Hoe opzeggen in je proeftijd een positieve ervaring kan zijn.
Echt gebeurd. Met toestemming opgeschreven
Student, twintiger, bezig met de laatste loodjes aan zijn Masterscriptie:
“Ik ga solliciteren bij restaurant XXX. Dan kan ik wat anders doen dan alleen scriptiewerk, en ook wat bijverdienen. En Horeca heb ik nog nooit gedaan, ben benieuwd of dat iets voor me is.”
“Heb het formulier ingevuld, ze gaan me bellen.”
“Ik kreeg iemand van het hoofdkantoor. Ze werken eigenlijk alleen met mensen met ervaring in de Horeca. Heb ik niet, wil ik juist leren.
Maar ze gaan me toch voordragen aan de manager hier.”
“Heb de manager gesproken, heb eerlijk gezegd dat ik geen Horeca ervaring heb, maar dat ik het wil proberen. Je moet ergens ervaring opdoen toch? Ik hoor het volgende week.”
“Ik mag beginnen! Volgende week eerste dienst.”
En hoe ging het?
“Poeoeoe, dat viel niet mee. Met zo’n vol dienblad lopen is echt heel moeilijk. Heb per ongeluk een glas rosé over iemand heen gegooid. Maar was niet heel erg.
Ik zie wel heeeel erg op tegen de volgende keer, maar ik ga toch maar.
Ik heb nu al buikpijn.”
En hoe gaat het nu?
“Wel oké, het drank lopen gaat al beter. En de mensen zijn echt heel aardig. Ben nog blijven hangen voor een drankje. Ben wel dood na zo’n dienst. En volgende week moet ik ook blijven tot sluit.”
Wordt het al wat makkelijker?
“Mwah, het lopen wel, maar alle gasten willen leuk tegen je doen en dat gaat op zich prima, maar zo’n hele avond onverwachte dingetjes valt niet mee. Na het werk moet ik twee dagen bijkomen. En vooraf doe ik ook weinig omdat ik er nog heen moet en dan sta ik op spanning.
Kost me zo wel heel veel tijd en energie. En die heb ik eigenlijk nodig voor schrijven.”
Kijk het nog even aan, misschien kost het minder energie als je het beter kan.
“Doe ik.”
“Heb er nu een aantal weken op zitten. Ik heb toch besloten dat ik er mee stop. Het restaurant is te groot en te druk, vooral op vrijdag en zaterdag. Het kost me elke week 3 dagen in plaats van 12 uur. En dat heb ik er niet voor over. Het is best leuk, maar zo leuk nou ook weer niet. Ik vind het wel een beetje vervelend om nu op te zeggen, ze hebben me toch een kans gegeven.”
“Ik heb dit mailtje gemaakt voor mijn baas, vind je dat ik dat zo kan wegsturen? Komt ie:
Beste S.
Met deze mail wil ik graag een gesprekje aanvragen over mijn werk bij XXX.
Hoewel ik het werk op zichzelf en de collega’s leuk genoeg vind, merk ik dat XXX simpelweg te groot en te druk is voor mij om redelijkerwijs vol te kunnen houden. Wat ik niet heb gezegd bij de sollicitatie omdat ik dacht/hoopte dat het niet zo in de weg zou zitten, is dat er enig autisme in me zit. Dat uit zich in dat ik de uren in aanloop naar mijn dienst op spanning doorbreng, de uren tijdens het lopen ook en ik ben de hele dag na het werk uitgeteld, vooral na een vrijdag of zaterdag maar ook zelfs na een doordeweekse dag.
Wederom, ik heb geen probleem met het werk dat ik doe ,maar simpelweg met de drukte en alle indrukken die ik te verwerken krijg. Ik ben blij dat ik de kans heb gekregen in de horeca, ondanks dat ik niet ervaren ben, maar de onverwachte extra spanning zit mezelf en mijn werkmotivatie erg dwars.
Kan ik een gesprekje met jou aanvragen om te bespreken hoe het nu het handigst verder kan?“
En? Verstuurd?
“Ja. Ik kreeg dit terug:
“Mijn complimenten voor je mail. Netjes verwoord en goed dat je het zegt. In principe zit je in je proeftijd en mag je stoppen wanneer je wil. Op deze rechten wil ik je wel wijzen. Fijner is natuurlijk dat je zoveel mogelijk je rooster uitwerkt. Bedenk vast voor jezelf wat je fijn vindt en nog wil en kan doen. Dan bespreken we dat zo spoedig mogelijk. Daarnaast goed dat je het hebt geprobeerd in de Horeca! We spreken elkaar snel en anders van de week via de telefoon kan ook nog.“
Nou, ook mijn complimenten aan S. dat ie zo’n fijn mailtje terugstuurt.”
Je laatste dienst al gehad?
“Ja, afgelopen vrijdag. Ging best goed. S. was er ook, nog even mee gepraat. Hij snapt het wel. Ik mag altijd terug komen. Ben toch blij met mijn besluit, dit restaurant was een maatje te groot voor wat ik kan verwerken. Ik denk nog even na over een andere plek. En ik kan ook altijd nog bijles geven.”
Goed gedaan!
denk ik dan. En dat allemaal in 4 weken tijd.
– Iets gaan doen wat je spannend vindt.
– Je niet meteen laten ontmoedigen als het niet meevalt.
– Je realiseren dat je ergens echt verkeerd zit.
Zou jij ook graag een goed gesprek met je baas willen hebben? En kan je daar hulp bij gebruiken?
Je kunt bij mij terecht voor één coachingsgesprek; het Vliegwielgesprek of voor een uitgebreidere route uit het Goudmijnprogramma.
Mail me gerust, dan vinden we wel een goed moment voor een afspraak.
———————————————–>
Wil je Burn-out of Bore-out vóór zijn? In mijn gratis E-book ‘In 5 stappen weer fluitend naar je werk!’ vind je handvatten die jou helpen om op tijd bij te sturen. Schrijf je dus nu in voor mijn E-zine en je krijgt het E-book cadeau!
Afbeelding van Gerd Altmann via Pixabay
