Tag Archives: Autisme

  • 0

Hoogbegaafd zijn is nooit het hele verhaal.

Tags : 



Weer een nieuwe zoektocht.

 

Heleen, kan ik bij jou terecht met mijn coachvraag?

‘Ik ben op jouw spoor gezet door mijn HRM’er omdat de zorgen die ik heb in mijn huidige werk en leven, waarschijnlijk komen door hoogbegaafdheid.’
Kort geleden zijn we gestart.

 

Komen mijn problemen ook door hoogbegaafdheid?

Deze vraag krijg ik vaker van mensen aan mijn tafel.

Mijn gast heeft zich nog niet zo lang geleden gerealiseerd dat hij vermoedelijk hoogbegaafd is.  Maar in zijn jeugd was dat nooit een thema. Nooit zo benoemd. Dat hij heel snel leerde, als kind een uitblinker bleek in van alles, wist hij wel. Schoolresultaten, sport, vrienden maken, alles ging hem soepel af. En dat leverde hem altijd veel waardering op.

Toch gingen het afmaken van zijn studie en de vele functies die hij heeft gehad, hem minder goed af dan hij had verwacht. Nu ook één van zijn kinderen tegen moeilijkheden aanloopt vanwege hoogbegaafdheid, poppen  er bij hem ook allerlei vragen op.

Is hoogbegaafdheid bij hem ook een oorzaak van zijn hobbelige pad? En wat moet hij doen om in zijn huidige job niet weer in dezelfde valkuilen te trappen als hij al gedaan heeft? Help?

 

Hoogbegaafdheid heeft veel kanten.

Echt niet elke hoogbegaafde is een schooluitvaller. Hoewel je soms wel dat idee krijgt als je de zorgen volgt over de grote groep hoogbegaafde thuiszitters.

Deze man heeft als kind vooral de zonkanten van zijn hoogbegaafdheid leren kennen. Hij vlinderde door zijn jeugd. Een solide gezin, heel veel vriendjes in de wijk, waarmee hij altijd speelde. Altijd goede schoolresultaten, gesport, fysieke en denksporten, daar ook best goed in, en het zelfs geschopt tot topsport internationaal. Aan ambities, uitdaging, sociale contacten en vaardigheden, zelfvertrouwen geen gebrek. Toen.

 

Waar ging het dan toch mis?

Heel vaak is dit het patroon. Als alles nog eenvoudig is, je een fijne leefomgeving hebt, kan je zomaar ver komen met je capaciteiten en talent. Als je het naar je zin hebt, contact kunt maken, vrienden hebt, waardering krijgt, resultaten goed zijn, lijkt hoogbegaafdheid geen last.

Maar er komt altijd een moment dat er dingen niet meer vanzelf gaan. Dat je je moet gaan inspannen voor je resultaten. Dat anderen ergens beter in zijn. Dat je bij een teleurstelling niks hebt aan zeggen “dat het toch al saai was, of stom”, maar dat je vaardigheden moet ontwikkelen om met teleurstellingen of mindere resultaten om te gaan.

Dat je ook leert te leren. Leert je te herpakken als iets niet lukt.

 

Coping.

Slimme mensen kunnen heel inventief zijn om juist dat “leren” te vermijden. Keuzes laten vallen, je concentreren op leuke bijzaken. Uitstelgedrag. Als iets niet goed gaat te snel vluchten, spanning zoeken, of weer iets nieuws beginnen. En met je talenten kan je snel weer iets anders best goed. Sommigen zijn meester in zichzelf en hun omgeving voor gek houden.

Maar je gebrek aan leervaardigheden, teleurstellingen niet kunnen opvangen, je zelfbeeld en eigenwaarde koppelen aan je resultaten, in plaats van aan wie je bent, blijft zo in stand.

En zo sleep je jezelf van situatie naar situatie.
(Ik denk opeens ook aan het pas verschenen boek van Job van Ballegoijen “Morgen vertel ik alles.” over zijn zes jaren als schijnstudent)

 

Hoogbegaafdheid is nooit het hele verhaal.

Je zult op zoek moeten gaan naar wat bij jou NIET vanzelf ontwikkeld is. Juist door je talenten heb je veel cadeau gekregen, maar zijn andere cruciale elementen wellicht onderontwikkeld gebleven. Omdat je er mee weg kwam.

Zoals bijvoorbeeld een gebrek aan……

 – “leren te leren.”
 – Je zelfbeeld koppelen aan wie je bent en niet aan wat je presteert.
 – Leren omgaan met je meerdere erkennen.
 – Leren dat fouten maken en falen niet hetzelfde is. En beide niet verbloemd hoeven te worden. 
 – Je inspannen om een resultaat te halen. Niet alles gaat vanzelf.
 – Leren van anderen, in plaats van alles zelf uitvogelen.
 – Hulp vragen

En zo kan ik nog wel even doorgaan. Iedereen is anders.

 

Zoek het uit.

Onderzoek wat maakt dat jij jij bent. Uit wat voor nest kom je? Waar liggen jouw talenten, en hoe zou je die het liefst gebruiken?

Wat is bij jou minder ontwikkeld? En wat wil, of kan je daar aan doen?

Welke patronen heb jij in je leven  ontwikkeld? En  waar helpen ze je, en waar zitten ze je in de weg?

 

Hoogbegaafden

Hoogbegaafden hebben “hoogbegaafden kenmerken” en “hoogbegaafden behoeftes” en die zijn niet gemiddeld. Maar elk mens is anders, heeft andere capaciteiten, een andere leefomgeving, andere mensen om zich  heen.

Zoek uit wat jouw pad was en is, waar jouw valkuilen en blinde vlekken zitten, wat jij kan doen om je weg te vinden. Wat jouw automatisme is als iets stroef loopt.
Dan kan je het in je werk en relaties echt heel goed hebben. Met je hoogbegaafdheid. Het kan echt.

 

Herken jij dit ook?

Kun je mijn hulp gebruiken om te onderzoeken hoe het bij jou zit? Mail me hier, en we onderzoeken jouw vragen bij mij aan tafel.

Werk ze!

 

 

 

Afbeelding via Pixabay

 

Wil je Burn-out of Bore-out vóór zijn? In mijn gratis E-book ‘In 5 stappen weer fluitend naar je werk!’ vind je handvatten die jou helpen om op tijd bij te sturen. Schrijf je dus nu in voor mijn E-zine en je krijgt het E-book cadeau!

Afbeelding van Pexels via Pixabay

  • 0

Verveling terwijl alles klopt.

Tags : 



Net een nieuwe baan.

Ik sprak laatst iemand die net een nieuwe baan had gevonden waar alles aan klopte. En toch klopt het niet. 
Het bedrijf zat in de branche die ze kent, waar ze voor gestudeerd had. De organisatie was niet te klein, de projecten waren interessant.

Ze was blij dat ze dit gevonden had, want de baan die ze hiervoor had was al snel te weinig uitdagend gebleken. En hier zat ze ook nog niet zo lang…….

 

Op zoek naar wat ze kan doen

Misschien was het de onwennigheid. Misschien had ze nog niet genoeg aansluiting met collega’s.  Ze had al geconcludeerd dat zomaar koffiedrinken met collega’s haar geen energie gaf. Ze wilde graag meer sámen aan iets werken.

Maar iedereen had een beetje zijn eigen projecten. Ze kon eigenlijk veel meer werk aan dan ze op haar bordje had. Ze had tijd en capaciteit over. Niet dat er niet genoeg uitvoerende dingen gedaan moesten worden en die deed ze ook. Maar dat was niet waar haar energie van ging stromen. En dat was ook niet waar ze voor aangenomen was.

Dus wat nu? Er het beste van maken? Het nog even aanzien? Toch maar alvast die opleiding beginnen die ze op het oog had? Of weg gaan?

 

‘Wat als geld geen rol speelt?’

Vroeg ik haar. Als je alles mocht kiezen wat je liever zou doen? Ze dacht even na en de ideeën buitelden naar buiten wat ze dan zou gaan doen. Er kwam werkelijk van alles in haar op. Van ‘kansrijk’ om een bestaan mee op te bouwen tot ‘dat lijkt me heel gaaf om te doen, maar weet niet of ik daar lang gelukkig van zou worden’.

Overal lagen wel hobbels in de weg, of nog nooit concreet onderzocht.

 

Hoogbegaafd.

Dat is ze. En haar jonge kinderen ook. Daar weet ze inmiddels best veel van.
We namen de Delphi definitie er nog eens bij:

Een hoogbegaafde is een  snelle en slimme denker, die complexe zaken aankan. Een sensitief en emotioneel mens, intens levend. Autonoom, nieuwsgierig en gedreven van aard. Hij of zij schept plezier in creëren.

Ze zag meteen hoe deze beschrijvingen op haar van toepassing waren. Ik vroeg haar of dit ook de kanten waren waar ze in haar baan op aangesproken werd. En of ze haar energie kwijt kon in wat van haar gevraagd wordt.

 

Op je best als je genoeg te doen hebt.

Als ze een dag hard gewerkt had was ze energiek. Dan had ze bij thuiskomst ook veel meer energie voor het gezin. Hoe minder ze gedaan had hoe uitgeputter ze zich voelde. En dat herken ik wel.
Onderbelasting is zo stressvol en vermoeiend.
Genoeg dus om over na te denken en te onderzoeken.

 

Onderzoek wat jij nodig hebt.

En kijk dan hoe je dat kan vinden. In je huidige baan of bezigheden. In je organisatie, maar dan op een andere manier of andere rol. Of heel ergens anders.

Loop jij hier ook tegen aan? En kun je hulp gebruiken bij onderzoeken wat jij nodig hebt en hoe je dat kan vinden?

Mail me gerust, dan vinden we vast een goed moment voor een eerste gesprek.

Werk ze!

 

 

 

Afbeelding uit ‘Hoogbegaafd , dat zie je zo!’ van Maud Kooijman- van Thiel (red.)

 

Wil je Burn-out of Bore-out vóór zijn? In mijn gratis E-book ‘In 5 stappen weer fluitend naar je werk!’ vind je handvatten die jou helpen om op tijd bij te sturen. Schrijf je dus nu in voor mijn E-zine en je krijgt het E-book cadeau!

Afbeelding van Pexels via Pixabay

  • 0

Houd jij genoeg leefenergie over?

Tags : 



Een loopbaanvraag ontstaat nooit zomaar.

Soms loop je vast, of wil je weg, of moet je weg. Of ben je uitgevallen en wil je een fijne plek om terug te komen. 
Soms ben je ergens gewoon uitgekeken. Of sta je nog aan de start van je werkleven en zoek je je eerste bestemming.
En soms weet je niet goed waar het aan ligt.

 

Bijzonder bedraad.

Mijn  gasten aan tafel hebben meestal een bijzondere bedrading die hen maakt tot wie ze zijn. Die bedrading is aan de ene kant een bron van energie en kan je tegelijkertijd ook in de weg zitten.

Daar weet ik veel van en dat krijgt ook veel ruimte in onze gesprekken. Niet alleen de ‘loopbaancoachingsvragen ‘ zijn belangrijk. Juist ook de interactie, de dynamiek, het taalgebruik, de persoonlijke kenmerken en het maatwerk is van belang.

 

Hoe wil ik leven, en hoe past werk daar in?

Laatst sprak ik iemand aan tafel die dacht dat hij met zijn ADHD niet op de goede plek zat. Deze man realiseerde zich dat zijn grootste zorg was dat hij naast zijn werk niet genoeg aandacht en energie meer had voor het meest dierbare in zijn leven: zijn relatie met zijn vrouw en kinderen.

Zijn werk slokte hem op. Sommige delen van zijn werk deed hij met veel plezier, andere delen kostten hem veel en daar liep hij op leeg. Maar hij had geen goed beeld van waar zijn energie naar toe ging en waar er energie terugkwam.
Onze zoektocht gaat nooit uit naar de vraag of je wel de juiste baan hebt.
Maar naar de vraag Hoe wil ik leven? en Hoe past werk daar in?

 

Eye opener

We bespraken zijn energiehuishouding. Waar gaat je energie naar toe en wat levert het je op. Maak je winst? Speel je quitte? Of maak je energieverlies? En op welke terreinen? Een eye opener voor hem.

Uitzoeken of de baan bij hem past, of hij niet beter iets anders kan gaan zoeken is nu niet de belangrijkste vraag, De vraag is waar zijn energie naar toe gaat. Waar hij regelruimte ziet om aandacht te geven aan die dingen die hem ook energiewinst opleveren. En waar hij welllicht minder van kan doen. Binnen en buiten zijn werk. Met zijn ADHD.

Dat alleen al gaf inzicht en ruimte, zonder meteen een andere baan te willen zoeken. Want dan is de kans groot dat je binnen de kortste keren weer tegen de zelfde problemen aan gaat lopen.

(Mijn gast heeft in de tussentijd wel een ander werkplek gevonden die hem veel beter past. )

 

Heb jij inzicht in je energiehuishouding?

Leef jij het leven dat het beste bij jou past?
Vraag jij je af of je de goede plek zit? Met jouw bedrading en kenmerken.
Weet jij waar je speelruimte hebt om wat je nu doet net iets anders te doen zodat je meer leefenergie overhoudt?   

Mail me gerust voor een eerste gesprek aan tafel. In een eerste gesprek vinden we al snel waar jouw energieleks zitten en wat je te onderzoeken hebt.

Werk ze!

 

 

 

Afbeelding van Andrey_and_Olesya via Pixabay

 

Wil je Burn-out of Bore-out vóór zijn? In mijn gratis E-book ‘In 5 stappen weer fluitend naar je werk!’ vind je handvatten die jou helpen om op tijd bij te sturen. Schrijf je dus nu in voor mijn E-zine en je krijgt het E-book cadeau!

Afbeelding van Pexels via Pixabay

  • 0

Nieuwe techniek.

Tags : 

 

Twijfel.

Eén van de laatste coach programma’s van dit jaar had als thema “nieuwe techniek’. De man tegenover mij was op mijn pad gekomen omdat hij aan van alles twijfelde.

Aan zijn baan, zat hij op de goede plek? Aan zijn vermogen om zich aan te passen aan de cultuur van zijn collega’s. Aan zijn vermogens om alle studenten in zijn groepen tevreden te stellen.

Aan zijn verdeling van energie. Voor zichzelf, zijn kinderen, zijn vriendin. Aan de impact van zijn ADHD.
Het was nogal wat.

 

Wat is de vraag?

Geen thema’s waar je in een paar coachsessies oplossingen voor kan vinden.

Wat dan wel? We bespraken de aanleiding waarom hij eigenlijk bij mij aan tafel zat. En we bespraken vooral hoe zijn leven, werk en persoonlijke behoeftes er op dit moment uitzien. Gaandeweg werd duidelijk dat de vraag niet is , moet ik blijven of een andere baan zoeken.

Maar dat de vraag eerder is:
wat zijn de automatische patronen waar je in rolt in deze volle periode in je leven.

 

Patronen.

Dat is toch even iets anders, realiseerde hij zich. Of dit de juiste baan voor hem is kan je nu nog niet zeggen. Een andere baan brengt dezelfde patronen met zich mee.
De patronen waar hij in vast zat, zitten in zijn gedachten en in zijn gedrag. En daar valt ook al winst te behalen.

Hoe kan hij uitzoomen en kijken naar wat er gebeurt op drukke momenten.
En waar kan hij ook andere keuzes maken dan de keuzes die hij automatisch altijd maakt?

Automatismen veranderen is geen makkie. Je doet wat je doet omdat je het al lang zo doet. En dat kost je ook de minste moeite. Je bent er aan gewend, je doet het “op de automatische piloot”. Dat kost je ook de minste aandacht en energie en die heb je nu net niet over in hectische periodes.

 

Nieuwe techniek.

Patronen veranderen is als het aanleren van nieuwe techniek. Het kost best wat moeite om een nieuwe techniek aan te leren.  Je moet het eerst zien, dan uitproberen, dan oefenen en pas daarna pluk je er de vruchten van. En als je niet uitkijkt verval je weer in je oude techniek, omdat dat je automatische piloot is. Juist als je moe bent.

Ik merk hetzelfde met mijn vakopleiding. Als er iets niet lukt, moet ik heel bewust onderzoeken hoe ik het heb gedaan. En meestal moet ik het anders doen dan ik automatisch deed. Anders maak ik steeds dezelfde fout. En als ik me de tijd niet gun, en het snel even probeer te doen, is het resultaat juist dat het niet beter of sneller gaat.

Makkelijk is het niet, wel de moeite waard.

 

Waar zit je winst.

Investeer in onderzoeken hoe je dingen automatisch doet en kijk hoe dat uitpakt. Kijk hoe je het anders, of beter zou kunnen doen, ook al zit dat nog niet in je systeem.

Probeer het uit, en wees mild voor jezelf als het nog niet meteen perfect uitpakt. Oefen je nieuwe techniek, dan gaat het je steeds gemakkelijker af. Tot dat een gewoonte kan worden.

Wees alert als je moe bent, dan val je het eerst terug in oude patronen.
Als je ziet dat het resultaat beter wordt geeft dat nieuwe energie. En motivatie om het vaker zo te doen. 
Dit geldt voor mijn gasten, en ook voor mijzelf.

 

Kan ik je helpen?

Zitten jouw automatische patronen je in de weg? Ik kan je helpen te onderzoeken waar jij in kan opschuiven.

Zeker als je patronen te maken hebben met bijzondere kenmerken als hoogbegaafdheid, ASS of AD(H)D. Want dan ligt alles net even anders.

Mail me gerust voor een eerste gesprek.

Werk ze!

 

 

 

Afbeelding via Pixabay

 

Wil je Burn-out of Bore-out vóór zijn? In mijn gratis E-book ‘In 5 stappen weer fluitend naar je werk!’ vind je handvatten die jou helpen om op tijd bij te sturen. Schrijf je dus nu in voor mijn E-zine en je krijgt het E-book cadeau!

Afbeelding van Pexels via Pixabay

  • 0

Chronos en Kairos. Tijd is meetbaar en voelbaar.

Tags : 

 

De klok en het juiste moment

Tijd is iets vreemds. Het is meetbaar en voelbaar. En dat gaat soms helemaal niet gelijk op. De tijd tikt gestaag door, we rennen door de kalender.

Soms klopt je gevoel van tijd helemaal niet met de klok of de kalender. Kruipt de tijd langzaam voorbij. Of vliegt. De Grieken hadden niet voor niets twee goden van tijd. Chronos voor de meetbare tijd, de seconden en uren. En Kairos de god van het juiste moment.

Tijd is mijn werk een belangrijke factor. Gasten bij mij aan tafel hebben vaak een haast gevoel. Zitten niet lekker, en willen snel een oplossing. Of anderen vinden dat ze snel een oplossing moeten vinden.

Mensen die net hun diploma op zak hebben willen zo snel mogelijk een fijne werkplek. Alles komt voor. 

 

Als je niet op de goede plek zit,

kost het een tijdje voor je uitgezocht hebt wat je te doen hebt. Wat bij jou hoort, wat je situatie nu is, waar je naar toe zou willen. En welke stappen je moet gaan zetten om er te komen.

Dat lukt niet in een week stevig nadenken, dat heeft tijd nodig. Tijd om te onderzoeken, inzichten in te laten dalen, en actie te ondernemen. En dan ben je ook vaak nog afhankelijk van anderen. Sollicitatieprocedures, gesprekken met je omgeving. Iets nieuws beginnen. Besluiten die genomen moeten worden.

Soms hebben mensen ook tijd nodig om zichzelf te leren kennen en te wennen aan een veranderd zelfbeeld.
Zeker mensen met bijzondere bedrading, die dat altijd wel hebben gevoeld, maar nooit goed wisten waar het vandaan kwam. Ook dat kost tijd.

 

Vijf stappen

Stappen die je, op een of ander manier, gaan helpen om te onderzoeken zijn:

 1. hoe zie jij er uit?
 2. hoe ziet jouw omgeving eruit.
 3. wat heb jij nodig?
 4. wat heb je al in huis?
 5. wat ga je doen?

En daar besteden we tijd aan. Soms kort en krachtig, soms langer en diepgaander .

 

Achteraf.

Achteraf zie je meestal pas wat je bereikt hebt. En welke tijd er nodig was om te komen waar je nu bent.

Ik sloot onlangs  een coachtraject af met iemand die een jaar geleden voor het eerst bij mij aan tafel zat. Eind vijftig, praktisch opgeleid, boven gemiddeld intelligent, maar was zo nooit gezien. Hoogbegaafd. Hij had stress klachten in zijn schouder, was gefrustreerd omdat hij niet kon doen waar hij het beste in was: master studenten en PhD’s helpen in het lab bij hun praktische onderzoeksopstellingen. Ze waren onderbezet, dus er kwamen steeds allerlei administratieve klussen op zijn bordje. En spoedjes. En hij voelde weinig waardering, niet bij het management en ook niet in salarisschaal.

Hij wist niet of hij daar wel wilde blijven. Maar wat dan?

 

Het jaar is omgevlogen. Achteraf.

Nu ging het een stuk beter met hem. Het was hem gelukt zijn frustraties bespreekbar te maken. Zijn baas heeft de groep opnieuw bekeken. Zijn functie is hoger gewaardeerd en betaald. Hij wordt nu aangesproken op zijn ervaring, visie en ondersteuning van de theoretische vakken met praktijk. De groep wordt aangevuld met een extra kracht. Hij moet zelfs wennen aan zijn nieuwe rol en kan mijn hulp daarbij goed gebruiken.

Hij heeft in het afgelopen jaar zichzelf beter leren kennen, ziet hoe zijn levenspad gelopen is en heeft daar vrede mee gesloten. Hij weet waar zijn energie van gaat stromen en waar het weglekt. En kan dat inmiddels herkennen en bespreken met anderen. Wat een winst.

Het jaar is omgevlogen, terwijl we vooraf dachten dat 5 maanden al een lange tijd was voor het programma.

 

Meetbaar en voelbaar.

Als je iets wil veranderen, duurt alles te lang.
Als je achteraf terugkijkt, lijkt de tijd voorbij gevlogen.

 

Heb jij haast?

Wil jij dingen anders doen dan je nu doet? En wil je de tijd nemen om te onderzoeken?

Ik zoek met plezier met je mee. Mail me gerust, dan vinden we wel een goed moment voor een eerste gesprek. En dan merken we vanzelf hoeveel tijd jij wil nemen om jezelf te onderzoeken.

Werk ze!

 

 

 

Afbeelding van Gerd Altmann via Pixabay

 

Wil je Burn-out of Bore-out vóór zijn? In mijn gratis E-book ‘In 5 stappen weer fluitend naar je werk!’ vind je handvatten die jou helpen om op tijd bij te sturen. Schrijf je dus nu in voor mijn E-zine en je krijgt het E-book cadeau!

Afbeelding van Pexels via Pixabay


  • 0

Geef het tijd.

Tags : 

 

Twee jaar verder.

Een mail in mijn mailbox, met als titel ‘2 jaar verder ‘. Ik herkende de afzender. Afkomstig van iemand die ik twee jaar geleden had begeleid bij het zoeken naar een werkplek die hem beter paste. 
Meteen gaan bij mij bellen rinkelen.

Twee jaar later krijg ik een mail, terwijl we geen contact hebben gehouden. Zou er een aanleiding zijn? Zou hij opnieuw hulp nodig hebben? Zou hij niet gelukkig zijn met de baan bij het kleinere bureau die hij destijds had gevonden?

Er zit maar één ding op: lezen.
En wat ik las, was een onverwachte mooie boodschap.

 

Een zoektocht via je levenspad tot nu toe.

Ik herinnerde me onze zoektocht nog goed. We hebben verder gezocht dan zijn teleurstellingen in zijn laatste twee banen.  Zo kwamen we langs het agrarische familiebedrijf waar hij was opgegroeid. Hoe hij niet in het bedrijf wilde komen, maar naar de TU/e is gegaan. Wat zijn verwachtingen waren over een carrière in het bedrijfsleven. Hoe hij grote projecten had kunnen leiden in grote technische bedrijven. Hoe hij steeds tegen muren of mensen opliep, en elke keer weer als hij ergens weer opnieuw begon. Harder werken hielp niet meer. Hij wist niet meer waar het steeds mis ging, en wat hij eigenlijk zocht.

Hij had al ontslag genomen, zonder dat hij iets anders had.

 

Eerlijk en weerbarstig

Zo keek ik terug op ons proces. Onze gesprekken waren met open vizier en met respect. Altijd met de bedoeling vooruit te komen en over irritaties heen te stappen. Want die “plopten” regelmatig op, op de meest onverwachte momenten. En dan weer terugzoeken naar waar ze vandaan zouden kunnen komen.

Gestaag werkten we verder.

Ging het soepel? Zeker niet. Vonden we belangrijke inzichten? Zeker wel.
Het werd hem steeds duidelijker wat zijn eigen patronen waren.
De patronen uit zijn jeugd die hij wilde doorbreken.
Wat hij zocht aan voldoening in zijn werk.
Hoe hij zijn energie beter kon verdelen.
Hoe hij zijn intelligentie en analytische kanten het beste in kon zetten.
Hoe ambitie soms in de weg kan zitten.
Wat zijn leven de moeite waard maakt.

 

Een nieuwe start waar je nog niet gerust op bent.

We sloten het coachtraject af met zijn start bij een kleiner ingenieursbureau dan hij gewend was. En toch leek het een goede keus. Hoewel ik wel kon zien dat hij er niet gerust op was of dit hem beter zou passen dan de banen waar hij ervaring in had.

Geef het tijd, gaf ik hem mee. Zie dit als een mogelijkheid om te ontdekken wat er nog meer mogelijk is dan wat je altijd deed. Misschien past het beter dan je verwachtte. Of koop je hiermee tijd, nieuwe ervaringen en weer een periode lekker werken, om van daaruit weer verder te zoeken.

Ik was er  misschien zelf ook wel niet gerust op of ik hem genoeg vertrouwen mee had kunnen geven.

 

Twee jaar verder.

En dan deze mail. Het ging sinds ons traject heel goed met hem! Privé was alles op zijn plek gevallen. Zijn werk, nu al 2 jaar bij het hetzelfde bureau, was nu iets waar hij met plezier naar toe ging, zonder dat het hem opslokte. Hij had er ook nog niet meteen vertrouwen in toen wij af hadden gesloten, mijn observatie klopte. Hij was bang geweest voor weer een teleurstelling. Weer een traject waar hij niks mee op schoot.

Maar dit keer merkte hij dat eindelijk, na 30 jaar, puzzelstukjes op zijn plaats waren gevallen. Een hele mooie wending in zijn leven die hij nooit had kunnen voorzien.

En dat ons traject daar enorm bij had geholpen.
Dat wilde hij mij laten weten.

 

Mooi werk, geef het tijd.

Op zulke momenten besef ik hoe mooi werk ik heb. En hoe geweldig is het als iemand na 2 jaar de moeite neemt om te laten weten hoe het nu gaat, en wat het coachingstraject voor hem gedaan heeft.

Soms wil het gevoel waarmee je afsluit helemaal niets zeggen over wat je er uiteindelijk mee bereikt hebt.

Geef het tijd.
Dat geldt voor hem, en ook voor mij.

 

Durf jij jezelf tijd te geven?

Heb jij het gevoel dat je ergens in blijft hangen, maar je weet niet precies waarin?
Wil jij de tijd nemen om uit te zoeken wat voor jou belangrijk is?

Mail me gerust als je wilt onderzoeken of je mijn hulp kunt gebruiken. We vinden dan wel een goed moment voor een eerste gesprek.

Werk ze!

 

 

 

Afbeelding van Claude Mondestin via Pixabay

———————————————->

 

Wil je Burn-out of Bore-out vóór zijn? In mijn gratis E-book ‘In 5 stappen weer fluitend naar je werk!’ vind je handvatten die jou helpen om op tijd bij te sturen. Schrijf je dus nu in voor mijn E-zine en je krijgt het E-book cadeau!

Afbeelding van Pexels via Pixabay


  • 0

Ik ben niet dom, ik maak fouten.

Tags : 

 

Fouten maken.

Ik kan er slecht tegen. Van die van mezelf, bedoel ik. Van anderen vind ik het heel normaal. En meestal ook geen probleem.
Daarbij, als er ergens een fout gemaakt is, kan je dat niet meer terugdraaien. Je kunt wel kijken of je kan herstellen, en wat je vanaf nu wel kan doen. 
Zelfs onherstelbare fouten met schade zijn al gemaakt. Er rest je niet meer dan om te gaan met je emoties en te kijken hoe verder.

 

Mijn top drie.

Zo baal ik  bijvoorbeeld enorm van mijn  eigen taalfouten. Ik schrijf vaak en veel korte stukjes. Ben snel met mijn gedachten. En ik kan heel slecht typen. Op laptop en telefoon. Dus ik stuur wel eens iets weg met fouten. Typefouten, spellingsfouten, grammaticafouten. En dan schaam ik me dood. Ook in de stukjes die je van mij leest glippen er fouten doorheen. Hoewel ik altijd probeer om nog een keer kritisch na te lezen. Maar niet tot in het oneindige. En soms zie je het zelf gewoon niet meer.

Ik heb inmiddels geleerd dat maar te accepteren. Anders moet ik nog meer tijd besteden aan controle. Of niet meer schrijven.

Of communicatiefouten. Daaronder vallen voor mij de momenten dat ik onhandig ben geweest naar anderen. En ik het ook anders had kunnen doen. Soms ben ik te snel in mijn reacties, soms ook te laat. Heb ik niet genoeg doorgevraagd, of ben ik niet alert geweest op de boodschap achter de boodschap. Of ben ik gewoon zelf niet duidelijk geweest.

En vaardigheidsfouten. Dan kan ik iets niet goed. Of niet netjes genoeg. Niet goed genoeg volgens mijn maatstaven. Daar kan ik ook in doorschieten. Terwijl anderen het wel goed, of mooi vinden.
Ik denk dan toch zelf al snel dat ik het eigenlijk beter had kunnen of willen doen.

 

Ben ik een perfectionist?

Vind ik zelf niet. ik hoef niet alles perfect te kunnen. Zeg ik. Maar als ik het gevoel heb dat ik het beter kan en ik heb het niet gedaan, dan heb ik daar buikpijn van. Ook al vraagt niemand dat van mij.
Mijn interne lat ligt altijd hoog. Ik heb veel capaciteiten meegekregen, heb ik niks voor hoeven doen, en dan mag ik daar ook wat van verwachten. 

Voor anderen ben ik veel minder streng dan voor mezelf. Behalve als mensen zich beter voor willen doen dan ze zijn.
En ik trek me heel graag op aan mensen waar ik van kan leren. Ik zoek graag goede leermeesters.

 

Ik ben niet dom, ik maak fouten.

Ik ben niet dom als ik fouten maak. Jij ook niet. Als je slordig of gemakzuchtig bent, of je werk niet serieus neemt, is het voor mij een ander verhaal. Dan heb ik daar wel last van. Maar dat niet alles altijd perfect gaat is niet meer dan normaal.

Het blijft een uitdaging om minder streng te zijn voor mezelf. Ik probeer het wel.
Dat geeft meer ruimte om blij te zijn met wat ik gedaan heb.
En dat leeft fijner. Lichter.

 

Hoe ga jij om met fouten en imperfectie?

Van jezelf? En van anderen? Zit perfectionisme je in de weg?

Ik kan je helpen te onderzoeken hoe jij weer evenwicht vindt tussen hoge verwachtingen en realiteit. Bij jezelf en bij anderen. 
Mail me gerust voor een eerste afspraak. Dan onderzoeken we hoe jij het beste uit je werk en leven kan halen. Met en zonder fouten.

Werk ze!

 

 

 

Afbeelding van Tumisu via Pixabay

———————————————->

 

Wil je Burn-out of Bore-out vóór zijn? In mijn gratis E-book ‘In 5 stappen weer fluitend naar je werk!’ vind je handvatten die jou helpen om op tijd bij te sturen. Schrijf je dus nu in voor mijn E-zine en je krijgt het E-book cadeau!

Afbeelding van Pexels via Pixabay


  • 0

Heb jij problemen door hoogbegaafdheid?

Tags : 

 

Uitvaller.

Elke uitvaller is er één te veel. Omdat uitvallers van alles mislopen wat nodig is om je te ontwikkelen tot heel mens. Het is  ook best een raar woord, uitvaller. Alsof je zelf actief uitvalt.

De meeste buikpijn krijg ik van scholieren die thuiszitten. Kinderen die niet de ervaring kunnen hebben van naar school gaan. Niet leren te leren in een begeleide of aangeboden vorm. Minder kans hebben op interactie met anderen, buiten hun eigen kringetje. Geen mogelijkheid hebben dingen te leren die ook zij zo hard nodig hebben. Aan input, communicatie, een plek tussen anderen, mensen om zich aan op te trekken, structuur, even rust. Uitdaging.

Of  jong volwassenen die buiten de boot vallen, om welke reden dan ook.
Die een groot deel van hun tijd doorbrengen in overlevingsstand. Of in eenzaamheid. Die geen perspectief zien op een fijn leven, omdat ze gestoord worden in hun ontwikkeling. Juist in de jaren dat ze volwassen gaan worden en ze vrijuit moeten kunnen experimenteren.

En in de werkwereld. Mensen die geen fijne werkplek hebben kunnen vinden. Nergens aan de beurt komen. Of uit zijn gevallen en de weg naar herstel en fijn werk nog niet hebben gevonden.

 

Al vier jaar thuis door hoogbegaafdheid.

Laatst  las ik een artikeltje over een man, midden vijftig, die sinds vier jaar geen werk heeft. Hij had geen idee dat hoogbegaafdheid  bij hem hoorde. Hij schetste zijn ervaringen op de middelbare school (van gymnasium naar HAVO en uitvallen). Toch een brede HBO opleiding gedaan. In militaire dienst, met de ene botsing na de andere. Diverse banen en evenzoveel ongelukken.

Hij kreeg veel later pas door had dat hij hoogbegaafd was en dat zijn hoogbegaafdheid hem waarschijnlijk altijd parten had gespeeld.

En nu dus al jaren thuis.

En dan denk ik meteen: wat ontzettend jammer! Dat hij dus nooit weet gehad heeft van hoe hij leert, denkt, voelt, leeft, en wat hij nodig heeft en dat de conclusie is dat hoogbegaafd en werk niet samengaan, en dat daarom betaald werk niet meer voor hem weggelegd is.

 

En dat laatste klopt niet.

Ook al zijn er talloze voorbeelden dat hoogbegaafden hun plek niet kunnen vinden, hoogbegaafdheid en fijn werk kunnen heel goed samen gaan. Daar heb ik ook zoveel voorbeelden van, in mijn werk- en in mijn privéwereld.
Maar dat vraagt wel wat.

 

Hoogbegaafdheid is geen karikatuur.

Geen IQ getal, nerdgehalte, (sociale) onaangepastheid of arrogantie.

Hoogbegaafdheid heeft te maken met buitengemiddelde aangeboren kwaliteiten. Cognitief, creatief, explorerend, analytisch, inhoudelijk, speels, gevoelig.

Of, zoals in de Delphi definitie:

Een hoogbegaafde is een snelle en slimme denker, die complexe zaken aankan, een sensitief en emotioneel mens, intens levend. Autonoom, nieuwsgierig en gedreven van aard. Hij of zij schept plezier in creëren.

Het is zo belangrijk dat je leert ontdekken wat er allemaal bij hoogbegaafdheid kan horen. Hoe het bij jou zit, want iedereen is anders.
Waar je energie van krijgt en waar het van weglekt. In welke omstandigheden en met welke anderen, jij goed gedijt.

Als hoogbegaafde heb je waarschijnlijk andere behoeftes en uitdagingen nodig dan vele anderen. Dat je die uitdagingen en omstandigheden die jij nodig hebt niet vindt in je werkomgeving, ligt niet pur sang aan hoogbegaafdheid. Vind ik een denkfout.

 

Mismatch.

Als je niet goed weet, voelt, of kunt verwoorden, wat jij zoekt en nodig hebt in je werk (of als jij dat wel kunt, maar het is er gewoonweg niet),  is de kans groot dat je er niet gedijt en dat het stukloopt.

Wat jij nodig hebt is alleen niet overal en bij iedereen voorhanden. De behoefte aan een werkplek waar jij tot je recht komt, met de ruimte en mensen die jij nodig hebt, is niet standaard. Dat is nou juist het lot van hoogbegaafden.
Maar onmogelijk is het zeker niet. 

Hoogbegaafdheid is op zich geen oorzaak om uit te vallen. Niet weten wat je nodig hebt, niet kunnen praten over je behoeftes en mogelijkheden, elkaar te weinig begrijpen, elkaar niet serieus kunnen of willen nemen, is dat wel.

Als er  een onoverbrugbare mismatch is tussen wat jij nodig hebt en wat ze je kunnen bieden, dan zit je daar verkeerd.
En dat geldt voor iedereen, hoogbegaafd of niet.

Alleen, als hoogbegaafde heb je bijzondere kenmerken, bijzondere bagage en ervaringen en bijzondere behoeftes. En daar zijn minder werkplekken geschikt voor, dus is het moeilijker zoeken en vinden.
En dat geldt ook voor iedereen die afwijkt van gemiddeldes.

 

En dan nog even over uitvallen.

Voordat je uitvalt is er al zo veel gebeurd. Teleurstelling, je gevoel van eigenwaarde, fysieke en mentale uitputting, eenzaamheid en frustratie, laten diepe sporen na. Mensen die uitgevallen zijn hebben al zo lang geknokt. Hebben zoveel meer energie nodig om eerst weer mens te worden, te helen, voor ze aan een baan zoeken toekomen, dat hun extra last loodzwaar is.
Dat gun je niemand. Geen kind, geen jong volwassene, geen mens in het volwassen werk leven.

 

Onderzoek jouw hoogbegaafdheid!

Ben jij hoogbegaafd? Of heb je het vermoeden maar weet je het niet zeker?Lijkt het logisch, als je al jouw leer- , en werk- en levens  ervaringen onder de loep neemt?

Investeer in onderzoek. 
Investeer in het uitvinden van wat jij nodig hebt, in deze fase van jouw leven.

Ga dan op zoek naar de plekken die bij je passen. Misschien liggen ze dichterbij dan je denkt. Of misschien moet je met een lantaarntje zoeken en duurt het wel even. Maar het is de moeite waard.
Garanties heb je nooit, maar je kan je kans op succes er wel mee vergroten.

En wellicht uitvallen voorkomen. Want met 10 – 0 achterstand ben je nog verder van huis.

 

Mail me hier als je mijn hulp kunt gebruiken.

In een eerste gesprek vinden we altijd al de eerste stappen die je kunt zetten. Ik help je met plezier met je onderzoek en het vinden van een passende plek.

Werk ze!

 

 

 

Afbeelding van Gerd Altmann via Pixabay

———————————————->

 

Wil je Burn-out of Bore-out vóór zijn? In mijn gratis E-book ‘In 5 stappen weer fluitend naar je werk!’ vind je handvatten die jou helpen om op tijd bij te sturen. Schrijf je dus nu in voor mijn E-zine en je krijgt het E-book cadeau!

Afbeelding van Pexels via Pixabay


  • 0

De wereld van ASML

Tags : 

 

Recent is het boek “Focus, de wereld van ASML” verschenen. Ik was bij een lezing van schrijver/journalist Mark Hijink die vertelde over het proces van het jaar voorbereiding  en de totstandkoming van het boek.

Het was een interessante avond.

ASML is ontstaan in mijn werk-leven. Ik leef samen met iemand die bij Philips letterlijk op de gang erbij was toen de eerste stappen naar ASML werden gezet. Die toen niet meteen mee ging, maar er later ook ruim 10 jaar kneiterhard heeft gewerkt. Hoge werkdruk, veel reizen, knallende bijeenkomsten. Die verhalen ken ik.

Ik heb zelf lang bij Philips gewerkt en deze twee bedrijven, lopen als rode draad door mijn werk- en privéleven.

 

Een wereld tech bedrijf

In de lezing ging het vooral over de chipwereld.
Van kleiner naar nog kleiner. Van vraag naar nog veel grotere vraag. Van Eindhoven naar wereldspeler. Van 40 naar meer dan 40.000. 

En de positie van ASML nu, in deze veranderende wereld.

 

Biografie en patronen

Vanuit mijn invalshoek, mens en werk, hoorde ik ook een aantal andere dingen.
Mark Hijink is eigenlijk de biograaf. Hij beschrijft de ontwikkeling van de geboorte tot volwassenwording van het bedrijf.
Ik zie paralellen met mijn werk, biografie en op zoek naar patronen. Wat helpt je, wat zit in de weg.

De start was moeilijk. Het woord doodgeboren kindje passeert vaak. De ups en downs, het toeval, de financiële zorgen in de eerste tijd. De groeistuipen.

Maar ook de kenmerken en energie van de kartrekkers. Martin van de Brink, die de aanjager en CEO was en die komend jaar gaat vertrekken. En Peter Wennink, als tegenpool naast Martin, die het evenwicht kon brengen wat zo hard nodig was. Ook hij maakt plaats voor opvolgers.

 

Werkcultuur

Ik heb veel meegekregen van de werkcultuur, ook al heb ik er zelf nooit gewerkt.  Martin v.d. Brink werd geportretteerd als technisch visionair. Altijd ver vooruit kijken. Ongefilterd, zo beschreef Hijink hem.

Alles komt er ongefilterd uit, soms hard, direct, en met veel vuur. Alles komt ook ongefilterd binnen. Ideeën, enthousiasme, tegengas.

Nu zou je er al snel aan label aan kunnen koppelen.

De werkcultuur binnen het bedrijf was lang tijd ook zo. Hard werken, overal oplossingen voor zoeken, nee bestaat niet, de discussie en wrijving nodig hebben om beter van te worden. Spreek je uit, ook als het kritisch is, want daar leren we van. Ook een hoog ‘afbrand’ gehalte. Ik heb hier thuis vaak gehoord dat het er destijds in de vergaderkamers stevig aan toe kon gaan.

Die cultuur, manier van werken zit nog steeds in de kern van het bedrijf, volgens Hijink.

Intussen is het bedrijf volwassen geworden. Ze kunnen de mensen niet aangesleept krijgen. Ze willen zoveel mogelijk (technisch) talent binnenhalen. En er voor zorgen dat al die mensen met energie en trots en plezier werken. Dat is ook een uitdaging. Zowel intern als in de omgeving in de regio.

De focus ligt op 2035. Technisch en wat betreft groei.

 

De mensen die werken bij ASML

Dat is meer mijn terrein. Hoe is het om te werken in deze organisatie? Eén van de aanwezigen in het zaaltje benadrukte dat het bedrijf echt niet alleen het talent van Martin v.d. Brink is, maar dat er zo veel talent werkt.

Ik spreek vaak mensen die er met plezier werken. Maar ik weet ook dat niet iedereen er goed kan gedijen. Ondanks je talent en energie.

Ik begeleid ook veel hele slimme technische mensen die er juist niet graag willen gaan werken, ondanks de uitdagingen en super randvoorwaarden. Alles komt voor.

ASML is begonnen onder moeilijke omstandigheden en grote druk. Zeker in de beginfase was niet iedereen daar tegen bestand. Er zijn ook mensen letterlijk aan onderdoor gegaan. De mensen die ASML hebben gebracht tot waar het nu is, hebben dat kunnen  doen omdat ze er mee om konden gaan. Of offers hebben gebracht. Zich staande konden houden in een cultuur die paste bij de manier waarop het bedrijf werd geleid. Zelf ook cultuurdrager waren.

Mark Hijink noemde terloops dat het werkklimaat van toen nu onder een vergrootglas zou kunnen liggen, gezien de NPO onderzoeken. En die voorbeelden hoor ik thuis ook. Je moest er tegen kunnen.

ASML heeft zich ontwikkeld, de cultuur is ook mee ontwikkeld. De ambitie, drive en resultaatgerichtheid zit nog in de haarvaten, het oog voor de mensen die er werken is nu wel veel meer open. Moet ook wel, met zoveel nieuwe mensen, uit allerlei hoeken van de wereld, met zovelen op een werkplek. En allemaal samen bijdragen aan die enorme machines. Welbevinden, opleidingen, prettige werkomgeving.is dan belangrijk.

 

Neurodiversiteit.

De aandacht hiervoor is de laatste tijd enorm in opkomst.

ASML zit vol met bijzonder bedrade mensen. Zo  hebben ze extra aandacht voor mensen met autisme. Niet gek, want de talenten van deze mensen zijn enorm waardevol, maar ze moeten wel kunnen leven binnen het bedrijf.
Dus goed voor de mensen zelf, en ook voor het bedrijf.

Heb jij de talenten die ze bij ASML kunnen gebruiken? Zou jij je weg kunnen vinden in de cultuur van het ASML van nu?
Ik denk dat ASML een geweldige werkgever is die je mooi en uitdagend werk kan bieden . Waar je trots op kunt zijn dat je er bij hoort.
Ik denk ook dat niet iedereen er goed kan gedijen, ondanks je talenten. Ook al is het bedrijf anders dan in de beginfase.

 

Zoek het uit

Dit is wat ik iedereen aanraad. Zoek het uit. Zoek uit hoe jij bent, waar je talenten in zitten, en wat jij nodig hebt om lekker te werken. En zoek uit of de werkplek die je op het oog hebt ook bij jou past.

 

Ik kan je helpen.

Of je nu een nieuwe werkplek zoekt, of niet lekker zit op je huidige werkplek. Of terug komt van een periode niet werken.
En als je weet dat je bijzonder bedraad bent, is onderzoeken wat bij je past extra belangrijk.

In een eerste gesprek vinden we altijd de eerste aanwijzingen. Mail me gerust, dan maak ik tijd voor jou om mee te zoeken.

Werk ze!

 

 

 

Afbeelding van PublicDomainPictures via Pixabay

 

———————————————->

 

Wil je Burn-out of Bore-out vóór zijn? In mijn gratis E-book ‘In 5 stappen weer fluitend naar je werk!’ vind je handvatten die jou helpen om op tijd bij te sturen. Schrijf je dus nu in voor mijn E-zine en je krijgt het E-book cadeau!

Afbeelding van Pexels via Pixabay


  • 0

Bijzondertjes zijn geweldig.

Tags : 

 

Dit is Bob

Bob is een bijzondertje. Was. Want hij was helemaal op en is overleden…

Bob was de kat van mijn middelste. Hij had Bob overgenomen uit een opvang. Een bijzondertje dus. Dat was een reden om juist hem in huis te nemen.

Bob was al op leeftijd, had geen tanden meer en leed aan een kattenziekte. De eerste weken leefde Bob onder de bank. Maar in de loop der tijd ontpopte Bob zich als een ware huisvriend die gezelligheid en warmte zocht en kon geven. Mijn middelste en zijn vriendin waren dol op Bob.  Mijn jongste, die in de buurt woont, had ook een speciale band met Bob. Hij paste regelmatig op en zag hem ook wekelijks. Bob was van een schuwe ‘onder- de- bank- zitter’ een echte huisgenoot geworden.

 

Paniek

En toen werd Bob ziek. Echt ziek. Niet meer eten, niet meer goed kunnen bewegen. En ik hoorde de zorg en paniek bij mijn middelste. Ze hebben een week lang elke dag de dierenarts bezocht, in de hoop dat ze iets voor Bob konden doen. Nog van alles geprobeerd met medicatie. Maar uiteindelijk was Bob niet meer te redden.

Ze hebben op een maandag uiteindelijk met z’n vieren de moeilijke gang naar de dierenarts gemaakt en Bob daar achter moeten laten. Voor Bob het beste.

 

Bijzondertjes

Mijn drie kinderen zijn volwassenen geworden. Met hun hobbels, toppen en dalen door hoogbegaafdheid en autisme. Ze hebben een eigen leven opgebouwd, hebben vrienden en relaties en hebben hun studies (zo goed als) afgerond. En dat vind ik ook bijzonder. Het leven komt in volle intensiteit op hen af. Elke dag. Ze zijn grenzeloos in hun ideeën en fascinaties, en worden elke dag geconfronteerd met het verdelen van hun energie. Dat gaat vaak goed, maar ook heel vaak niet.

En dan dit. Met Bob. Ik heb lang met mijn middelste gepraat over paniek, machteloosheidsgevoel, heftige emoties, verdriet, liefde voor de kat en noodzaak om in actie te komen. Slagvaardiger te zijn dan hij van nature is. De zorg van mijn jongste om Bob, maar ook voor zijn broer.  De gezamenlijke zorg voor Bob en voor elkaar.

Mijn jongste heeft zelfs een sollicitatiegesprek verzet om Bob weg te brengen.  Dat vind ik zo sterk (“dan leren ze me meteen een beetje kennen, mam.’’). 

En dat gesprek had hij al een keer moeten verzetten, omdat hij een week eerder aangereden was op de fiets en er nog hechtingen verwijderd moesten worden uit zijn gezicht en hij nog een hersenschudding moet verwerken.

 

Herpakken.

Ze veren weer op. Zijn intens verdrietig, maar kunnen dat accepteren en kunnen de draad weer oppakken.

Het sollicitatiegesprek kon een dag later en is prima gegaan. De stages zijn weer opgepakt. En ze hebben zich bij de opvang gemeld, dat ze weer bereid zijn om een bijzondere kat op te vangen.

 

Neurodiversiteit in praktijk.

Dit is een persoonlijk verhaal uit mijn leven. Maar zo veel meer dan dat

Voor mij weer een voorbeeld van alle theorie over neuro diversiteit in het echt.
Mensen met bijzondere kanten, labels, bijzondere bagage, horen niet aan de kant. Ze zijn in staat bijzondere dingen te bereiken, maar wel op hun manier. Met hun ideeën, kijk op de wereld, oog voor details, oog voor anderen, niet doorsnee levenservaring, zijn ze een verrijking.

En ja, die bijzondere kanten vragen soms ook wat andere randvoorwaarden.
Hun energie, positieve én zorgelijke, stroomt niet perse van 9.00 tot 17.00. Informatie of emotie moet verwerkt worden, en dat kan even duren. Hulp vragen is nooit gemakkelijk, maar kan een wereld van verschil maken.

Kunnen we voortaan afspreken dat bijzondere mensen niet ‘geduld’ of ‘gedoogd’ hoeven te worden, maar gezien kunnen worden als natuurlijke variatie in een populatie? Met alle plussen en minnen? Daar wordt iedereen beter van.

Heb jij bijzondere kanten te bespreken of te onderzoeken?

Mail me gerust. In een eerste gesprek vinden we direct al inzichten waar jij weer mee verder kunt.

Werk ze!

 

 

 

 

 

———————————————->

 

Wil je Burn-out of Bore-out vóór zijn? In mijn gratis E-book ‘In 5 stappen weer fluitend naar je werk!’ vind je handvatten die jou helpen om op tijd bij te sturen. Schrijf je dus nu in voor mijn E-zine en je krijgt het E-book cadeau!

Afbeelding van Pexels via Pixabay