Tag Archives: Loopbaancoaching

Een leven lang leren. Wat doe jij om jezelf te blijven verrassen?

Tags : ADD ADHD Autisme Eindhoven Hoogbegaafd Hoogbegaafdheid hooggevoelig hoogsensitief HSP Loopbaanadvies Loopbaancoach Loopbaancoaching ontwikkeladvies ontwikkeling

Iets nieuws leren.

“Ik wil dat je leert dat jij mij vragen stelt als iets niet is gelukt”. Dit zei mijn strenge vakdocent de afgelopen les tegen me. Daar had ik niet van terug. Ik wist niet eens waarom ik het eerst niet snapte. Dit ging niet over mijn werkstuk, maar over mij.

Ik ben halverwege een driejarige opleiding waar ik met mijn handen leer werken in plaats van met mijn hoofd. En we hebben een topdocente, met haviksogen, ze ziet alles. Die ons alles laat uitproberen, en niet snel tevreden is . Ik ben nu  al voor de derde keer aan hetzelfde werkstuk begonnen omdat het steeds niet goed genoeg is.

Ik had niet gedacht dat ik dit nog eens zou meemaken. Iets nieuws leren wat niet “vanzelf” meteen goed gaat.

Als leren je goed af gaat.

Mijn leven lang leer ik snel. Ik vloog door de school. Heb in mijn studie nog nooit een herexamen hoeven doen en heb zelfs mijn rijbewijs in een keer weten te halen. Ik heb, behalve rijles en zwemles, geen ervaring met stap voor stap leren van een docent. Ik volg de les, lees de stof door en weet genoeg van de materie voor dat moment. En verder leer ik het door te doen als ik het nodig heb.

En zo heb ik ook in mijn professionele leven me altijd ontwikkeld. Luisteren naar vakmensen,  kijken, lezen, verwerken, verbindingen leggen, en doen.  Nieuwe dingen gaan me in de regel best goed af.

Zelden heb ik docenten hoeven vragen. Als ik iets niet snapte zocht ik het zelf wel uit.

Waar ik aan gewend ben.

En dan nu deze opmerking. Confronterend.

Want wat zit er eigenlijk onder?

Ik verwacht altijd van mezelf dat ik iets in een keer kan. Ik gun mezelf zelden leertijd. Ik wil ook meteen een goed resultaat, mijn lat ligt altijd hoog. Ik vind altijd dat ik het moet kunnen.

Tegenslag los ik zelf op. Het komt niet in me op om hulp te vragen. Heb er ook weinig ervaring mee. Ik moet toegeven dat ik weinig geduld heb met mezelf. Voor anderen heb ik dat juist heel veel. Zo was ik als kind al volgens mijn moeder. Ze kent me niet anders.

Bore out voorkomen.

Afgelopen week kwam het in twee gesprekken met mijn kinderen op de constatering dat wij allemaal behoefte hebben aan genoeg nieuwe dingen. In studie en in werk. Niet méér van het hetzelfde, maar méér wat we nog nooit hebben gedaan. “Mam, je bent toch niet voor niks nu nog aan deze opleiding begonnen.”, zei mijn jongste.

Bore out voorkomen.  Uren maken waarin je ondervraagd bent, zuigen ons leeg. Uren maken waarin we iets nieuws hebt kunnen doen, geven energie.

Iets nieuws leren geeft mij energie.

Ik leer heel veel van de ze opleiding.
Sowieso het vakmanschap.

Iets fysiek maken. Ontwerpen, vooraf nadenken over hoe het moet, materialenkennis, gereedschappen gebruiken. Ik wil het ook echt goed kunnen.

Maar ook zoveel over mezelf.

Het hoeft niet in een keer goed. Soms moet je eerst oefenen voor je het kunt. Je kunt ook iets herstellen, i.p.v. meteen afschrijven en denken dat je het niet kunt.  

Je kunt altijd hulp vragen als het jezelf niet lukt. Daar zijn leermeesters voor. En je mag met jezelf ook best wat geduld hebben.

Ik ga zo weer verder in mijn werkplaats voor de opdracht van deze week. Ik heb namelijk ongelofelijk veel plezier in het leren van een nieuw ambacht.

Wil jij ook je blijven ontwikkelen? Kan je hulp gebruiken om te onderzoeken wat jij nodig hebt?   

Je kunt bij mij terecht voor één coachingsgesprek, het Vliegwielgesprek,
of voor een uitgebreidere route uit het Goudmijnprogramma

Mail me gerust, dan vinden we wel een goed moment voor een afspraak.

Werk ze!

 Heleen

———————————————–>

Wil je Burn-out of Bore-out vóór zijn? In mijn gratis E-book ‘In 5 stappen weer fluitend naar je werk!’ vind je handvatten die jou helpen om op tijd bij te sturen. Schrijf je dus nu in voor mijn E-zine en je krijgt het E-book

Afbeelding van Peggy und Marco Lachmann-Anke via Pixabay

Hoe opzeggen in je proeftijd een positieve ervaring kan zijn.

Tags : ADD ADHD Autisme Eindhoven Hoogbegaafd Hoogbegaafdheid hooggevoelig hoogsensitief HSP Loopbaanadvies Loopbaancoach Loopbaancoaching ontwikkeladvies ontwikkeling

Echt gebeurd. Met toestemming opgeschreven

Student,  twintiger, bezig met de laatste loodjes aan zijn Masterscriptie:  

“Ik ga solliciteren bij restaurant XXX. Dan kan ik wat anders doen dan alleen scriptiewerk, en ook wat bijverdienen. En Horeca heb ik nog nooit gedaan, ben benieuwd of dat iets voor me is.”

“Heb het formulier ingevuld, ze gaan me bellen.”

“Ik kreeg iemand van het hoofdkantoor. Ze werken eigenlijk alleen met mensen met ervaring in de Horeca. Heb ik niet, wil ik juist leren.
Maar ze gaan me toch voordragen aan de manager hier.”

“Heb de manager gesproken, heb eerlijk gezegd dat ik geen Horeca ervaring heb, maar dat ik het wil proberen. Je moet ergens ervaring opdoen toch? Ik hoor het volgende week.”

“Ik mag beginnen! Volgende week eerste dienst.”

En hoe ging het?

“Poeoeoe, dat viel niet mee. Met zo’n vol dienblad lopen is echt heel moeilijk. Heb per ongeluk een glas rosé over iemand heen gegooid. Maar was niet heel erg.
Ik zie wel heeeel erg op tegen de volgende keer, maar ik ga toch maar.
Ik heb nu al buikpijn.”

En hoe gaat het nu?

“Wel oké, het drank lopen gaat al beter. En de mensen zijn echt heel aardig. Ben nog blijven hangen voor een drankje. Ben wel dood na zo’n dienst. En volgende week moet ik ook blijven tot sluit.”

Wordt het al wat makkelijker?

“Mwah, het lopen wel, maar alle gasten willen leuk tegen je doen en dat gaat op zich prima, maar zo’n hele avond onverwachte dingetjes valt niet mee. Na het werk moet ik twee dagen bijkomen. En vooraf doe ik ook weinig omdat ik er nog heen moet en dan sta ik op spanning.
Kost me zo wel heel veel tijd en energie. En die heb ik eigenlijk nodig voor schrijven.”

Kijk het nog even aan, misschien kost het minder energie als je het beter kan.

 “Doe ik.”

“Heb er nu een aantal weken op zitten.  Ik heb toch besloten dat ik er mee stop. Het restaurant is te groot en te druk, vooral op vrijdag en zaterdag. Het kost me elke week 3 dagen in plaats van 12 uur. En dat heb ik er niet voor over. Het is best leuk, maar zo leuk nou ook weer niet. Ik vind het wel een beetje vervelend om nu  op te zeggen, ze hebben me toch een kans gegeven.”

“Ik heb dit mailtje gemaakt voor mijn baas, vind je dat ik dat zo kan wegsturen?  Komt ie:

Beste S.

Met deze mail wil ik graag een gesprekje aanvragen over mijn werk bij XXX.

Hoewel ik het werk op zichzelf en de collega’s leuk genoeg vind, merk ik dat XXX simpelweg te groot en te druk is voor mij om redelijkerwijs vol te kunnen houden. Wat ik niet heb gezegd bij de sollicitatie omdat ik dacht/hoopte dat het niet zo in de weg zou zitten, is dat er enig autisme in me zit. Dat uit zich in dat ik de uren in aanloop naar mijn dienst op spanning doorbreng, de uren tijdens het lopen ook en ik ben de hele dag na het werk uitgeteld, vooral na een vrijdag of zaterdag maar ook zelfs na een doordeweekse dag. 

Wederom, ik heb geen probleem met het werk dat ik doe ,maar simpelweg met de drukte en alle indrukken die ik te verwerken krijg. Ik ben blij dat ik de kans heb gekregen in de horeca, ondanks dat ik niet ervaren ben, maar de onverwachte extra spanning zit mezelf en mijn werkmotivatie erg dwars.

Kan ik een gesprekje met jou aanvragen om te bespreken hoe het nu het handigst verder kan?“

En? Verstuurd?

“Ja. Ik kreeg dit terug:

“Mijn complimenten voor je mail. Netjes verwoord en goed dat je het zegt. In principe zit je in je proeftijd en mag je stoppen wanneer je wil. Op deze rechten wil ik je wel wijzen. Fijner is natuurlijk dat je zoveel mogelijk je rooster uitwerkt. Bedenk vast voor jezelf wat je fijn vindt en nog wil en kan doen. Dan bespreken we dat zo spoedig mogelijk. Daarnaast goed dat je het hebt geprobeerd in de Horeca! We spreken elkaar snel en anders van de week via de telefoon kan ook nog.“

Nou, ook mijn complimenten aan S. dat ie zo’n fijn mailtje  terugstuurt.”

Je laatste dienst al gehad?

“Ja, afgelopen vrijdag. Ging best goed.  S. was er ook, nog even mee gepraat. Hij snapt het wel. Ik mag altijd terug komen. Ben toch blij met mijn besluit, dit restaurant was een maatje te groot voor wat ik kan verwerken. Ik denk nog even na over een andere plek. En ik kan ook altijd nog bijles geven.”

Goed gedaan!

denk ik dan. En dat allemaal in 4 weken tijd.
– Iets gaan doen wat je spannend vindt.
– Je niet meteen laten ontmoedigen als het niet meevalt.
– Je realiseren dat je ergens echt verkeerd zit.

Zou jij ook graag een goed gesprek met je baas willen hebben? En kan je daar hulp bij gebruiken?  

Je kunt bij mij terecht voor één coachingsgesprek; het Vliegwielgesprek of voor een uitgebreidere route uit het Goudmijnprogramma.

Mail me gerust, dan vinden we wel een goed moment voor een afspraak.

———————————————–>

Wil je Burn-out of Bore-out vóór zijn? In mijn gratis E-book ‘In 5 stappen weer fluitend naar je werk!’ vind je handvatten die jou helpen om op tijd bij te sturen. Schrijf je dus nu in voor mijn E-zine en je krijgt het E-book cadeau!

Afbeelding van Gerd Altmann via Pixabay

Afbeelding op deze pagina van user32212 via Pixabay

Week van de hoogbegaafdheid. Ik ben geen hoogbegaafdheidscoach.

Tags : ADD ADHD Autisme Eindhoven Hoogbegaafd Hoogbegaafdheid hooggevoelig hoogsensitief HSP Loopbaanadvies Loopbaancoach Loopbaancoaching ontwikkeladvies ontwikkeling

Ik ben geen hoogbegaafdheidscoach.

Dat lijkt gek. En toch klopt het.
Ik ben wel al meer dan 20 jaar gespecialiseerd in werken met hoogbegaafdheid.

Mensen helpen, vaak goed opgeleid, veel werkervaring, mét hoogbegaafdheid, om hun spoor weer te vinden in de wereld, in hun werk en leven. Dat is waar mijn kennis en werk- en levenservaring uit bestaat. Waar mijn plezier in zit.  Wat ik kan.

Als hoogbegaafdheid bij je hoort, sta je net wat anders in het leven. Loopt je ontwikkeling anders. Heb je andere dingen nodig. En heb je gesprekspartners nodig die iets met je kunnen.

Week van de hoogbegaafdheid. Dit jaar van  4-12 maart

In de week van de hoogbegaafdheid is op heel veel plekken extra aandacht voor, en informatie over hoogbegaafdheid in alle levensfases. Gelukkig dat er zoveel meer kennis is dan 20 jaar geleden.
Van jonge kinderen tot eigengereide pubers.
Van jong volwassenen en studenten tot aan mensen op hoge leeftijd.
In Nederland en Vlaanderen.

Als jij meer weer weten over hoogbegaafdheid, steek dan deze week je licht op bij al die mensen die hun kennis en inzichten met je willen delen.

Er is vast iets te vinden voor jouw vragen in jouw buurt.

…en kom gerust naar mij

als je vragen hebt over hoe jij verder wil in je werkleven.

Ik begeleid mensen met hun werk en loopbaanvragen, en als hoogbegaafdheid een rol speelt kan ik je daar goed mee helpen. We onderzoeken onder andere

– Hoe het er bij jou uitziet
– hoe het je werk- én je persoonlijk leven kleurt
– en wat jij nodig hebt.

Ook ik heb in al die jaren veel bijgeleerd. Over neurodiversiteit, de combinatie hoogbegaafdheid en (vermoeden) van autisme en/of ADHD.
Autisme bij vrouwen, gelukkig ook steeds meer in de aandacht.
Leven met hoogbegaafdheid en autisme zijn rode draden in mijn leven.
Ik werk in de regio Eindhoven, maar ook mensen van verder weg weten de weg te vinden.

Ben ik er alleen voor hoogbegaafden?

Zeker niet, maar ik weet er wel veel van. En in de communicatie en interactie zullen we elkaar herkennen. Lees wat rond in de blogs en kijk of er onderwerpen tussen zitten die ook bij jou passen.

Je bent welkom als je hulp zoekt bij je werk- en loopbaan vragen.  Het hele jaar, niet alleen in deze speciale week.

Laat het me weten als ik jou met jouw vragen kan helpen.

Je kunt bij mij terecht voor
– één coaching gesprek, het Vliegwielgesprek,
– of voor een uitgebreidere route uit het Goudmijnprogramma

Mail me gerust, dan vinden we wel een goed moment voor een afspraak.

Werk ze!

Heleen

———————————————–>

Wil je Burn-out of Bore-out vóór zijn? In mijn gratis E-book ‘In 5 stappen weer fluitend naar je werk!’ vind je handvatten die jou helpen om op tijd bij te sturen. Schrijf je dus nu in voor mijn E-zine en je krijgt het E-book

Afbeelding van Peggy und Marco Lachmann-Anke via Pixabay

Bij Philips verdwijnen 1100 banen. Deja vu.

Tags : ADD ADHD Autisme Eindhoven Hoogbegaafd Hoogbegaafdheid hooggevoelig hoogsensitief HSP Loopbaanadvies Loopbaancoach Loopbaancoaching ontwikkeladvies ontwikkeling

Als er zoveel banen verdwijnen.

Afgelopen maand las ik dat er bij Philips opnieuw veel banen gaan verdwijnen. Ik schrok van het aantal. 

Philips was mijn eerste werkgever. Ik ben daar als vers afgestudeerde enthousiasteling mijn loopbaan begonnen. Op een Opleidings- en Trainingsfunctie. Trainingen geven aan hoogopgeleide en slimme technische jonge (toen vooral) mannen, in de eerste fase van hun loopbaan. Ik vond het werk en de populatie geweldig.  Het ging me ook goed af. Ik was er als een vis in het water.

En toen, ik werkte er een jaar,  kwam de eerste grote reorganisatie:

Operatie Centurion, onder leiding ven Jan Timmer. Duizenden ontslagen. Ongekend. Ook mijn vader was er één van. Wat een schok.

We hadden geen kennis.

Er was nergens in het bedrijf kennis en ervaring hoe je dat moest begeleiden. Niet voor de leidinggevenden die keuzes moesten maken en mensen moesten vertellen dat hun baan ophield.

En ook niet voor diegenen die op zoek moesten naar een andere werkplek.

Wat een ongelofelijke klap was dat voor hen. Bij Philips bleef je je hele leven werken, je kon altijd ergens anders in het bedrijf terecht. En nu niet meer.

Verlies verwerken, emoties, onzekerheid. Maar ook: wie ben je, wat kan je, wat wil je en hoe vind je buiten Philips iets wat bij je past. Solliciteren, hoe doe je dat?

In de voorhoede.

Met een aantal collega’s belandde ik zo in de voorhoede. Overal werd kennis vandaan gehaald over:
– jezelf in kaart brengen,
– weten wat bij je past,
– zelfredzaamheid als het bedrijf niet meer voor jou zorgt.
– De arbeidsmarkt onderzoeken je er op begeven
– brieven en CV’s maken
– over jezelf praten

Een geweldige leertijd, met zoveel mooie momenten.

Sindsdien is loopbaanbegeleiding uitgegroeid tot een volwassen vakgebied. Met HBO en universitaire opleidingen, leerstoelen, heel veel ervaring, en zeeën aan  modellen en instrumenten.

Was er in 1990  allemaal nog niet. 

De essentie is niet veranderd.

Achteraf gezien ‘was ik er bij! ’

Ik was bij het ontstaan van een nieuw vakgebied wat nu niet meer uit onze wereld weg te denken is. Het is inmiddels vanzelfsprekend dat je het heft in eigen hand houdt in je werk en loopbaan. En als je hulp nodig hebt is een overvloed aan kennis, helpers, (loopbaan)coaches, zelfhulpboeken, podcasts en filmpjes over hoe je het moet aanpakken.

De essentie van dit vak is niet veranderd. Het gaat nog altijd om
– onderzoeken wat voor iemand je bent,
– wat je aan kennis en ervaringen hebt verzameld
– waar je energie van gaat stromen,
– wat je nodig hebt,
– waar en hoe je dat kan vinden.

Er is in ruim 20 jaar wel een overvloed aan bijzondere aandachtsgebieden bijgekomen waar mensen met specialistische kennis hulp bij kunnen bieden. Ik denk aan familie-, of organisatie patronen, trauma, rouwverwerking, pesten, energiebalans, inclusiviteit.

Hoogbegaafdheid, autisme, neurodiversiteit

Ik ben meegegroeid met het vakgebied. Ook ik heb me verder ontwikkeld op gebieden die een grote rol spelen in mijn werk en persoonlijk leven. Toen ik kinderen kreeg die zich buiten de boekjes en lijstjes ontwikkelden, zag ik de overeenkomsten met mensen in mijn werkwereld.  Ik heb me sindsdien gespecialiseerd in hoogbegaafdheid. Toen jaren later kenmerken en gedrag  in ons gezin bij autisme bleken te horen, ben ik aardig thuis geworden in werken met autisme bij hoog intelligente en hoogbegaafde volwassen. En bij vrouwen en meisjes. En daar weet ik nu veel van.

De essentie van mijn kijk op persoonlijke ontwikkeling en werk is niet veranderd, de kennis over de impact van neurodiverse kenmerken wel.

En ik heb het tij mee. Neurodiversiteit staat nu volop in de aandacht.

Steeds minder als beperking, steeds meer als gegeven en natuurlijke variatie.

En Philips?

Ik heb er toch buikpijn van. Hoe zo’n geweldig groot bedrijf waar ik vol verwachtingen mijn werkende leven begon, het Philips van nu is geworden. In het nieuws door de ene tegenvaller na de andere. Bedrijfsonderdelen worden verkocht en ingekocht. Het loopt niet meer voorop in research en het bedenken van nieuwe dingen.

Door de jaren heen ben ik altijd mensen van Philips blijven begeleiden. Vooral mensen met bijzondere kenmerken die meer nodig hebben dan het vinden van een nieuwe werkplek.  En die ook een gesprekspartner zoeken die begrijpt hoe het bij hen werkt. Vaak researchers, of technisch specialisten. Nu ook weer aan het weer werk met iemand, voor wie het nog niet duidelijk is of zijn  functie blijft.

Bij de grote aantallen ben ik niet meer betrokken. En dat hoeft ook niet.
Maar het deja vu gevoel verdwijnt denk ik nooit meer.

Verdwijnt jouw werk? Of wil je zelf onderzoeken hoe je verder wilt?

Heb jij te maken met kenmerken in het mandje neurodiversiteit?

Je kunt bij mij terecht voor een coaching gesprek,
– het Vliegwielgesprek,
– of voor een uitgebreidere route uit het Goudmijnprogramma

Mail me gerust, dan vinden we wel een goed moment voor een afspraak.

Werk ze!

 Heleen

Afbeelding van Manfred Antranias Zimmer via Pixabay

———————————————–>

Wil je Burn-out of Bore-out vóór zijn? In mijn gratis E-book ‘In 5 stappen weer fluitend naar je werk!’ vind je handvatten die jou helpen om op tijd bij te sturen. Schrijf je dus nu in voor mijn E-zine en je krijgt het E-book

Afbeelding van Peggy und Marco Lachmann-Anke via Pixabay

Er is een tijd van komen er is een tijd van gaan.

Tags : ADD ADHD Autisme Eindhoven Hoogbegaafd Hoogbegaafdheid hooggevoelig hoogsensitief HSP Loopbaanadvies Loopbaancoach Loopbaancoaching ontwikkeladvies ontwikkeling

Komen en gaan.

Vandaag heb ik mijn sleutels en pasje van de fietsenstalling ingeleverd. Per 01 feb 2023 werk ik niet meer vanuit het Werkparadijs. 10 jaar lang heb ik met veel plezier mijn gasten kunnen ontvangen aan de Paradijslaan in hartje  Eindhoven. Alleen al de straatnaam gaf mij vanaf het begin een goed gevoel. Paradijslaan. Paste ook zo mooi bij mijn werk. Wie wil dat nou niet?

En nu sluit ik deze periode af. Met een beetje buikpijn.

Bewust afronden.

Ik heb vandaag geprobeerd de route vanaf huis nog eens heel bewust te fietsen. Zo’n 25 minuten door weilanden, langs vijvers en parken, door mooie oude wijken, langs het theater en dan daar rechtsaf. Over de Dommel en ik ben er.
Dat ga ik zeker missen, zeker als straks de bladjes weer aan de bomen komen. De fietsrit was altijd een fijn begin van de dag.

Het voelt dubbel. Ik verlaat een mooie werkplek, en maak weer ruimte voor iets nieuws. Ik heb de sleutels afgegeven, een kopje koffie gedronken en een bedankje overhandigd aan mijn “steun- en toeverlaten” in het gebouw, de receptioniste en de Braziliaanse vrouw die al jaren schoonmaakt.

Nieuwe fase. Werken vanuit mijn thuistuinkamer.

Mijn werk gaat gewoon door, dat stopt niet.

Ik heb de luxe van een fijne thuiswerkplek waar ik voorlopig weer gebruik van ga maken. Ik was ook sinds corona en de start van een nieuwe opleiding toch al veel vaker thuis aan het werk.
Daarbij gaat het Werkparadijs de komende 1,5 jaar grondig gerenoveerd worden en het is fijn dat ik niet in ‘verherbouwgeluiden’ hoef te werken.

Een fijne rustige werkplek om met mensen persoonlijke dingen te kunnen bespreken is uiteindelijk het belangrijkste.

Tijd van komen en tijd van gaan.

Niks blijft. Er komen dingen op je pad en je sluit dingen af. Soms omdat je zelf het initiatief hebt genomen, soms omdat het gewoon gebeurt. Ik geloof niet in pure maakbaarheid. Ik geloof in je wensen en gevoel serieus nemen, en de moed vinden om de keuzes te maken die je daar het dichtst bij brengen.

Geldt voor mijn gasten én voor mijzelf.  

Nieuwsgierig.

Een nieuwe fase brengt mij ook altijd een nieuwsgierigheid. Al vanaf mijn studietijd heb ik een stemmetje in mijn hoofd bij nieuwe situaties: “Zo Heleen, ik ben benieuwd hoe je dit gaat doen.” En dat gevoel heb ik nu ook. Ik heb zoveel plannen en mooie dingen te doen dat ik heel benieuwd ben waar het mij gaat brengen.

Zit  jij ook voor een overgangsfase?

Wil jij zelf een nieuwe weg inslaan? Met jezelf, je leven of je werk? Of zijn de omstandigheden zo dat je niet meer op dezelfde voet door kunt?

Hebben je vragen te maken met werken met plezier, burn-out of bore-out, werken met hoogbegaafdheid, of neurodiversiteit?
Dan ben ik vast een goede gesprekspartner voor je.

Laat het me weten als ik jou hierbij kan helpen.

Je kunt bij mij terecht voor één coachingsgesprek, het Vliegwielgesprek of voor een uitgebreidere route uit het Goudmijnprogramma.

Mail me gerust, dan vinden we wel een goed moment voor een afspraak.

Werk ze!

———————————————–>

Wil je Burn-out of Bore-out vóór zijn? In mijn gratis E-book ‘In 5 stappen weer fluitend naar je werk!’ vind je handvatten die jou helpen om op tijd bij te sturen. Schrijf je dus nu in voor mijn E-zine en je krijgt het E-book cadeau!

Afbeelding van Gerd Altmann via Pixabay

Breinbehoefte. Wat heb jij nodig?

Tags : ADD ADHD Autisme Eindhoven Hoogbegaafd Hoogbegaafdheid hooggevoelig hoogsensitief HSP Loopbaanadvies Loopbaancoach Loopbaancoaching ontwikkeladvies ontwikkeling

Hoe vind jij evenwicht tussen wat je brein nodig heeft en wat je aan prikkels kunt hebben?

Steeds vollere wereld.

Zoveel prikkels. Licht en geluid, mensenmassa’s, media, mobieltjes, successen en mooie plaatjes op socials, Instagram en TikTok,  ‘must reads’, FOMO, overal reclames. Wie voelt zich niet overspoeld.

De wereld was in mijn jeugd zo anders dan die van mijn studerende en werkende kinderen. En de kinderen van nu groeien al weer zo anders op dan mijn twintigers.

Hoe blijf je overeind en mentaal gezond? Wat heb jij nodig?

Ik weet best wat van hoogbegaafdheid

Ik ben mijn leven lang vertrouwd met hoogbegaafdheid. Eerst als gegeven, we weten niet anders in het gezin waar ik uitkom, en later in mijn eigen gezin.  En nu, (inmiddels ook al weer ruim 25 jaar, time flies) als vakkundig en geschoolde  professional in de werkwereld. 

Eén van de kenmerken die de boventoon voert bij hoogbegaafden is vaak de intense waarneming en beleving van alles wat er om je heen op je afkomt. Alles komt met kracht binnen, ervaar je bewust, roept direct gedachten en gevoelens bij je op. Niks gaat achteloos voorbij. Bij alles ervaar je de impact, stel je je vragen, denk je alweer twee stappen verder. Vermoeiend voor je omgeving, soms ook voor jezelf.

Een ander kenmerk is dat je hoofd niet stil lijkt te kunnen staan. Zo veel breinverkeer, bewust en onbewust. Zelfs in je slaap. Domino Day in je hoofd en dat dan de hele dag. Geen uitknop.

In positieve zin is dat geweldig: mooie plannen, ideeën, hoog energieniveau, creativiteit. Maar soms ook leidend tot piekeren en somberheid, zorgen, apathie of inertie.

Herstel- of ontspantijd nemen valt nog niet mee

Neurodiversiteit.

Inmiddels vind ik de scheidslijn niet meer zo helder. Wat veel hoogbegaafden ervaren kan ook gelden voor mensen met autisme, of hoog gevoeligheid. Of mensen met NAH, niet aangeboren hersenschade. Ik vind het plakkertje niet zo relevant. Wel de kennis over en begrip van diversiteit. Gelukkig weten we daar steeds meer over.

Autisme

Wie mij en ons gezin langer volgt, weet vast dat we ook een gezin vol autisten blijken te zijn. Met en zonder diagnose.(autisten diploma, zoals mijn middelste dat noemt).

Wij lange tijd maar denken dat het bij de jongens zit, blijken de meisjes er net zoveel van te hebben. Bij mijn oudste dochter zijn we autisme pas op het spoor gekomen toen we een artikel lazen van Annelies Spek over autisme bij meisjes. Zij was toen al een studerende twintiger. Bij één van de jongens vermoedden we het al wat eerder.

Dit najaar was ik naar het jubileum congres van FANN *, een onderzoeks- en ervaringsnetwerk van en voor vrouwen met autisme.

Annelies Spek hield haar verhaal over zingeving. Wat is voor jou belangrijk in het leven. En daar kwam de spanning tussen enerzijds sensorisch overprikkeld zijn en anderzijds  een brein hebben dat uitdaging nodig heeft nog eens ter sprake.

In je werk

Interessant en uitdagend werk, waar je brein naar snakt, gaat vaak gepaard met grotere verantwoordelijkheid, meer interactie, meer druk, meer ballen in de lucht houden, meer managen en leidinggeven. Dat is vaak te veel tegelijk voor prikkelgevoeligen.

Minder prikkels in je werkomgeving is vaak alleen haalbaar bij minder interessant en breinuitdagend werk. En te weinig breinuitdaging leidt weer tot verveling, minderwaardigheid, gevoel van zinloosheid en vermoeidheid.

Best een puzzel.

Onderzoek je breinbehoefte en prikkelverwerking

Met mijn gasten aan tafel (en ook met mijn studerende en werkende kinderen) is dit een vaak terugkomend thema.

Breng in kaart wat jouw brein nodig heeft en waar jouw grenzen liggen in prikkelverwerking. En onderzoek wat er wel kan. Dat  helpt echt.  

En dat is beter voor jou zelf én voor je werk.

Laat het me weten als ik jou hierbij kan helpen.

Je kunt bij mij terecht voor één coachingsgesprek, het Vliegwielgesprek of voor een uitgebreidere route uit het Goudmijnprogramma

Werk ze!

 Heleen

* FANN is een landelijk interdisciplinair netwerk voor professionals die zich inzetten voor de verbetering van diagnostiek en behandeling van meisjes en vrouwen met een autisme spectrum stoornis (ASS).Doelstellingen van FANN zijn het stimuleren van uitwisseling van kennis, het bevorderen van samenwerkingen binnen wetenschappelijk onderzoek en het bevorderen van implementatie van wetenschappelijke kennis in de praktijk. 
https://www.fann-autisme.nl/

Afbeelding van David Bruyland via Pixabay

———————————————–>

Wil je Burn-out of Bore-out vóór zijn? In mijn gratis E-book ‘In 5 stappen weer fluitend naar je werk!’ vind je handvatten die jou helpen om op tijd bij te sturen. Schrijf je dus nu in voor mijn E-zine en je krijgt het E-book

Afbeelding van Peggy und Marco Lachmann-Anke via Pixabay

Wat ik kan leren van een hond en een geboortebord.

Tags : ADD ADHD Autisme Eindhoven Hoogbegaafd Hoogbegaafdheid hooggevoelig hoogsensitief HSP Loopbaanadvies Loopbaancoach Loopbaancoaching ontwikkeladvies ontwikkeling

Automatismen.

Wij zorgen een poosje voor een leuke, mooie hond, waarvoor een nieuw thuis gezocht moet worden. Wij kennen de hond heel goed en het is een plezier om haar in huis te hebben. Er is wel een maar…ze is heel waaks, zit in haar herdersbloed, en ze kan nogal hard aanslaan bij onverwacht bezoek.

Om ons te helpen kregen we bezoek van een heel prettige en deskundige hondengedragsprofessional. Zij wist precies aan te geven waarom de hond doet wat ze doet. Wat leerzaam.

Ze gaf aan dat de hond zich gedraagt zoals te verwachten is met haar kenmerken. Dat je haar dat nooit kan afleren, maar wel kan aanleren hoe daar op een goede manier mee om te gaan. En dat de hond een reden heeft om haar natuurlijk gedrag te laten zien, hard blaffen bijvoorbeeld, ook al zouden wij het graag zo snel mogelijk willen stoppen. Zo logisch.

Op de fiets.

Een dag later fietste ik ergens waar ik vaker fiets. Langs die bosweg staan grote villa’s en daar in een tuin stond een naambord voor een pasgeboren kindje. Het was een niet Nederlandse jongensnaam die mij meteen deed denken aan een film. Ik betrapte mezelf er op dat me dat opviel. Wie zouden daar wonen. Blijkbaar heb ik een automatische nieuwsgierigheid als ik een onverwachte combinatie bespeur. Ik moest denken aan de automatismen van de hond. Hoe zit dat eigenlijk met mijn eigen automatismen? Zou ik hetzelfde hebben gedacht als ik zo’n babybord met een voor mij gewonere naam had gezien? Interessante vraag.

Hoe erg is het om automatismen te hebben?

Onze hond heeft haar automatismen, ik heb de mijne. In onze wereld barsten we van de automatismen en aannames. Die bedenken we niet bewust ter plekke, maar ploppen op uit ons onderbewuste. Het is er al voor je erover nagedacht hebt. Dat is soms functioneel, maar soms ook hinderlijk en confronterend. Of arrogant. Of zelfs discriminerend. Van de hond vind ik het heel begrijpelijk, zit in het ras.. Van mezelf, en mensen in het algemeen, kan ik het ook wel begrijpen, maar ik zou willen dat we er alerter op waren.

Aannames kunnen je in de weg zitten.

Aannames zijn ook automatismen. En nogal eens onterecht. Aannames over jezelf én over anderen. Voorkomen lukt niet altijd, je kan wel leren ze te herkennen en te onderzoeken. Je realiseren dat het heel anders kan zijn. Ook al weet je waar ze vandaan komen, aannames kunnen belemmerend werken. Beletten om iets te doen. Of iets niet te doen. Je automatismen en aannames onderzoeken is  aan te leren.  

Voor de hond is het lastig, ik kan nog best veel leren.

Hoe zit het met jouw automatismen en aannames?

Waar zitten ze jou in de weg om te doen wat je zou willen doen?

Ik kan je helpen. Mail of bel me gerust. Ik vertel je er met plezier meer over.

Je kunt bij mij terecht voor één coaching gesprek, het Vliegwielgesprek of voor een uitgebreidere route uit het Goudmijnprogramma.  

Werk ze!

Afbeelding van Agata via Pixabay

———————————————–>

Wil je Burn-out of Bore-out vóór zijn? In mijn gratis E-book ‘In 5 stappen weer fluitend naar je werk!’ vind je handvatten die jou helpen om op tijd bij te sturen. Schrijf je dus nu in voor mijn E-zine en je krijgt het E-book

Afbeelding van Peggy und Marco Lachmann-Anke via Pixabay

Balanceren. Leven op de evenwichtsbalk.

Tags : ADD ADHD Autisme Eindhoven Hoogbegaafd Hoogbegaafdheid hooggevoelig hoogsensitief HSP Loopbaanadvies Loopbaancoach Loopbaancoaching ontwikkeladvies ontwikkeling

Labels

Wij hebben in ons gezin nogal wat labels aan onze fiets hangen. En we houden niet van labels. Labels jeuken. Letterlijk en figuurlijk.

Vanaf de komst van mijn eerste werden we dagelijks geconfronteerd met alertheid, nieuwsgierigheid, snelheid, traagheid, gevoeligheid, eigengereidheid. Maar ook met behoefte aan rust, overzicht, structuur, voorspelbaarheid, eigen ruimte en autonomie. En niet te vergeten humor, nieuwe dingen opzuigen, heftige emoties.

En fysieke ongemakken als we over grenzen zijn gegaan. Over onze eigen, of anderen over de onze. Migraine, buikkrampen, misselijk, moe en uitgeput, paniekaanvallen.

Voor een aantal van onze persoonlijke kanten zijn er labels. En dat helpt soms. Voor meer kennis en begrip. Van jezelf, of van anderen.  Hoogbegaafdheid en autisme zijn geconstateerd. Maar niet iedereen van ons heeft de behoefte aan meer diagnoses. We helpen elkaar. Het blijft voor elk van ons een constante zoektocht naar balans.

Wat kan er wel.

Inmiddels heb ik ze alle drie uit weten te zwaaien. Middelbare schooldiploma’s zijn gehaald, passende studies gevonden. Ze wonen op zichzelf, hebben vrienden en relaties. Leven. Emotionele klappen zijn onderweg helaas ook opgelopen, we zijn noodgedwongen geoefend in veerkracht. En worden steeds beter in ‘erover praten’.

Evenwichtsbalk.

Met mijn kinderen en mijn gasten bespreek ik vaak dat het voelt alsof je leven zich afspeelt op de evenwichtsbalk. 10 cm breed,  een stukje boven de grond. Op  een brede stoep kan je vallen, maar er nooit af. Van de balk wel.

Het is een kunst om in balans te blijven. Zolang  je stevig en stabiel staat, loopt, of je pirouetje draait, gaat het super. Maar er is maar heel weinig nodig om uit balans te zijn en dan val je ernaast.  Dan moet je er weer op klauteren. En dat kost elke keer opnieuw veel energie en veerkracht. Fysiek en mentaal.

Met bovengemiddelde capaciteiten kan je ook bovengemiddelde dingen doen. Als je er tenminste voor geoefend hebt. En dat zien anderen ook.

Maar eenmaal op die balk ben je zo uit balans, hoe getraind je ook bent.

Het vergt continue aandacht, zodra je verslapt lig je eraf. Ontspannen zonder te vallen is dan ook een uitdaging.

Minder doen helpt niet.

Minder doen helpt niet. Op school en werk wil je uitdaging, en niet nog meer van hetzelfde. Met vriendjes in de buurt wil je spelen, maar wel af en toe dingen doen die jij ook leuk vindt. Naar feestjes en festivals wil jij net zo goed, maar  je bent snel overspoeld. Werken wil je ook graag, maar het vaste dagritme is niet elke dag haalbaar. Je hebt meer tijd nodig om intensiteit te verwerken, en dat snappen anderen niet altijd. Prikkelarm leven is niet de oplossing.

Je wil juist leven, op die balk lopen en je kunstjes doen. Voelen, proberen, en laten zien wat je kan. Je kan wel steeds alles vermijden of gemakkelijker maken, maar dan leef je niet zoals je zou willen.

Zo moe

Mensen met bijzondere labels zijn soms gewoon zo moe. Niet omdat ze beperkt zijn, maar omdat ze zo intens leven. En omdat de wereld geplaveid is met stoepen, en niet handig is ingericht is voor al die mensen op evenwichtsbalken.

Leven op die balk kost veel meer energie dan op de brede stoep. Maar als je niet anders kan, moet je steeds maar weer alert zijn op wat (en hoe) je het aan het doen bent. En leren te genieten van je sprongen (en op tijd uitrusten.)

Leren om uit te leggen hoe het bij jou werkt.
Leren om hulp te vragen als dat je helpt.
Balanceren blijft het altijd.  

Wil jij beter leren balanceren?
Mail of bel me gerust. Ik kan je vast helpen.

Je kunt bij mij terecht voor

 – één coaching gesprek, het Vliegwielgesprek,
 – of voor een uitgebreidere route uit het Goudmijnprogramma.

Werk ze!

Afbeelding van wal_172619 via Pixabay

———————————————–>

Wil je Burn-out of Bore-out vóór zijn? In mijn gratis E-book ‘In 5 stappen weer fluitend naar je werk!’ vind je handvatten die jou helpen om op tijd bij te sturen. Schrijf je dus nu in voor mijn E-zine en je krijgt het E-book

Afbeelding van Peggy und Marco Lachmann-Anke via Pixabay

Wanneer heb jij een streep gezet door grootse plannen?

Tags : ADD ADHD Autisme Eindhoven Hoogbegaafd Hoogbegaafdheid hooggevoelig hoogsensitief HSP Loopbaanadvies Loopbaancoach Loopbaancoaching ontwikkeladvies ontwikkeling

Over iets opgeven.

“Ken je die mop van die enthousiasteling die ook een boek ging schrijven? Precies! Die deed het niet.” .

Ja inderdaad. Dit gaat over mij. Ik heb het opgegeven. Terwijl ik er al best lang mee bezig ben. Als een harmonica schrijf ik in korte tijd verwoed en enthousiast hele stukken bij elkaar die er zeker in moeten komen. En dan weer een tijdje niet.

Vorig jaar in de coronatijd wist ik het zeker: dit is het moment. Ik had tijd, de werkplek, de rust in mijn hoofd, weinig op pad of bezoek, ideaal. Ik was er zelfs van overtuigd dat als ik het hardop uit zou spreken dat ik het dan ook tot een goed einde zou brengen. En toch heb ik het gestaakt. Ik, die het zo belangrijk vindt om af te maken waar je aan begint.  En ik moet het toch kunnen? Waarom doe ik het dan niet?

Waarom ben ik er aan begonnen?

Ten eerste. Ik deel graag wat ik heb verzameld in mijn virtuele boekenkast, ideeën bank en ervaringenvijver. Over mijn werk, vakkennis en bijzondere gasten. Over mijn leven, kinderen, inzichten.

Maar vooral ook over wat je nodig hebt om je weg te vinden, keuzes te maken in werk en leven. Wat je kan doen als je bijzonder bedraad bent, door hoogbegaafdheid, ASS of andere bijzondere bagage. 
Waar ik veel van weet, wil ik ook anderen mee helpen. Zodat zij er hun voordeel mee kunnen doen. Zo jammer als alle verzamelde kennis en ervaring niet verder komt dan mij. Dat mag de wereld in. Voor wie het kan gebruiken. Ik wil doorgeven.

Ten tweede. Ik kreeg heel vaak de vraag waarom ik mijn kennis en ervaringen niet groter deel dan alleen aan tafel.

En dan vooral je weg vinden in de werkwereld met al deze combinaties: In loondienst of op jezelf. Met al je bijzondere bagage. Met alle kenmerken van hoogbegaafdheid, autisme, AD(H)D en HSP in je gezin. Hoe vrede leren sluiten met je jeugd- en schoolervaringen, positief en negatief. Omgaan met tegenslag en veerkracht en komen waar je wil zijn. Met je relatie of gezin van nu, de opvoeding en organisatie van een gezin met bijzonder bedrade schoolkinderen, pubers of studenten.

En ten derde, natuurlijk ook gewoon omdat het me geweldig lijkt je eigen boek vast te houden. Waar van alles in staat wat ik belangrijk vind om te vertellen. 
In de vorm, kleuren en taalgebruik die ik zelf heb gekozen.
Best stoer.

Hoe ver ben ik?

Best al een eind. Rode draad. Hele  hoofdstukken teksten geschreven. Naar schrijfdagen geweest. Geleerd wat er komt kijken bij een boek uitgeven. In eigen beheer, of via een uitgever. Redactie, kaft, flaptekst. Boeken van anderen bekeken. Wat zou ik ook willen en wat niet. Zelfs zelf ooit een workshop begeleid voor mensen die vast zaten bij hun schrijfproces, en daardoor weer verder konden komen.

En toch…. komt het er niet.

Nu niet. Misschien later, maar dat weet ik nog niet. Er blijft toch iets kriebelen. Maar hoe langer het duurt, hoe meer ik zie wat me weerhoudt. Niet een gebrek aan drive om te delen. Die is onverminderd groot. Niet het verwoorden en opschrijven van wat me bezielt. Praat met me en je hoort het direct.

Wel de uren die het kost om het daadwerkelijk tot stand te laten komen. Ik blijk niet zo geschikt voor de tweede helft van het werk. Redactie, herschrijven, weglaten, indeling, stijl, vormgeven. Ik zie om me heen veel collega’s, professionals, mensen met specifieke kennis en ervaring, die het wél tot het uitgeven hebben gebracht. Ik kijk er met bewondering naar. Wat goed. Soms denk ik ook: jammer dat ik dat niet opgeschreven heb, want het raakt ook aan mijn werk en wereld.

Tegelijkertijd realiseer ik me dat ik er te weinig energie van krijg. Een boek schrijf je voor jezelf, maar ook omdat je hoopt dat anderen het lezen. En er iets uit kunnen halen. Je wilt dat je boek zichtbaar wordt. Uiterlijk, het moet er mooi uitzien, maar ook via mediakanalen. Je wilt er over vertellen, het in de etalage kunnen toelichten. Wat fijn als je daar podia voor kunt vinden. Online, en in het wild. Ik zie dat mezelf niet doen.

Is het erg?

Nee. Uiteindelijk niet. Ik heb na enige tijd toch af weten te rekenen met het gevoel dat ik ‘heb opgegeven’. Faal. Ik heb mijn energie en behoefte om iets tot stand te brengen voor nu omgezet in andere dingen. In mijn werk, de zoektochten met mijn gasten, die behoorlijk ingewikkeld kunnen zijn. Gedachten en ervaringen opschrijven en delen in kleinere stukjes. Fietsreizen.

En vooral mijn opleiding waar ik heel ander dingen leer dan ik ooit gewend was. Materialen, gereedschappen, technieken. Ontwerpen, tekenen, maken. Er gaat een heel nieuwe wereld voor me open. Ik begin aan het tweede jaar en ben heel benieuwd wat ik nog allemaal ga leren.

Soms voelt het goed te besluiten iets niet meer te doen.

Wanneer was jouw laatste keer dat je besloot op te geven? Heb je hulp nodig bij het herwaarderen van je grootste plannen?
Mail me gerust, ik spreek uit ervaring.

Je kunt bij mij terecht voor

 > één coaching gesprek, het Vliegwielgesprek,
 > of voor een uitgebreidere route uit het Goudmijnprogramma

Werk ze!

Afbeelding van Gerd Altmann via Pixabay

———————————————–>

Wil je Burn-out of Bore-out vóór zijn? In mijn gratis E-book ‘In 5 stappen weer fluitend naar je werk!’ vind je handvatten die jou helpen om op tijd bij te sturen. Schrijf je dus nu in voor mijn E-zine en je krijgt het E-book

Afbeelding van Peggy und Marco Lachmann-Anke via Pixabay

Van wielweb naar vliegwiel. Kun jij een vliegwiel gebruiken?

Tags : ADD ADHD Autisme Eindhoven Hoogbegaafd Hoogbegaafdheid hooggevoelig hoogsensitief HSP Loopbaanadvies Loopbaancoach Loopbaancoaching ontwikkeladvies ontwikkeling

Tijden veranderen

Nu is het dan toch eindelijk zover. Buien en druilweer. Nu de wereld en de natuur zo schrikbarend duidelijk veranderen, ben ik toch ook weer blij als het regent.
Mijn zomer zit er zo’n beetje op. En ik heb weer plannen gemaakt voor het komende jaar.
Ik heb teruggekeken en geconstateerd waar ik heel graag mee door wil gaan. En me gerealiseerd waar ik eigenlijk afscheid van wil nemen.
En dan heb ik nog een mandje over met ‘misschien wel, misschien niet, ik kijk het nog een poosje aan en dan neem ik een besluit’.

Wielweb als vliegwiel

Het is alsof er dagelijks dingen gebeuren die me daarop attent maken. Zo liep ik laatst naar de brievenbus om een kaartje te posten en ik besloot spontaan om het natuurgebied in te lopen naast ons huis. Het was nog mistig en dat heeft altijd iets magisch.
Ik zag onderweg een prachtig wielweb. Terwijl ik er een foto van maakte liepen twee mensen me tegemoet die ik al jarenlang ken, maar niet vaak spreek. Zij hadden dat spinnenweb ook gezien. We bleven even staan en dankzij het spinnenweb ontspon zich een heel leuk en wervelend gesprek over van alles. Natuur, werk, leven, wonen, ouders, studerende kinderen. De impact van hoogbegaafdheid voor scholieren, studenten en in je werkleven. Van het één naar het ander. Wat onverwacht. Weer stof tot nadenken en bezinning.

Afscheid nemen van werk.

In dezelfde week kreeg ik een berichtje van één van mijn collega’s van het eerste uur. Ze gaat stoppen met een deel van haar werk en gaat zich concentreren op het werken in hun houtwerkplaats, waar ze politiemensen begeleiden met PTSS of andere zorgen, die een weg terug zoeken. Ik ken haar al heel lang, vanaf de eerste jaren van mijn loopbaan bij Philips. Ik wilde graag van haar horen hoe ze naar dit besluit is toegerold. Ze zei dat ze daar al jaren naar toe heeft gewerkt en dat het moment nu daar is om afscheid te nemen van een deel van haar werk wat ze zo lang gedaan heeft.

Het was fijn haar als te collega te weten.

Eén gesprek kan je weer vaart geven

Zomaar twee ontmoetingen die mij ook weer helpen aan de oppervlakte te krijgen wat voor mij belangrijk is. Het mooie  is dat mensen na een gesprek met mij vaak hetzelfde ervaren.

In één coaching gesprek komen al zoveel inzichten naar boven, dat dat hen vaak weer de energie en vertrouwen geeft om zich te realiseren wat kenmerkend en belangrijk voor hen is. Om door te gaan met de goede dingen of juist ergens mee te stoppen. Iets de tijd durven geven om te zien hoe het zich ontwikkelt en dan een beluit te nemen.

Kan jij ook één goed gesprek gebruiken?

Kan jij ook zo’n gesprek gebruiken dat je een zwieper geeft? Om inzichten te krijgen of te sparren? 
Iets verrassends, of een rake tip te horen waar je mee verder kunt? Niet te lang, maar meteen verhelderend?
Dan is dit interessant voor jou.

NIEUW in het aanbod

Vanaf dit najaar kan je bij mij ook terecht voor een Vliegwielgesprek.
Een eenmalig coaching gesprek vol tips en inzichten, wat je vaart meegeeft om door te rollen..

Mail me als dit voor jou op het goede moment komt. We vinden wel een plekje in de agenda’s

Ook de Goudmijnprogramma’s zitten weer in het aanbod van dit najaar. Je kunt je vanaf deze maand weer aanmelden en dan kunnen we dit jaar nog een heel eind op weg zijn.

Werk ze!

———————————————–>

Wil je Burn-out of Bore-out vóór zijn? In mijn gratis E-book ‘In 5 stappen weer fluitend naar je werk!’ vind je handvatten die jou helpen om op tijd bij te sturen. Schrijf je dus nu in voor mijn E-zine en je krijgt het E-book

Image by RAEng_Publications from Pixabay