tijd, en het ‘vak’ dat bij je past. (bij mij het doorzwemvak). Begin en ga gestaag door.
Bekwaam je in verschillende technieken en wissel van slag als het nodig is. 
Je hoeft niet altijd harder te werken, of uitputtender meer van hetzelfde te doen. Soms werkt een andere techniek beter.

Kan ik je helpen bij het aanleren van nieuwe techniek? Het uitbreiden van je repertoire of het verbeteren van je huidige techniek?
Mail me gerust, wie weet zit jij binnenkort bij mij aan tafel en bespreken we je plannen.

Werk ze!

 

 

 

 

———————————————–>

 

Wil je Burn-out of Bore-out vóór zijn? In mijn gratis E-book ‘In 5 stappen weer fluitend naar je werk!’ vind je handvatten die jou helpen om op tijd bij te sturen. Schrijf je dus nu in voor mijn E-zine en je krijgt het E-book cadeau!

Afbeelding van Felix Lichtenfeld via Pixabay


  • 0

Ik heb geen gouden ei. Ik ga met jou op onderzoek uit.

Tags : 

 

Een Quick Fix bestaat niet

Ik schreef er al vaker over: de mythe van de Quick Fix. Hoe fijn zou het zijn als je problemen met een knip van je vingers verdwenen zijn. Als opgetrokken mist.

Maar helaas, helaas. Iets willen veranderen kost onderzoeks- én proces tijd. Maar dan heb je ook inzichten en handvatten gevonden waar je nog jarenlang plezier van kunt hebben.

Aan het begin van dit werkjaar ook weer een terugkerend thema.
In dit stukje twee recente, heel uiteenlopende voorbeelden.

 

“Ik heb iemand nodig die mij helpt met mijn oververmoeidheid.”

Eén van mijn gasten kwam voor een eerste coachingsgesprek. In dat gesprek onderzoeken we wat er speelt. Als het gesprek je voldoende handvatten biedt om weer verder te kunnen, is dat heel mooi. Als je meer nodig hebt, bespreken we hoe ik je diepgaander kan helpen.

Deze man was een aantal weken niet aan het werk. Oververmoeid, was het idee. In het gesprek werd ook duidelijk hoe dat zo gekomen was. Er speelden recente problemen die opgehoopt waren en in korte tijd weggewerkt zouden moeten worden. Er speelden ook thema’s die al een veel langere aanloop hadden. En daar was ik vooral benieuwd naar. Die zou ik graag met hem willen onderzoeken.

De samenloop was hem deze zomer teveel geworden.
Ik besprak met het hem de gebieden die een rol spelen in zijn situatie nu. En de wijze waarop ik met hem op onderzoek uit zou kunnen gaan.

Het was een mooi gesprek. Hij vond mijn manier van werken ook heel prettig.
Toch zag hij af van meer coaching. Onderzoekende coaching was niet wat hij zocht. Hij zocht iemand om af en toe mee te sparren zodat hij zo snel mogelijk zijn  vermoeidheid kwijt raakte.

 

“Ik kwam op je spoor door een vriendin, die heeft nog steeds plezier van jouw coachprogramma.”

Een andere gast had al mooie dingen gedaan in haar loopbaan, op diverse plekken met veel verantwoordelijkheid, inhoudelijke bijdragen en autonomie. Toch wil ze er niet verder. De veranderingen in structuur en cultuur van de organisatie gaven haar meer onduidelijkheid dan duidelijkheid. Rollen en personen liepen in elkaar over en de besprekingen kostten haar veel meer energie dan ze er voor terugkreeg. En ze voorzag niet dat ze het tij kon keren. Ze wil er weg.

Ze was juist niet op zoek naar zo snel mogelijk een nieuwe soortgelijke functie, misschien liever zelfs wel iets heel anders. Maar hoe vindt ze wat ze met al haar ervaring en interesses zou kunnen gaan doen? 

En oh ja, ze was op mijn spoor beland door een goede collega. Met die collega, die inmiddels zelf ook weg was gegaan en ergens anders weer verder gaat, was ik meer dan 15 jaar geleden ook op onderzoek uit geweest naar wat zij nodig had om plezier te houden in haar werk. En nog altijd kon ze de inzichten gebruiken die we toen gevonden hadden. En dat gunde ze haar vriendin ook.

In de loop der jaren heeft ze ook al meerdere mensen naar mijn tafel geloodst. Prachtig.

 

Inzichten en handvatten

De eerste man zocht een Quick Fix om snel niet meer oververmoeid te zijn. Dan kan hij door met wat hij nu doet. 
De tweede dame zou er ook wel snel uit willen zijn, maar wil wel de tijd nemen om goed te onderzoeken en te onderbouwen wat ze in deze fase van haar leven nodig heeft.

Beiden kan ik vast helpen met het vinden van inzichten en handvatten.

Inzichten om het grotere plaatje te zien, en niet alleen de recente problemen, teleurstellingen en vermoeidheid.
Handvatten vinden bij de inzichten.

Wat heb je nodig, wat wil je doen en hoe ga je het aanpakken?
En daarmee aan de slag gaan tot alles voor jou weer op zijn plek valt.

De eerste gast wilde daar niet op wachten.
De tweede gast is nog aan het nadenken of mijn werkwijze haar nu past.
Van allebei begrijp ik hun overwegingen.

Zelf doe ik geen concessies aan mijn intenties en werkwijze.
Ik ga graag met je op onderzoek uit. In de vorm en intensiteit die nu het beste bij jou past. En dat doe ik met veel enthousiasme en plezier.

Als het jou past: van harte welkom.
Als het je niet past:  kom niet, en ga op zoek naar iets anders

Loop jij tegen grenzen aan? En kun je hulp gebruiken bij het vinden van inzichten en handvatten? Mail me gerust. In een uitgebreid eerste gesprek onderzoeken we jouw situatie en of ik je verder kan helpen.

Werk ze!

 

 

 

Afbeelding van AsheDina Rock via Pixabay

———————————————–>

 

Wil je Burn-out of Bore-out vóór zijn? In mijn gratis E-book ‘In 5 stappen weer fluitend naar je werk!’ vind je handvatten die jou helpen om op tijd bij te sturen. Schrijf je dus nu in voor mijn E-zine en je krijgt het E-book cadeau!

Afbeelding van Felix Lichtenfeld via Pixabay


  • 0

Heb jij veerkracht? Over opnieuw opstarten.

Tags : 

 

Opstarten

En toen was het opeens weer september. Weer in de startblokken voor de komende periode.

Hoe doe jij dat? Heb je ontspannen zomerweken achter de rug? Of was het bij jou juist een periode van drukte? Of van nadenken en bezinning?

 

Laten zien wat je kan.

Ik heb ook nog lekker veel sport gekeken, WK atletiek. Ik houd van zo’n toernooi waarin al die bovengemiddeld getalenteerde mensen kunnen laten zien waar ze staan na jarenlange voorbereiding. Aan het begin van hun carrière, aan het eind, of er juist midden in.

Van de krachtpatsers in werpnummers, de sprinters, horden- en lange afstandslopers, hoog-, ver- en hink-stap-springers, tot de alleskunners, de meerkampers.

Ze staan voor mij voor de diversiteit aan talent, en ultieme toewijding en voorbereiding, op hun taak. En er staan op het goede moment.

 

Veerkracht na een domper.

En natuurlijk Femke Bol. Net als Sifan Hassan gestruikeld. In de laatste meters voor de finish in hun eerste onderdeel, waar ze in winnende positie lagen.
Geweldig om te zien hoe ze zichzelf hebben weten te herpakken.

Sifan Hassan relativeerde haar val met “er is niemand dood”. En liep nog bij de besten op 1500 en 5000 meter. Femke Bol had steun van haar teamgenoten die haar niks verweten. En van haar coaches en psycholoog. Zo kon ze de val plaatsen in “wedstrijd 1”, en doorgaan met al haar andere onderdelen in ‘wedstrijd 2”. En ze won nog 2 x goud.

 

Simone Biles.

En over haar las ik toevallig afgelopen week dat ze weer helemaal terug is in het topturnen, na mentale problemen op de Olympische Spelen in Tokyo. Ze was een van de slachtoffers van de foute teamarts in de Verenigde Staten.

Wat een veerkracht. Om toch weer te kunnen gaan doen wat je het liefste doet. Op het niveau dat bij je past.

 

Paralellen

Natuurlijk zitten deze vrouwen niet bij mij aan tafel. Maar parallellen met de verhalen van mijn gasten zijn er wel.

Want ook zij hebben talent en jarenlange ervaring. En kennen ook dompers en tegenslag. Onverwachte of moeilijke privé omstandigheden. Verwachtingen en ambities. Of twijfel of ze zo door willen gaan.
Op het niveau wat bij je past.

 

Weer opstarten.

Heb je weer energie bijgetankt? Of heeft juist in deze weken de twijfel toegeslagen of je zo door wilt? 

Heb je dompers moeten verwerken? En is dat gelukt?
Hoe pak jij de draad weer op na je vakantie?

Ik ben zelf alweer even aan het opstarten. En kan weer plaats maken voor mensen aan mijn tafel. Laat het me weten als je hulp kan gebruiken bij jouw plannen voor de toekomst.

Ik ben weer opgeladen.

Werk ze!

 

 

 

Afbeelding van PublicDomainPictures via Pixabay

———————————————–>

 

Wil je Burn-out of Bore-out vóór zijn? In mijn gratis E-book ‘In 5 stappen weer fluitend naar je werk!’ vind je handvatten die jou helpen om op tijd bij te sturen. Schrijf je dus nu in voor mijn E-zine en je krijgt het E-book cadeau!

Afbeelding van Felix Lichtenfeld via Pixabay


  • 0

Vakantie is niet om uit te rusten.

Tags : 

 

 

Ook mijn valkuil.

Uitzien naar de vakantie om uit te rusten. En dat moet eigenlijk niet.
Ik lees gelukkig steeds vaker dat het beter is om te zorgen dat je je vakantie niet zou moeten gebruiken om uit te rusten. Zo waar.
Als je van vakantie naar vakantie leeft, of van weekend naar weekend, is je energiehuishouding niet op orde.

 

Moe zijn mag best .

Dan neem je rust, kom je weer bij en laad je weer op voor je volgende taak of activiteit. Zo zou het moeten gaan. Toch komen we er vaak niet toe. Tussendoor voldoende uitrusten schiet er vaak bij in. Er ligt nog zoveel.

 

Hersteltijd is nodig.

Voor veel mensen die ik spreek, en zeker de mensen met neurodiverse breinen, is het lastig om genoeg hersteltijd te nemen. Alsof alle tijd die je wakker bent gevuld moet zijn met actie. Interactie. Informatie opnemen. Sociale activiteit. Werken. Zorgen. Sporten.

En hoe leuk, nuttig of nodig dat allemaal is, het kan je rusttijd in de weg zitten.
Waardoor je chronisch moe gaat worden, niet wil opgeven, nog maar een tandje bijschakelt.
En dan gaat het mis. Of je valt om. Of je krijgt zeurende klachten. Hoofdpijn of andere pijntjes. Misselijk als je opstaat, wat wel weer wegtrekt als je weer bezig bent. Nog even doorbijten. Straks heb je vrij……..

 

Waar is vakantie goed voor?

Om je zinnen te verzetten. Je vaste ritme een poosje los te kunnen laten. 

Om even heel andere dingen te doen dan anders. Ergens anders te zijn. Meer tijd door te brengen met je geliefden. Minder te moeten. Minder op de klok kijken. Minder passen en meten met je tijd.

Vakantie komt van vacare: leeg of vrij zijn.
Hoe jammer is het als een deel van die lege of vrije tijd gebruikt moet worden voor uitrusten.

 

Schepje er van af.

Dat zou mooi zijn. Als je in de weken voordat je op vakantie gaat er niet een schepje bovenop doet, maar een schepje er van af haalt.  
De dingen doet die je echt afgerond wilt hebben, maar wel alvast wat terugschakelt, genoeg slaap neemt, al wat bijtankt in je laatste werkweken.
Zodat je vakantie ook vakantie is,  in plaats van hersteltijd.

Ik ga het alvast proberen.  Hele fijne zomer!

 

Kun je hulpgebruiken om je leven zo in te richten dat je vakantie leeg en vrij mag zijn?

Mail me gerust. Na mijn vakantie vinden we vast een goed moment om elkaar te spreken.

Werk ze!

 

 

 

Afbeelding van Steve Bidmead via Pixabay

———————————————–>

 

Wil je Burn-out of Bore-out vóór zijn? In mijn gratis E-book ‘In 5 stappen weer fluitend naar je werk!’ vind je handvatten die jou helpen om op tijd bij te sturen. Schrijf je dus nu in voor mijn E-zine en je krijgt het E-book cadeau!

Afbeelding van Pexels via Pixabay


  • 0

Ik ben een taalmaker.

Tags : 

 

 

Als ik duidelijk moet maken wat ik doe, dan ontkom ik niet aan de trefwoorden, de ‘vind’-woorden, die bij mijn werk horen. Zoals loopbaancoaching, werken in High Tech organisaties, professionals, studenten, specialisten, zelfstandigen, veel ervaring. Met verstand van en heeeeel veel ervaring met hoogbegaafdheid, autisme, neurodiversiteit. Maar eigenlijk zijn dat woorden die mij niet aantrekken.

Ja, je kunt me via die ‘vind’-woorden op het spoor komen, graag zelfs en het is ook waar ik verstand van heb, maar het beschrijft niet helemaal wat ik het liefste doe.
De mooiste kant van mijn werk vind ik zelf: Taal maken. 
Dat is waar ik mijn gasten het liefste mee help.

Woorden die jou recht doen.

Via onze gesprekken en opdrachten komen we bij de taal en de woorden die bij jou horen. Waar jij jezelf mee kunt beschrijven, identificeren. Die bij jou meteen herkenning en een goed gevoel oproepen. Woorden die persoonlijker zijn dan de labels, hokjes, etiketten, modewoorden en containerbegrippen.

Woorden die helemaal passen bij jou en die jou recht doen. Die niet automatisch gegenereerd worden uit een rapportage of vragenlijst, maar die bij jou ontstaan zijn door onze zoektocht, interactie en alle paden en zijpaadjes die we bewandelen. Zodat je ze zelf voelt.

 

In jouw taal

Ik omschrijf het ook vaak als:

Taal vinden waarmee je met droge handen en droge ogen over jezelf kunt vertellen.

Dat is wat we eigenlijk doen. Taal maken. 

Je leert in jouw taal en taalgebruik:
* je zelf te beschrijven,
* te benoemen welke bijzondere kanten er wel of niet bij jou horen,
* wat je nodig hebt

Met die woorden voel je je stevig. Kun je over je zelf vertellen. Over je persoon, je bagage, wat je nodig hebt, hoe je op je best bent, hoe je wil werken.
Taal die jij kunt gebruiken om je pad te vinden.

Met zelfvertrouwen het gesprek aan kunnen gaan.

Als je je stevig voelt en vol vertrouwen bent dat je de juiste woorden paraat hebt, kan je ook gemakkelijker praten over

* jezelf,
* hoe het met je gaat,
* wat jou kenmerkt,
* wat je nodig hebt in werk en werkomgeving,
* wat je van een ander nodig hebt. In je je huidige of toekomstige werk. Of in de relatie.

Drietrapsraket.

Het is als een drietrapsraket:

1. Zelf in jouw woorden kunnen benoemen wat er allemaal in jou zit en wat jou kenmerkt.
2. Jezelf kunnen beschrijven met woorden die jou goed passen en die jou recht doen.
3. Die woorden gebruiken om over jezelf te communiceren met anderen.

Dan kun je elk gesprek over jezelf op een gelijkwaardige basis voeren. Dan ontstaat er echte interactie en communicatie waar jezelf niet hoeft te verwijten dat je het achteraf anders had moeten formuleren.

Aan de ander kan je niks doen, wel aan het kiezen van woorden die jij voor jezelf  het beste vindt passen.

Wil jij ook onderzoeken welke taal het beste bij jou past om over jezelf te kunnen praten als het nodig is?

Ik ga graag met je op pad om het uit te zoeken.

Je kunt bij mij terecht voor één coachingsgesprek, het Vliegwielgesprek, of voor een uitgebreidere route uit het Goudmijnprogramma.

Mail me gerust, dan vinden we wel een goed moment voor een afspraak.

Werk ze!

 

 

 

Afbeelding van Xavier Turpain via Pixabay

———————————————–>

 

Wil je Burn-out of Bore-out vóór zijn? In mijn gratis E-book ‘In 5 stappen weer fluitend naar je werk!’ vind je handvatten die jou helpen om op tijd bij te sturen. Schrijf je dus nu in voor mijn E-zine en je krijgt het E-book cadeau!

Image by RAEng_Publications from Pixabay


  • 0

Autisten willen rust in de tent. En in het hoofd. En in de week.

Tags : 

 

 

In mijn werk en leven ben ik omringd door autisten. Hoofdzakelijk mensen die studies (bijna) hebben afgerond en al meer, of wat minder, jaren werken.

Lees hier een voorbeeld van hoe je als slimme autist best goed door hebt wat je allemaal moet doen, maar niet alles tegelijk kunt. En dan eerder de duidelijkste taken voor laat gaan, en de onduidelijkste wellicht teveel voor je uit schuift.

‘Ik ben bang dat hij aan het uitstellen is.’

Zei de HRM’er, over iemand die ik begeleid. Met mijn gast was afgesproken dat hij ging uitkijken naar een andere werkplek. Geen haast, er lag nog genoeg werk, maar op termijn zou dat wel eens kunnen gaan veranderen en daarom wilden ze hem alvast de kans geven om nu al, zonder druk, iets anders te zoeken.

We zijn goed op weg. Hij heeft al veel geleerd over zichzelf en over het vinden van en passende plek. Hier en daar ook al gesolliciteerd, maar nog geen andere baan.

Nu blijkt dat het management toch targets heeft voor het vertrek van een aantal mensen. Of ik kon uitleggen waarom deze man niet meer sollicitaties kon overleggen. Als hij aan het uitstellen is, zien ze zich genoodzaakt om de druk op te voeren en toch maar een ultimatum te gaan stellen, anders komt hij niet in beweging.

Aan de duidelijke taken kan je gemakkelijker beginnen dan de onduidelijke.

Intussen lag er veel werk, waren er collega’s weggegaan die niet vervangen zouden worden, en moest het werk met minder mensen gedaan worden. Mijn gast, van wie bekend én bespreekbaar is dat hij autist is, is zeer ervaren, sociaal vaardig  en kan complexe problemen aan. Maar hij wil wel graag taken ná elkaar kunnen afwerken. Parallelle processen kan hij niet goed hanteren. Eerst afmaken voor je aan iets nieuw begint. Dus: terwijl het werk alsmaar drukker wordt, moet hij ook tegelijkertijd tijd maken voor zijn eigen zoekproces en het vinden van een andere baan. En dat gaat lastig samen.

Het werk wat er op hem af komt is bekende materie.
Een nieuwe baan, en vooral het proces er naar toe, geeft heel veel onzekerheid. 
En onduidelijkheid.
Hoe en waar te beginnen. 
En zorgen over of het dan wel past, en of hij een goede keuze maakt.
En wat als het niet blijkt te bevallen, hoe dan verder.

Dus de uren die hij te besteden heeft, besteedt hij gemakkelijker aan het werk waarvan duidelijk is wat er van hem gevraagd wordt, dan aan zijn eigen proces.

Hoe verdeel je je tijd?

Het werk is eigenlijk teveel geworden. Maar hij is plichtsgetrouw, levert graag goed werk af, weet ook dat hij het kan, dus hij probeert nog een tandje bij te schakelen. Daardoor raakt hij zo belast dat hij in het weekend niet meer goed herstelt.

Er is steeds minder ruimte in zijn hoofd en agenda om aan zichzelf te werken, terwijl hij goed weet dat wel de bedoeling is. En dat zorgt ook weer voor stress.  

Daarom is tempo maken met zijn zoekproces voor hem moeilijk.

Hij heeft de tijd niet, en zijn aandacht gaat eerder naar duidelijke werkvragen dan naar een onduidelijk proces waarvan hij de doorlooptijd en afloop niet kent.

Hij heeft geen probleem om ergens anders te gaan werken, maar wel met de onzekerheid in de weg er naar toe. 

En dus besteed hij gemakkelijker zijn  tijd en aandacht aan de vragen die wel duidelijk zijn.

Wat kan in deze situatie helpen?

Expliciet maken wat je als bedrijf verwacht van het tijdpad. En niet klakkeloos ‘de druk opvoeren’ om meer te solliciteren. 

De ontstane werkdruk beperken en duidelijk maken hoeveel uren/dagdelen hij mag besteden aan zijn eigen proces. Ook als er dan werk blijft liggen. 

Bespreken en verhelderen wat er komt kijken bij het overstappen naar een nieuwe werkgever. Financiën, arbeidvoorwaarden, nieuwe omgeving.

Ik verwacht dat meer duidelijkheid hem gaat helpen om in beweging te blijven in zijn zoekproces. Hij zet nu al de juiste stappen.

Uitstellen

is hier niet de kern, maar een gevolg van te weinig duidelijkheid over en grip op de nieuwe taak, hoe belangrijk die ook is.

Kun jij hulp gebruiken bij het in gang zetten en houden van een onzeker proces?

Ik kan je helpen.

Je kunt bij mij terecht voor één coachingsgesprek, het Vliegwielgesprek of voor een uitgebreidere route uit het Goudmijnprogramma.

Mail me gerust, dan vinden we wel een goed moment voor een afspraak.

Werk ze!

 

 

 

Afbeelding van Elisa via Pixabay

———————————————–>

 

Wil je Burn-out of Bore-out vóór zijn? In mijn gratis E-book ‘In 5 stappen weer fluitend naar je werk!’ vind je handvatten die jou helpen om op tijd bij te sturen. Schrijf je dus nu in voor mijn E-zine en je krijgt het E-book cadeau!

Image by RAEng_Publications from Pixabay


  • 0

“En als je doorgaat kan het ook weer beter gaan”.

Tags : 

 

 

Uitzonderlijk

Sifan Hassan is een uitzonderlijk iemand. Ze is een vrouw die haar eigen weg zoekt in haar leven. Ze kan heel hard lopen, heel veel en spartaans trainen, zoekt steeds een andere route in haar opbouw naar wedstrijden en  haalt onmogelijk geachte successen.

In april 2023 liep ze voor het eerst in haar leven een marathon, in London, en wist die ook nog eens te winnen in een supertijd.

En dat terwijl het onderweg helemaal niet soepel ging.  Ze had pijn, moest een paar keer stoppen om te stretchen, miste op het einde een drinkpunt en moest vol in de remmen om nog een bidon te pakken. Sloot weer aan bij het kopgroepje, bood haar medeloopster nog haar drinkbus aan,  en sprintte uiteindelijk naar de winst. 

Ze was zelf helemaal overdonderd hoe het was gelopen.

 

Uitdaging en nieuwsgierigheid.

Dit is wat ze opzoekt in haar ’loop’- baan. Op de laatste Olympische Spelen liep ze de 1500, 5000 én 10.000 m. en won ze 2x goud en 1 x brons. Maar weinigen hadden dat voor mogelijk gehouden.

En nu dus voor het eerst in haar leven een marathon gelopen. En hoe! Een uitzonderlijke combinatie.

Ik las dat ze vooral op zoek was naar ervaren hoe het haar zou vergaan. Een marathon uitlopen, omdat ze dat nog nooit had gedaan. Ze liep niet om te winnen, of met een tijd voor ogen, maar om te voelen hoe het is om een hele wedstrijdmarathon te lopen.

Ook toen het onderweg niet lekker ging dacht ze niet aan stoppen. Of opgeven omdat er toch geen goede tijd in kon zitten. Ze ging door. Elke 5 km die ze nog door kon lopen gaf haar ‘5 km meer marathonervaring’. En dat wilde ze ervaren, zo lang mogelijk.

De commentatoren vonden dat ze beter uit kon stappen. Die keken naar het eindresultaat wat ze zou kunnen halen. Die hadden haar al opgegeven. Te hoog gegrepen. Als je het toch niet haalt kan je beter uitstappen.

Maar zo dacht Sifan niet.

 

Komt je dit bekend voor?

Bovengemiddeld talent?
Jezelf steeds opnieuw willen uitdagen?
Niet steeds hetzelfde programma willen, maar je grenzen verleggen?
Hard werken, gaan, en de beleving net zo waardevol vinden als het eindresultaat?
Plezier halen uit het onderzoeken wat je kan?
Onverwachte combinaties uitproberen, die nog niet eerder zijn gedaan?

 

Niet opgeven.

Dan helpt deze gedachte van Sifan Hassan  je vast ook. Als het niet lukt, je je slecht voelt, misschien niet het resultaat lijkt te gaan halen dat iedereen van je verwacht, kijk hoe je door kan gaan.

Niet met het eindresultaat in gedachten, maar om te willen ervaren wat het je brengt.

Niet opgeven. Het kan altijd ook weer beter gaan. 

 

Ik kan helpen.

Wil jij leren onderzoeken hoe jij weer verder kan gaan? Ook als het nu niet lekker loopt?

Je kunt bij mij terecht voor één coachingsgesprek; het Vliegwielgesprek, of voor een uitgebreidere route uit het Goudmijnprogramma

Mail me gerust, dan vinden we wel een goed moment voor een afspraak.

Werk ze!

 

 

 

Artikel uit het ED, d.d. 25 april 2023

———————————————–>

 

Wil je Burn-out of Bore-out vóór zijn? In mijn gratis E-book ‘In 5 stappen weer fluitend naar je werk!’ vind je handvatten die jou helpen om op tijd bij te sturen. Schrijf je dus nu in voor mijn E-zine en je krijgt het E-book cadeau! 

Image by RAEng_Publications from Pixabay


Wil je Burn-out of Bore-out vóór zijn? In mijn gratis E-book
vind je handvatten die jou helpen om op tijd bij te sturen.
Je gegevens worden vertrouwelijk behandeld. Onder elke E-zine staat een afmeldlink zodat jij je weer heel eenvoudig uit kunt afschrijven. Door dit formulier in te vullen geef je Florusse Ontwikkeling Training Coaching toestemming je gegevens te gebruiken voor het toesturen van E-zines en om je op de hoogte te houden van blogs, artikelen en andere relevante informatie.
Schrijf je nu in voor mijn E-zine en je krijgt het E-book automatisch in je Inbox.
Bedankt voor uw aanmelding!
We moeten uw e-mailadres nog bevestigen.
Je gegevens worden vertrouwelijk behandeld. Natuurlijk kun je je altijd weer afmelden.
We hebben u zojuist een email gestuurd met daarin de link.
Klik op de link om het aanmeldproces te voltooien.
En ontvang per direct mijn gratis E-Book.
Florusse Ontwikkeling-Training-Coaching
Paradijslaan 32a
5611 KN Eindhoven