Tag Archives: Coaching

  • 0
loopbaancoaching

Wanneer voelt een coachprogramma af?

Tags : 

Is een coachprogramma afgerond als de tijd op is?

 

 

 

Alles is tijdelijk

In je leven is er niks af. Er komt altijd bij, er valt altijd weg. Je rolt altijd door in je leven, nooit terug. Een coachprogramma is ook tijdelijk. Je loopt een periode, of een aantal uren, met iemand mee en die zwaai je dan weer uit. Terwijl de tijd, ontwikkelingen en gebeurtenissen ook daarna weer doorlopen. Dus wanneer is het klaar?

Afgelopen week had ik een wandelafspraak in het prachtige natuurgebied vlakbij mijn huis. Met één van mijn gasten met wie ik een jaar geleden aan zijn zoektocht was begonnen. Ons werk zat er al een tijdje op. Hij had met mijn hulp onderzocht wat hij wilde doen in deze fase van zijn leven en was gestart met een nieuwe opleiding. We zouden elkaar nog een keer spreken als hij was begonnen. Om me te vertellen wat het hem had gebracht. En of hij blij was met zijn rigoureuze keuze.

 

Afsluiten

Wat een mooie afsluiting was dit. De wandeling én zijn verhaal.

De keuze die hij had gemaakt lag niet voor de hand. Maar hij is er zo gelukkig mee. Nog nooit eerder in zijn studie en werk heeft hij de lol en het enthousiasme gevoeld die hij nu ervaart. Ik vroeg of ik zijn verhaal aan anderen mag vertellen. En dat mocht zeker, omdat hij zelf veel heeft gehad aan de verhalen die ik kon vertellen over andere gasten die ook keuzes hebben gemaakt die misschien niet zo voor de hand lagen.

 

Wat is jouw plek?

Hij is een bovengemiddeld slimme man, maar heeft dat nooit zo ervaren. Zoals dat zo vaak gaat met slimme, analytisch sterke jongens, ging hij vanzelfsprekend studeren aan de TU/e. Geen twijfel. Studie afgerond, gepromoveerd. Daarna naar een mooie functie bij een gerenommeerd technisch bedrijf. Na een paar jaar daar vertrokken; hij voelde zich niet op zijn plek, geen houvast gevonden. Hij wist eigenlijk niet wat hij er van verwachtte. En wat er van hem verwacht werd. Hij had geen idee, maar voelde zich misplaatst.

Een ommezwaai gemaakt naar onderwijs. Een aantal jaren met plezier gewerkt aan vormgeving van leerinhoud op een middelbare school. Maar ook daar na een paar jaar alle energie kwijtgeraakt. Van school gewisseld, maar dat hielp hem van de regen in de drup. Hij viel uit. Alleen nog maar moe.

En toen ontmoetten wij elkaar. Hij wilde uitzoeken wat er nodig was om weer met plezier te kunnen werken. Op de school? Of terug naar de industrie? Of iets heel anders?

 

Levensthema’s

We hebben zijn levenspad bekeken. De vanzelfsprekende keuzes, zijn plezier in reizen, natuur. Zijn analytische kant. Zijn leven nu. Met zijn gezin, met twee slimme ouders en stevige banen. De aandacht en zorg voor hun kinderen. Hoogbegaafd, dus met de nodige uitdagingen thuis en op school. En zijn energie. Slecht slapen, bijtanken door heel veel buiten te zijn, zijn tuinprojecten, vakanties, natuurtochten, aandacht voor ecologie en duurzaam leven.

Met alle inzichten, nieuwsgierigheid, creativiteit en analytische capaciteiten heeft hij het roer helemaal omgegooid. Alles komt voor hem samen in het leren ontwerpen van een duurzaam landschap. En hij heeft de mogelijkheid om opnieuw te gaan studeren. Deze zomer schreef hij zich in voor de studie die in september is begonnen.

 

Weer plezier in wat je doet.

Onze wandeling was een mooie afsluiting. Het werk was al gedaan, maar we konden nu reflecteren op de tijd die we samen waren opgetrokken en de coachsessies. Alle thema’s die we hadden besproken en die voor hem hadden geleid naar een beter evenwicht. Met zichzelf nu. Weer plezier in wat hij doet. Meer handvatten voor het evenwicht en de turbulentie in zijn gezin. Een onverwacht mooie keuze.

De mooiste zin vond ik dat hij zelf terugkeek op een vloeiend proces. Ook al keek zijn omgeving daar wat anders tegen aan. En nu is ook niet alles alleen maar mooi en gemakkelijk, maar in wezen wel de juiste richting. En hij heeft handvatten gevonden om ongemak nu beter te kunnen onderzoeken.

 

Wanneer voelt het af?

Onze coachgesprekken waarin we hard hadden gewerkt, waren in het voorjaar al afgrond, maar in het hele proces was deze wandeling de echte afsluiting van ons traject. Een bijzonder jaar.

Het coachprogramma voelt nu ook echt af.

 

Herken jij ook de behoefte aan een persoonlijke zoektocht? In plaats van het zo snel mogelijk zoeken naar een andere baan?

Mail me gerust. Misschien zien wij elkaar dan in één van de eerste gratis gesprekken van de maand december en onderzoeken we hoe ik jou verder help in jouw zoektocht.

Werk ze!

 

 

 

 

Wil je Burn-out of Bore-out vóór zijn? In mijn gratis E-book ‘In 5 stappen weer fluitend naar je werk!’ vind je handvatten die jou helpen om op tijd bij te sturen. Schrijf je dus nu in voor mijn E-zine en je krijgt het E-book automatisch in je Inbox.

https://www.florusseotc.nl/tag/loopbaancoaching

 


  • 0
loopbaancoaching

Ben jij een introvert? Wanneer ben jij op je best?

Tags : 

Hoe fijn zou het zijn als je weet wat bij je past, en je ook je omgeving kan laten weten wat wel en wat niet prettig voor je is. Ik kwam weer eens op deze gedachte bij het lezen van een artikeltje over wat introverte mensen niet fijn vinden.
Geen nieuwe informatie, maar wel weer iets om bij stil te staan.

Zo hebben introverte mensen moeite met:

 > Last minute uitnodigingen
 > Voorstelrondjes en het woord hebben in grote groepen
 > Small talk
 > Groot onoverzichtelijk gezelschap
 > Feestje met vreemden
 > “Gaat het wel? Je bent zo stil”
 > Het ongevraagde advies krijgen om “eens wat meer van jezelf te laten zien”

(Gelezen op https://www.bedrock.nl/introverte-mensen-dingen-niet-leuk/ )

En ik kan er moeiteloos nog wat voorbeelden uit mijn werk en leven bij bedenken.
Bellen. Oppervlakkigheid. Kort door de bocht antwoorden en reacties. Lawaaierigheid. Netwerkbijeenkomsten. Abrupte ‘change of plans’…

 

Introvert, extrovert, of beide?

Introverte mensen zullen deze voor hen ongemakkelijke situaties direct herkennen. Voorbeelden te over uit hun eigen leven. Ze kunnen zich hierdoor snel ‘langzaam’, saai, of een buitenbeentje voelen.

Extroverte mensen herkennen deze situaties vast ook, maar ervaren daar zelf geen vervelend gevoel bij. Zij gedijen juist bij reuring , contacten leggen, onverwachte wendingen. En zijn ook eerder geneigd om zichzelf als norm te zien.

Misschien herken in jezelf zelfs beide kanten: plezier in en behoefte hebben aan extroverte omgevingen, maar daarnaast een grote behoefte om de wereld in je eigen hoofd en tijd en ruimte te verwerken.

Of nog verfijnder: als je extroverte vaardigheden hebt ontwikkeld, maar je van nature veel introverter bent.

Waar krijg jij dan energie van en waar lekt het weg?

 

In je persoonlijke relaties

In je persoonlijke relaties is het fijn als je mag zijn wie je bent. In je gezin, je relaties, je vriendschappen. Als het goed zit ben je met mensen die je kennen, die je waarderen, en die van je houden. Met jouw meer introverte, meer extroverte of juist beide kanten, op verschillende momenten.

 

Op je werk

Maar hoe zit het op je werk?

Daar lijken we vooral gefocust op extroverte kanten. Snel kunnen schakelen, flexibiliteit, jezelf laten zien, initiatieven nemen, werken in steeds wisselende samenstellingen, je mening geven. Allemaal elementen die worden gewaardeerd, die je vooral verder moet ontwikkelen en waar je op beoordeeld wordt.

De dingen uit het eerder genoemde lijstje, niet-zo-leuk-voor-introverten, komen op je werk best vaak voor. En nu de wereld grotendeels bestaat uit beeldbellen in groepen, wordt er nog nadrukkelijker een beroep gedaan op extroverte kanten. Wat het voor introverten nog ingewikkelder maakt.

 

Je bent niet je label

Soms helpt een label heel goed om duidelijk te maken wat er bij jou hoort. Maar het kan ook je beeld vertroebelen.

 > Hoe fijn zou het zijn als je van jezelf weet of je meer introvert of meer extrovert bent. Of hoe jij daarin kan schakelen, afhankelijk van je eigen energie, het moment, de omgeving of de verwachtingen

 > En hoe fijn zou het zijn als je dat niet ziet als tekortkoming, maar ziet als waardevolle basis.

 > Als je duidelijk kunt maken wanneer jij op je best bent en kunt uitspreken wat er met jou gebeurt als mensen dat niet direct aan de buitenkant aan je kunnen zien.

Ik denk dat je dan meer vrijuit kunt leven en werken en je op je best kunt zijn in jouw situatie.
Daar word jij gelukkiger van en je omgeving ook.

 

Welkom introverten en extroverten

Als jij wilt onderzoeken hoe jij in elkaar zit, hoe jij het best gedijt en hoe je dat bespreekbaar kan leren maken.

Mail me gerust als je wilt onderzoeken hoe ik jou het beste kan helpen.

Werk ze!

 

 

 

 

Wil je Burn-out of Bore-out vóór zijn? In mijn gratis E-book ‘In 5 stappen weer fluitend naar je werk!’ vind je handvatten die jou helpen om op tijd bij te sturen. Schrijf je dus nu in voor mijn E-zine en je krijgt het E-book automatisch in je Inbox.

Foto: https://pixabay.com/nl/photos/bos-bomen-man-avontuur-natuur-1245692/

https://www.florusseotc.nl/tag/loopbaancoaching


  • 0
loopbaancoaching

Op spanning. Welke spanning staat er op jouw coachproces?

Tags : 

Over de juiste spanning, overdruk en onderdruk.


In de gesprekken met mijn gasten merk ik steeds opnieuw dat er een subtiel verschil zit tussen juiste spanning, te veel spanning en te weinig spanning. En dat het ervaren van en de behoefte aan spanning, heel persoonlijk is. En ook beïnvloed wordt door de omstandigheden.

Je gevoel van spanning, of druk,  kan veroorzaakt worden door verschillende variabelen. Zoals je eigen gevoel van urgentie of tijdsdruk. Of dat van je werkgever. Lastig om er de vinger op te leggen, maar ik probeer het hier toch.

 

Nu.

Mensen bij mij aan tafel komen niet voor niets NU. Ze kunnen iemand gebruiken die hen NU helpt hun weg weer te vinden. Ondanks hun eigen talenten, capaciteiten en ervaring hebben ze behoefte aan iemand die ze méér  kan meegeven dan ze zelf al hebben bedacht. Ze voelen de noodzaak om er NU echt werk van te maken.

Mijn taak is dan:

1) te helpen de belangrijke zaken in kaart te brengen, gebaseerd op hun eigen bagage en dromen,
2) te helpen hun eigen pad te vinden.
3) te helpen zichzelf te ontwikkelen, en de benodigde vaardigheden die ze goed kunnen gebruiken in hun zoektocht.

Om zichzelf beter te begrijpen en hun energiebalans te kunnen  herstellen
Om weer perspectief te zien
Om het gesprek aan te kunnen gaan op hun werk,
Om iets anders te vinden,
Om iets voor zichzelf te beginnen,
Of om heel  andere keuzes te gaan maken.

 

Ruimte binnen de structuur

Ik zet in grote lijnen de structuur uit van onze zoektocht met behulp van mijn ontwikkelde coachroutes. Daarbinnen hebben we alle mogelijkheden om af te wijken, zijpaden in te slaan, langer tijd te nemen, of te versnellen. Ik volg de ander. En stuur weer bij waar nodig. In de meeste gevallen loopt dat heel goed. En soms niet. 

 

Drie voorbeelden uit mijn praktijk

Zomaar drie voorbeelden waarin het anders loopt.

 

1) Wisselende spanning

Een gast had een fijne werkgever. Maar ze werkte er al lang, zou wel eens wat verse uitdagingen willen vinden en mocht mijn hulp gebruiken. Al vroeg in het programma kreeg ze een aanbod voor een andere plek in de organisatie. Dat was sneller dan ze had verwacht. We hadden nog maar weinig tijd samen gehad, maar wat we hadden gedaan gaf haar toch al voldoende grond om te besluiten het aanbod te accepteren. Zelfs met een aantal wensen van haar kant. De nieuwe functie vroeg veel aandacht, waardoor het moeilijk was om tegelijk aan haar eigen zoekproces te werken. Heel begrijpelijk. De spanning en urgentie was een stuk minder dan toen we begonnen. Toch wilde ze het graag afmaken, dat maakte haar steviger om deze functie en haar verdere loopbaan vorm te geven.

En toen kwam corona. Een heel andere situatie. Voor haar gezin, voor haar werk. We hebben elkaar nog per beeld kunnen spreken, en ook weer live, maar haar aandacht vloeide weg. Weer de draad opgepakt, en toen werd het vakantietijd. En nu wil ze het graag weer afmaken, maar is de draad kwijt. De spanning op de boog is eigenlijk te laag geworden in de tussenliggende tijd. En inmiddels is ook de organisatie noodgedwongen aangepast en is onzeker of zij er blijft passen. Dat voert de spanning weer op, want hoe verder?

 

2) Weggevallen spanning

Een tweede voorbeeld komt van een van mijn gasten die voorzag dat de organisatie niet met hem verder wilde. Hij had snel hulp nodig, want hij wilde vóór zijn dat hij geen werk had.  Hoe sneller we konden hoe beter.

Maar het getouwtrek was nog maar net begonnen, we zijn bijna een jaar verder en er is nog geen harde beslissing gevallen. In de tussentijd is er ook in de privésfeer veel dat aandacht vraagt. Dus, van de haast die hij voelde in het begin, vergleed hij naar uitstellen en uitsmeren van zijn eigen ontwikkelingsproces. Hij komt niet toe aan tijd maken voor onze opdrachten en stelt de afspraken regelmatig uit.

 

3) Te gespannen

Een derde voorbeeld gaat over iemand die een prima baan had, maar zelf een leegte voelde in haar werk. Ze wilde graag onderzoeken hoe ze meer plezier en voldoening kon vinden. Nu was ze ook aan terugkomen van een periode van uitval en ze wilde snel weer aan het werk. Ze was zelf ook snel en wilde ook het liefst in korte tijd door het programma gaan. Ik heb aangegeven dat snel door het programma je niet per se sneller bij de juiste inzichten brengt. Een proces vraagt tijd om te kunnen ontwikkelen en rijpen. Ik schreef daar al eerder over in Rijpen kost tijd.  Dat zag ze gaandeweg ook in en ze nam meer tijd. Dat leek heel goed te gaan. Ze kon al snel vooruit met de gevonden inzichten. Een tijdje later nam ze opnieuw contact met me op. Het ging toch niet zo lekker als ze had verwacht. Misschien waren de snelle aanpassingen toch niet voldoende om tegemoet te komen aan haar onderliggende behoeftes.

 

Conclusies?

De juiste spanning

Als je aan een coaching programma begint is het noodzakelijk dat je voldoende spanning, druk, noodzaak voelt.
Als die ontbreekt, kom je niet in beweging, dan ontbreekt toch het urgentiegevoel. Tegelijkertijd kan een te grote spanning weer leiden tot afraffelen, tot haast of zelfs paniek.

Onderdruk

Als je onvoldoende spanning of druk voelt, niet voldoende aandacht kan geven aan je proces, dan zak je weg. Het ontwikkelproces moet steeds opnieuw nieuw leven worden ingeblazen.
Alsof je één keer per zes weken een rijles volgt. In plaats van elke week.

Overdruk

Als je snel wilt gaan, omdat je haast voelt, of omdat je liever in korte tijd ruimte vrijmaakt voor een coach programma, dan levert je dat niet vanzelfsprekend een proces op. Je doorloopt de opdrachten misschien snel en vaardig, maar het ontbreekt aan verwerkingstijd, rijping, inzichten of tijd voor reflectie of uitproberen. Voor je het weet knapt het alsnog.

 

Bandenspanning

Ik vergelijk het graag met bandenspanning.

De bandenspanning, de druk, moet goed zijn voor jouw fiets, of auto. Dan lig je goed op de weg, lekt er geen onnodige wrijvingsenergie weg, hou je optimale snelheid, kun je veilig bijsturen. Zowel te zachte als te harde banden kosten veel kostbare energie en het beïnvloedt je snelheid en je stuurvastheid.  Je moet jezelf bijvoorbeeld steeds opnieuw in gang trekken. Of je rijdt sneller lek, of vliegt gemakkelijker uit de bocht.

 

Blijf doorrollen.

Ik help graag bij het op peil houden van de juiste spanning. Zodat jouw proces zijn vaart houdt en je niet onnodig zwaar trapt. Maar je ook niet steeds lek rijdt, te hard stuitert, of uit de bocht vliegt.

 

Welke spanning voel jij?

Als je wilt onderzoeken of ik jou kan helpen, mail me dan gerust voor één van de gratis eerste gesprekken van deze maand.

Werk ze !

 

 

 

 

 

 

Wil je Burn-out of Bore-out vóór zijn? In mijn gratis E-book ‘In 5 stappen weer fluitend naar je werk!’ vind je handvatten die jou helpen om op tijd bij te sturen. Schrijf je dus nu in voor mijn E-zine en je krijgt het E-book automatisch in je Inbox.

 

https://www.florusseotc.nl/tag/loopbaancoaching


  • 0
loopbaancoaching

Inzichten van een mooiweerfietser.

Tags : 

Daar vielen weer een paar kwartjes. Op mijn vierdaagse fietstocht van een tijdje geleden, in september. Wat kan jij van jezelf leren?

 

Genieten van een onverwachte meevaller.

Wij hebben de mooie nazomerdagen in september heel goed besteed. We hadden nog wat vakantiedagen tegoed en het weer zag er super uit. Op ons verlanglijstje stond nog een meerdaagse fietstocht langs Deense eilanden aan de Oostzee.  Maar hoe dichterbij de vrije week kwam, hoe korter de periode van mooi weer. In plaats van nog een hele week zomers, duurde het mooie weer volgens de voorspellingen van zondag tot woensdag. Dan zou het weer omslaan. Meer wind, regen en fors lagere temperaturen. Met een hele reisdag heen en terug naar Denemarken zouden er dan wel heel weinig zonnige fietsdagen overblijven. En aangezien ik vooral een mooiweerfietser ben, was Denemarken nu geen goed idee.

Dus wat was een goed alternatief?

Het nieuwe plan werd de Maasvalleiroute . Langs de Maas dus, van Rotterdam tot Maastricht. Of andersom.

Wij zijn die zondag  de tuin uit gefietst naar Maastricht, een groot deel langs de Maasoever. De volgende dag langs de Belgische kant weer omhoog. In vier dagen moesten we wel tot Den Bosch kunnen komen dachten we zelf.

Het was super. Prachtig weer en mooie fietspaden, over dijken en landweggetjes, zonder autoverkeer. Precies wat we wilden.

 

Onverwacht leerzaam. Mijn inzichten als mooiweerfietser.

De fietstocht was echt voor ons plezier, we doen het graag. En toch was ik verrast hoezeer mijn ervaringen van deze dagen ook gelden voor mijn huis-, tuin- en werkleven.

Hier mijn top 6 aan ‘kwartjes’:

1) Zoek een alternatief als iets niet doorgaat wat je graag had gewild.
In ons geval was een weekje lekker fietsen de wens, liefst in Denemarken, maar het alternatief dichter bij huis was prima. Anders, maar wel heel lekker. En je beleeft altijd iets. Helemaal niet gaan was echt heel jammer geweest.

2) Als je doet wat je graag doet, verdwijnt je tijdsgevoel.
Het waren maar vier dagen en toch leek het heel lang. Alsof je echt helemaal weg bent van je dagelijkse dingen. Door niet in mijn hoofd, maar fysiek in beweging zijn. Nieuwe uitzichten, de hele dag buiten,  lekker moe worden, genieten van wat er op je pad komt. Dat gevoel herken je vast ook als je met iets heel leuks bezig bent. Ik in ieder geval wel.

3) Ik heb een doel of richtpunt nodig wat ver weg ligt.
Ik heb het nodig dat ik van A naar B fiets. Als ik weet waar ik heen wil hou ik het heel lang vol en neem ik de horden die ik tegenkom. Ik ben niet geschikt voor ‘zomaar een rondje’ fietsen, of fietsen zonder doel. Waarom zou ik het doen? Als het doel ontbreekt, of te dichtbij ligt, heb ik motivatieproblemen. Laat dat in mijn dagelijks leven, thuis en in het werk, nu precies hetzelfde zijn.

4) Geniet van wat je onderweg tegenkomt. Laat je verrassen!
Zoveel momenten die je niet kon voorzien, maar die voelden als cadeautjes. Kleuren in het landschap, temperatuur, vergezichten, wind mee, of fijn asfalt. Terrasjes en kleine gesprekjes onderweg. Veerpontjes. De aalscholvers die met hun vleugels uitgespreid boven het spiegelende water stonden. Als Vikingschepen.
Als ik de grote lijn vasthoud, en niet elke kilometer hoef te controleren, heb ik aandacht en ruimte over voor wat erop mijn pad komt. Dat is in mijn werk net zo.

5) Soms loopt het anders dan je dacht. Het is een aantal keren voorgekomen dat we een kant opgestuurd werden die ik helemaal niet wilde. Of verwacht had. En mijn reacties waren heel wisselend. Dat hing ook sterk af van mijn verwachtingen. Of dat een ander op een heel ander spoor zat dan ikzelf. Of hoe moe ik was. Ik vond het opmerkelijk hoe mijn eerste pure reacties waren. Positief en negatief. En hoe ik die ook weer kon bijstellen na even de tijd te nemen. Ik moet zeggen dat dat in mijn normale leven ook zo werkt.

6) Weet wanneer je moet stoppen. Op woensdag sloeg het weer ook echt om. We fietsten inmiddels over de dijken langs Grave, Ravenstein, Megen. Mooi landschap, mooie stadjes. Maar een stuk frisser en een stevige windje tegen. Het werd meer beuken in plaats van lekker fietsen. We doen namelijk niet aan elektrische fietsen, dus elke trap moet je zelf doen. Terwijl we ons broodje aten hadden we het opeens gehad. Het oorspronkelijke plan van de dag was door naar Den Bosch, daar nog van de stad genieten en dan met de trein terug naar Eindhoven. Daar zaten we nog een eindje vanaf. En de luchten werden steeds donkerder. Ik wilde eerst vasthouden aan het plan, niet zomaar opgeven, een markant eindpunt van de reis bereiken. Maar waarom eigenlijk? Waarom deze laatste dag nat worden, geen terrasweer meer, door een stad gaan lopen in de regen? We hadden allebei even nodig om om te schakelen, maar besloten naar het dichtstbijzijnde treinstation te fietsen en naar huis te gaan. Wat een goed besluit! Voor de buien binnen. Einddoel verlegd, maar onze reis afgesloten met een grote glimlach in plaats van met chagrijn.
Soms is op tijd stoppen het beste wat je kan doen.

Herken jij ook situaties in je leven die je onverwacht laten zien wat bij je past?
Kan je hulp gebruiken bij het in kaart brengen van jouw inzichten? En de vertaling maken naar je werkleven?

Er zijn nog een aantal vrije plaatsen dit najaar. Neem gerust contact met me op voor één van de gratis eerste gesprekken.

Ik kan je verder helpen.

Werk ze !

 

 

 

 

 

 

Wil je Burn-out of Bore-out vóór zijn? In mijn gratis E-book ‘In 5 stappen weer fluitend naar je werk!’ vind je handvatten die jou helpen om op tijd bij te sturen. Schrijf je dus nu in voor mijn E-zine en je krijgt het E-book automatisch in je Inbox.

 

https://www.florusseotc.nl/tag/loopbaancoaching


  • 0

Aan de voorkant regelen

Tags : 

Loop jij ook steeds opnieuw achter de feiten aan?

 

 

“Ik moet het aan de voorkant regelen, dat zei je me al eerder.” Verzuchtte ze. Ik was het zelf alweer vergeten. Maar het is een zin die ik vaak gebruik.

 

Energie kan overal weglekken

Ze is moeder van een stel bovengemiddeld slimme jongens. Met bijbehorend temperament. En ook weer allemaal anders.  Toen we onderzochten hoe haar leven en werk er uitziet, waar ze tegenaan loopt, waar ze door uitgeput raakt, kwamen er ook huis-,  tuin-,  en keukentaferelen voorbij.  Hoe krijg je ze in bed en hoe blijven ze in bed. Hoe eten ze wat er is. Hoe beperk je de schermtijd. Zonder de hele tijd politieagent te spelen.

We bespraken een aantal van deze situaties, omdat meer rust op die momenten thuis haar heel goed zou doen. Ze was vooral zo moe. Gaan werken was een escape, terwijl het werk zelf haar ook niet meer voldoende energie gaf. Maar het kost ook weer energie om daar verandering in aan te brengen. En die heeft ze nu niet.

 

Duidelijk zijn geeft rust.

Ook ik was een werkende moeder met drie van zulke kinderen. Een meisje en twee jongens. Ik heb ze inmiddels uitgezwaaid. Ze wonen allemaal op zichzelf en studeren of werken, maar ik kan me de dagen nog zo voor de geest halen.

Ik heb in die jaren gemerkt dat het mij en mijn eigengereide kinderen hielp als we vooraf de verwachtingen bespraken. Vooraf afspreken hoe laat ze er in moeten liggen, hoeveel liedjes we zingen, hoeveel Jip en Jannekes en bladzijdes uit de encyclopedie we voorlezen, hoeveel spelletjes PimPamPet we spelen of hoeveel puzzeltjes we samen maken. Hoe lang ze moeten blijven liggen voor ik nog een keer kom kijken.  Wie eerst mag vertellen. Hoe lang ze achter hun scherm mogen, vanaf hoe laat. Dat ze voor of na die tijd zelf iets anders moeten verzinnen. Wanneer ze hun drumlessen het beste kunnen oefenen. Hoeveel ze opeten van hun bord, maar ik ga niks anders maken. Binnen die afspraken konden zij dan weer kiezen.

En dan zo goed mogelijk proberen je er allemaal aan te houden. Ook ik.

En dat gaf rust. Minder politieagenten achteraf, of op het foute moment als iedereen al moe is. Afwijken kan best, maar in overleg.

Zo had ze het nog nooit bekeken.  Ze ging een aantal dingen uitproberen met haar jongens, passend in hun rituelen. En het werkte! Duidelijkheid vooraf gaf meer rust. Voor haar én voor de kinderen. Ook als het misging, want dan had je iets om op terug te vallen.

 

Duidelijk zijn in je werk

Inmiddels is het maanden later. Onze focus ligt weer helemaal op werk. We hebben al veel besproken. Wat heeft ze nodig. Kan ze blijven waar ze nu werkt. Of moet ze het ergens anders gaan zoeken. En weer komen we op het thema om dingen vooraf helder uit te spreken. Wat ze nodig heeft, hoe ze het wil hebben, wanneer ze op haar best is. Met haar tijdverdeling. Met haar nieuwe projectleden, met haar klanten, met haar baas. Vooraf uitspreken en begrenzen, dan loop je minder achter de feiten aan en deel je de verantwoordelijkheid als het anders loopt. En het duurt langer voor je gefrustreerd raakt. En ook dat scheelt energie.

 

Aan de voorkant regelen

is inderdaad één van mijn mantra’s.

Het dwingt je om vooraf na te denken over hoe je het wil hebben, en niet steeds onderweg te hoeven bijsturen en corrigeren. Je maakt de ander deelgenoot waar je op stuurt.
Je spreekt uit wat je van de ander verwacht en wat ze van jou mogen verwachten en je maakt de ander mede verantwoordelijk voor gezamenlijk succes.
Je geeft de ander de mogelijkheid om vooraf aan te geven dat hij het anders zou willen in plaats van je te ondermijnen.
En bovenal: het geeft rust.

 

Inzichten gaan gebruiken in de praktijk.

Met deze inzichten gingen we weer uit elkaar. En ze heeft inmiddels in kaart gebracht wat ze beter vooraf kan en wil regelen op haar werk, in plaats van zich te laten frustreren omdat het weer niet loopt zoals ze in gedachten had.  Ik hoop van harte dat dat haar helpt. Ik ben benieuwd naar haar ervaringen.

 

Heb jij ook behoefte aan onderzoeken wat jij aan de voorkant kan regelen? Zodat je minder achter de feiten aanloopt?
Mail me gerust en we bespreken aan tafel hoe ik jou kan helpen weer grip te krijgen.

Werk ze !

 

 

 

 

 

 

Wil je Burn-out of Bore-out vóór zijn? In mijn gratis E-book ‘In 5 stappen weer fluitend naar je werk!’ vind je handvatten die jou helpen om op tijd bij te sturen. Schrijf je dus nu in voor mijn E-zine en je krijgt het E-book automatisch in je Inbox.

 

https://www.florusseotc.nl/tag/hoogbegaafd

Afbeelding: https://pixabay.com/nl/photos/gelukkige-varken-cijfers-cute-geluk-2402895/

 

 


  • 0
Belichting maakt het verschil.

Belichting maakt het verschil.

Tags : 

Welk licht werp jij op jezelf?

 

“De werkelijkheid laat zich door niets veranderen dan de geest. Daar ben ik wel achter.  Om de dingen anders te maken hoef je ze niet aan te raken. Je moet ze alleen anders zien. Het is niets. Het licht moet er even op vallen, dat is alles, zoals op de gravure achter glas. Ineens merk je hem op en je kunt nauwelijks nog geloven dat hij je daarvoor altijd was ontgaan. “
Uit ‘Een schitterend gebrek.’ van Arthur Japin.

 

In mijn werk en leven spreek ik dagelijks mensen met een overvloed aan talenten, kennis, werkervaring, levenservaring, zelfinzichten. En toch kunnen ze zelf die rijkdom niet goed zien, of zichtbaar maken.

Die belichting, dat is wat ons te doen staat. Zodat je zelf ziet wat er allemaal in jou zit. En je het ook aan anderen kunt laten zien. Zodat ze jou ook zien, met alles wat je meebrengt.

Ik vergelijk dat proces van zichtbaar maken wel eens met het kopen van een stofzuiger.
Stel je voor dat je een nieuwe stofzuiger nodig hebt en in de winkel hebben ze er één die je misschien wilt. In het volle rek, in een kartonnen doos. Met kleine lettertjes over vermogen, zuigkracht, accessoires, snoerlengte, kleur. Je moet best wel moeite doen om hem uit te pakken wil je hem goed kunnen zien.

En stel je nu eens voor dat precies zo’n zelfde stofzuiger staat te glanzen en glimmen midden in de winkel. Op een fluwelen verhoging, in een vitrine. Spots erop gericht. Kaartje erbij met zijn sterke kanten.
Dezelfde stofzuiger, met dezelfde functionaliteiten, ziet er dan opeens heel anders uit. Die wil je!

Je kan je bagage niet veranderen. Je ervaring, je bedrading, je dromen. Je brengt mee wat je meebrengt. Maar je kunt heel veel doen aan het goed belichten van jezelf. Je mooiste en beste kanten zichtbaar maken. Eerst aan jezelf, dan aan anderen. 

Je bent altijd in staat om het zoeklicht te richten op dat deel van jezelf dat je graag wilt laten zien.  Zoals een fotograaf keuzes kan maken in belichting, zonder de werkelijkheid te veranderen.

In een eerste gesprek bespreken we altijd wat ons samen te doen staat. Ik kan niks helen, ik kan niks aan jou, of aan je ervaringen, of talenten, veranderen. Ik kan je wel laten ontdekken

 – waar jouw beste kanten in zitten,
 – wat je best wat meer zou mogen belichten. Het licht voluit op mag laten schijnen.
 – En op welke manier je je kunt of wilt ontwikkelen. (Want daarin verschillen we natuurlijk van stofzuigers. )

Mijn werkwijze is hierop gericht. Op een gestructureerde manier onderzoeken we

 – Wat je allemaal meebrengt
 – Wat jou jou maakt
 – Wat je goed kan gebruiken, en wat even niet
 – Waar je naar toe wil
 – Wat je nodig hebt.

Goed belicht.
Zodat je jezelf goed kunt zien, en je dat ook kunt en durft te laten zien aan anderen.
Zoals jij dat wil. Zodat je de richting in kunt slaan die bij je past.

Heb jij moeite met jezelf in het licht te zetten? Je zelf te zien of jezelf te laten zien?

Maak een afspraak voor één van de gratis eerste gesprekken en we bespreken hoe ik je daarbij kan helpen.

Werk ze !

 

 

 

 

 

 

Wil je Burn-out of Bore-out vóór zijn? In mijn gratis E-book ‘In 5 stappen weer fluitend naar je werk!’ vind je handvatten die jou helpen om op tijd bij te sturen. Schrijf je dus nu in voor mijn E-zine en je krijgt het E-book automatisch in je Inbox.

 

https://www.florusseotc.nl/tag/talent

Afbeelding: https://pixabay.com/nl/photos/briljant-glas-sparkle-glans-gloed-4631346/

 


  • 0
hoogbegaafdheid

Ongelukkig op je werk door hoogbegaafdheid? Je hoeft niet gefikst te worden.

Tags : 

Afgelopen periode had ik weer een bijzondere gast aan mijn tafel. Dat kwam zo. Enige tijd geleden werd ik gemaild door een eigenaar van een kantoor in financiële dienstverlening in de regio.

Of ik één van zijn medewerkers kon helpen. Die was al een tijdje ongelukkig met het werk, maar ze wilden hem graag houden en alle kans geven om weer met plezier bij hen te blijven werken. Omdat hoogbegaafdheid wellicht een rol speelde had hij mij gevonden. En of het op korte termijn kon, het zat nogal hoog allemaal.

 

Frustraties

De jonge man van begin dertig sprak ik uitgebreid in een eerste gesprek. Hij vertelde over zijn frustraties die er de afgelopen twee jaar ingeslopen waren. Hij had al vaker geprobeerd die te bespreken, maar had de ervaring dat die gesprekken altijd snel verzandden in discussies over praktijkproblemen. Terwijl zijn gevoel van onmacht en onbegrip veel dieper zat dan dat. Van hoogbegaafdheid wist hij niet veel en hij zag zichzelf ook niet zo. Kon ik hem vertellen of hij dat was?

Hij werkte al 11 jaar voor het kantoor, gerund door drie eigenaren,  die waren ook zijn beste vrienden geworden. Hij wilde persé op dit kantoor blijven werken. En het kantoor wilde hem, en zijn specialisme, ook heel erg graag behouden.

 

Coaching

Hij had al eerder hulp gehad van een coach. Daar probeerde hij te leren om meer los te laten. Hij werd er moedeloos en somber van en voelde zich nog dieper wegzakken. Misschien was hij wel depressief. Naar de huisarts dan maar. Die constateerde geen depressie, maar zag wel dat zijn heftige negatieve emoties samenhingen met zijn werk. Maar hoe daar dan uit te komen?

 

Denkfout

De laatste twee jaar liepen de frustraties meer en meer op. Hij zag ook steeds beter hoe de drie eigenaren van elkaar verschilden. En hoe hij zelf ook anders tegen werkzaken aankeek dan de eigenaren. En dat was weer moeilijk bespreekbaar.

De eigenaren dachten dat coaching hem zou helpen om zich beter aan te kunnen  aanpassen en weer in het gelid te kunnen komen. En daar wilden ze best in investeren, maar hij moest het wel doen.

Het voelde voor mijn gast alsof hij “gefikst” moest worden en dan kwam alles weer goed.

 

Kenmerken van hoogbegaafdheid

Hij zag niets in een langer durend programma om zichzelf te onderzoeken, hij wilde graag de “kort maar krachtige” route die ik aanbied volgen. En dat is prima, dat kan al een hoop inzichten opleveren. Ik test of diagnosticeer niets.  Ik bespreek, als het er toe doet, kenmerken van hoogbegaafdheid en ik zie in de regel snel welke verhalen van mensen hoogbegaafdheid waarschijnlijk maken. Zo ook bij deze jongeman.

 

Besef dat niet iedereen hetzelfde is.

Onze gesprekken leerden hem vooral dat niet iedereen hetzelfde in elkaar zit als hij. En dat je dat ook niet kan verwachten. Dat vond hij de grootste eyeopener. Dat gaf hem lucht. En een nieuw perspectief om in gesprek te gaan met zijn bazen.  

In zijn geval waren dit de belangrijkste inzichten:

> Hij doet zijn werk liefst snel, foutloos en efficiënt. Hij kan daardoor veel meer werk aan dan er ligt, zowel in hoeveelheid als in complexiteit. En hij wil graag werkprocessen verbeteren, ook buiten zijn eigen taak.

> Hij is bovengemiddeld kritisch en heeft hoge verwachtingen, van zichzelf én van de anderen. Hij is tegelijk vol begrip voor mensen die hun best doen maar iets niet kunnen, als ze daar eerlijk over zijn.

> Waarden en rechtvaardigheid hoog in het vaandel. Klein kringetje van persoonlijke relaties die extreem belangrijk voor hem zijn. Gevoelig en daardoor kwetsbaar, wat je niet snel zou denken als je hem ziet. Consequent en stellig.

 

Je hoeft niet ‘gefikst’ te worden

Er is niks mis met hem, hij zit in elkaar zoals ie in elkaar zit. Met talenten en gevoeligheden. Iedereen is anders.

Vol goede moed zijn we uit elkaar gegaan.

 1. Hij heeft meer inzicht in zichzelf en waar zijn frustraties vandaan komen.
 2. Hij ziet nieuwe kansen om de goede toon en insteek te vinden bij zijn bazen.
 3. Hij gaat voorstellen hoe hij beter belast kan worden, zodat er minder tijd overblijft om zich overal mee te bemoeien en daardoor gefrustreerd te raken.

En als na alle inspanningen er toch geen verbeteringen komen, en de werkplek onvoldoende kan bieden wat hij nodig heeft om te floreren, dan is dat zelfs inmiddels iets waar hij dan over na wil denken.

Zit jij in soortgelijke situatie? Dat anderen denken dat jij coaching nodig hebt om ‘gefikst’ te worden?
Ik denk dat het vinden van inzichten en handvatten je een beter perspectief geeft.

Mail me gerust voor een eerste afspraak. Ik help je graag.

Werk ze!

 

 

 

 

 

Wil je Burn-out of Bore-out vóór zijn? In mijn gratis E-book ‘In 5 stappen weer fluitend naar je werk!’ vind je handvatten die jou helpen om op tijd bij te sturen. Schrijf je dus nu in voor mijn E-zine en je krijgt het E-book automatisch in je Inbox.

 

https://www.florusseotc.nl/tag/hoogbegaafdheid/

Afbeelding: https://pixabay.com/nl/photos/verf-make-up-meisje-cosmetica-2990357/

 


  • 0
Coach

Heb jij al een coach? Goed gereedschap garandeert nog geen timmermansoog.

Tags : 

Dirk de Wachter, psychiater, vraagt zich af of we wel zo massaal gebruik zouden moeten maken van coaches. Want dat doen we. Hij constateert dat we ons niet altijd gelukkig en begrepen kunnen en hoeven voelen in het leven. Een  leven bestaat altijd uit mooie en minder mooie kanten. Geluk en liefde, maar ook verdriet, ongemak, angst. Ongelukkigheid hoort er bij.
(lees ook “De kunst van het ongelukkig zijn “, van Dirk de Wachter)

Als we wat meer naar elkaar om zouden kijken, meer delen met de mensen in onze eigen omgeving, kan dat zwaarte verlichten. Luisteren, delen, elkaar aankijken, elkaar helpen in nood. Maar we lijken het wel verleerd en kwijtgeraakt.

En daarom gaan we naar coaches. Die waarschijnlijk goed kunnen wat ze kunnen.

 

Voor elk  ongemak een coach

Ook mijn eigen werk valt inmiddels onder het kopje coaching, hoewel dat nooit mijn plan was.  Ik ben begonnen met het onderzoeken en bestuderen van leerprocessen. Wat is er voor nodig om te leren en je te kunnen ontwikkelen? Om iets aan anderen te leren? En zo ben ik verder het pad afgelopen van leren en ontwikkeling van mensen in een werkomgeving. En hoe mensen zelfredzaam kunnen worden om plezier te houden in wat ze doen en op een gezonde manier te kunnen blijven werken. Ook als hun huidige werkplek ophoudt. Of ze van plek willen of moeten veranderen.

De groep coaches in onze samenleving wordt groter en groter. Je kunt professionele coaches vinden op elk terrein waarop we worstelen. Werk, relaties, verlies, gewicht financiën, sport, opruimen, scheiden, “life”.

Er bestaan inmiddels oneindig veel coachopleidingen. Gecertificeerd en niet gecertificeerd. Van smal tot breed, levensthema gericht of methode/instrumentgericht, kort en krachtig op of universitair niveau. Wat maakt een coach een goede coach? Ik schreef hier al eens iets over in het blogartikel “Wat maakt een coach een goede coach”.

 

Een coachpraktijk beginnen.

Onlangs kreeg ik een vraag uit mijn netwerk van iemand die net een coachopleiding had afgerond. Of ze eens met mij mee mocht lopen om te ervaren hoe dat nu in praktijk ging. Coachen. Meelopen kan bij mij niet, mijn gesprekken zijn persoonlijk en daar past geen luisteraar bij. Maar ze was natuurlijk wel van harte welkom om eens te praten over ons werk. Dat gesprek heeft mij ook weer inzichten opgeleverd.

 

Is het je gereedschap of je timmermansoog?

Ten eerste spraken we over wat ze graag wilde doen in een eigen praktijk. Dat was haar nog niet helemaal duidelijk. Mocht van alles zijn, ze had een opleiding met een ruime toolbox aan vaardigheden en technieken afgerond. Daarmee kon ze eigenlijk heel veel mensen coachen. Misschien ging ze wel “life coaching” doen. Verder pratend vertelde ze over haar huidige werk. Ze heeft een juridische achtergrond, werkt bij een gemeente en was ervaren in het oplossen van vraagstukken en conflicten die te maken hadden met de openbare ruimte. Veel moeilijke gesprekken met verschillende belangen en emoties. En daar moest ze dan, binnen de juridische regels, toewerken naar een oplossing. Dat bracht ons op de constatering dat haar bagage om mensen te helpen niet alleen bestond uit haar vers afgeronde coachopleiding, maar uit een combinatie van haar werkervaring, levenservaring, mensenkennis en vakkennis. Dat samen heeft haar timmermansoog ontwikkeld. En dat haar coachopleiding het gereedschap is wat ze heeft leren gebruiken om mensen te helpen die tegen vragen aanlopen in het veld dat ze zo goed kent.

Dat opende nieuwe perspectieven. Over haar doelgroep, haar niche.

 

Kies je woorden zorgvuldig.

Vervolgens zei ze tegen mij dat je als coach wel echt interesse in mensen moest hebben. En ze wachtte mijn automatische instemming af…… En die kwam niet. Ik moest daar zichtbaar over nadenken. Kan ik zeggen dat ik interesse heb in mensen, in elke gast bij mij aan tafel?  Is dat wat mij drijft? Ze zag mijn aarzeling. Ik hoef niet alles te weten van iemand. Ik wil helpen te onderzoeken wat belangrijk voor ze is, wat er speelt, en hoe ik ze de inzichten en handvatten mee kan geven waarmee ze zelf weer verder kunnen. En daarvoor is een oprecht, open, gelijkwaardig gesprek nodig. Afgestemd zijn. Waarbij mijn gast vertrouwen heeft in mij en andersom. Hun puzzel helpen oplossen, hun kluwen helpen ontwarren. Met alle kennis en ervaring die heb. Dat is voor mij net iets anders dan interesse.

Dat bracht ons op mijn overtuiging dat je taalgebruik en woordkeuze zo ontzettend belangrijk is. Als je je bedient van algemeen gangbare en snel gebruikte woorden en zinnen, raak je niet de essentie. Weet je niet zeker of je elkaar goed begrijpt. Ik ben een pietlut wat dat betreft, zal altijd doorvragen wat je nu echt bedoelt. In andere en meer persoonlijke woorden, in plaats van in cliché begrippen die we snel gebruiken.

 

Vragenlijsten

Ze vroeg ook naar mijn werkwijze. Ik liet haar zien wat mijn routes zijn in de programma’s die mensen bij mij kunnen  volgen. Ik heb die routes op basis van jarenlange praktijk ervaring zo gekozen dat we ruimte hebben voor alle belangrijke thema’s  die we willen bespreken om een nieuw spoor te vinden. We beginnen heel persoonlijk, onderzoeken je bewegingsruimte in de ruimste zin van het woord, en leggen relaties naar de werkwereld. In je huidige of in een nieuwe omgeving.

Ik heb in de loop der jaren ervaren dat vragenlijsten en instrumenten ons niet altijd bij de meest essentiële thema’s brengen. Dat verraste haar. Van vragenlijsten die je invult kloppen de rapportages vaak zo goed, was haar ervaring. En dat is ook zo. De veelgebruikte instrumenten en vragenlijsten zijn goed geconstrueerd, jouw antwoorden zijn niet gemakkelijk te manipuleren en de rapportage beschrijft je goed. Of geeft in visuele plaatjes weer wat kenmerkend is voor jou.

En dat klopt ook: als het goed is krijg je terug wat je er in gestopt hebt. In woorden die je zelf niet had gekozen, maar die je goed beschrijven. En soms herken je niet alles, maar is er in de bespreking te weinig tijd om te onderzoeken hoe dat komt.

En daar precies zit mijn aarzeling.  Woorden in rapportages die jou beschrijven zijn niet van jou, je hebt ze niet zelf gevonden. Maar het kan je natuurlijk wel houvast geven. Of bevestiging. Of aanwijzingen wat bij jou past of hoe je zou kunnen gaan ontwikkelen.

Over de uitkomsten waar je verrast over bent moet je het juist hebben, door het bekende te herhalen kom je niet altijd verder.

 

Gereedschap én een timmermansoog

Coaching is zoveel meer dan gebruiken van gereedschap zoals methodieken, technieken en instrumenten. Je hebt zeker een goedgevulde gereedschapskist nodig, met gereedschap dat je goed beheerst. En theoretische kennis.

Maar een vakman heeft meer nodig dan zijn gereedschap. Een timmermansoog ontwikkel je door ervaring.

Ik deel met Dirk de Wachter dat het ons goed zou doen als we onze zorgen meer met elkaar kunnen delen. Als familie, geliefden, buren, vrienden, collega’s. Dat we aandacht, tijd en compassie hebben voor elkaar.

Maar ik wens ook iedereen een vakbekwame coach als je die nodig hebt.

Met een goed ontwikkeld timmermansoog én met gereedschap dat hij of zij goed weet te hanteren.

Werk ze!

 

 

 

 

 

Wil je Burn-out of Bore-out vóór zijn? In mijn gratis E-book ‘In 5 stappen weer fluitend naar je werk!’ vind je handvatten die jou helpen om op tijd bij te sturen. Schrijf je dus nu in voor mijn E-zine en je krijgt het E-book automatisch in je Inbox.

 

https://www.florusseotc.nl/tag/coach/

Afbeelding: https://pixabay.com/nl/photos/hout-liggen-hout-kunst-hout-design-3795725/

 


  • 0
Gids

De waarde van een goede gids.

Tags : 

Over hoe je mensen anders kan leren kijken dan ze al deden.


Wat ga ik bij jou leren?

Veel van mijn gasten kunnen zich vooraf niet goed voorstellen wat ze precies gaan ontdekken. En dat snap ik ook wel. Dat moet je ervaren, kan ik je niet vooraf exact uitleggen en kwantificeerbaar laten zien.
Vorige week ontving ik weer iemand aan tafel die wilde onderzoeken of hij mijn hulp kon gebruiken. Ik vraag mensen na onze eerste ontmoeting altijd de tijd te nemen om thuis alles wat we hebben besproken nog eens goed te laten bezinken en te overdenken. Na een poosje ontving ik een mail van hem. Hij had een heel goed gevoel bij mij, mijn kennis en mijn manier van werken. Maar hoe kon hij weten wat het hem ging opleveren? En kon ik hem ook helpen voor een aangepast tarief?

Ik moest daar weer over nadenken. Ik wil hem graag helpen en weet bijna zeker dat hij heel veel inzichten en handvatten gaat vinden. Dat vertrouwen heb ik vanwege mijn eindeloze ervaring door de jaren heen met al mijn gasten. Omdat ik weet dat hij dingen gaat ontdekken die hij nu nog niet kan zien.

Zelf vindt hij dat hij al veel weet over zichzelf. En dat vinden heel veel van mijn gasten. Niet gek, ik werk meestal met ervaren mensen die binnen en buiten hun werk al veel over zichzelf geleerd hebben. En soms ook al coachtrajecten of therapie hebben gevolgd. Dus: of ik daar wel rekening mee hield?


Wat leerde ik dit weekend van één van mijn kinderen?

Eén van mijn zonen studeert met veel enthousiasme biologie in Nijmegen. Geen van mijn kinderen woont nog thuis, maar hij kwam, net als zijn broer en zus, nog steeds graag naar huis voor ons OntbijtRitueel. Hij stelde voor om ’s middags even naar de Strabrechtse Heide te gaan, bij ons om de hoek. Goed idee!

Daar liet hij ons van alles zien. Vlindertjes, plantjes, spinnetje met krabscharen, groene torretjes. Juffers en libellen. Gaatjes in het zandpad van de zandbij. Een bij met stuifmeelzakjes aan zijn pootjes. Afgevallen eikels die inmiddels bewoond werden door insecten. Ik heb daar al heel vaak gelopen, maar nog nooit zoveel gezien! Ik wist niet dat als je zo kan kijken, je zoveel meer ziet. En omdat hij aanstekelijk kan vertellen en uitleggen, werden we gewoon opnieuw enthousiast van al die bekende stukjes natuur.

Mijn wandelingen op de hei zijn vanaf nu dus nooit meer hetzelfde. Ik heb alweer anders leren kijken terwijl ik dacht dat het voor mij al heel bekend terrein was.


Met een gids op pad.

Heb je wel eens het verschil ervaren tussen door een museum lopen met een plattegrondje, of met uitleg van een deskundige gids? Of zelf een wandeling maken, of met iemand die het gebied goed kent en je er alles over vertelt?
Een bijzondere vakantiebestemming bezoeken met een handig reisgidsje als informatiebron, of met een ervaren reisleider die het land kent en de taal spreekt?
Meer over jezelf te weten komen met behulp van een zelfhulpvragenlijst, of een aantal gesprekken gevoerd met een deskundig iemand die betekenis kan geven aan je bevindingen?


Alleen of met een gids op pad?

Dwaal jij graag zelf rond? Of ga je met een gids mee, die je zoveel meer laat zien dan je vooraf kan vermoeden. Verbanden legt waar jij het bestaan niet van wist.

In mijn werk ben ik zo’n gids. Laat ik je dingen die zien die je misschien in grote lijnen al wel zag. Maar waar in een ander perspectief soms weer een heel ander licht op wordt geworpen.


De waarde van een goede gids

De werkelijke waarde van een goede gids zit in zijn of haar vakkennis, enthousiasme, verbinding en samenhang en in diepgang en perspectief. Zoals ik dat zelf weer eens heb ervaren bij de wandeling op de hei met onze bioloog in wording.

Heb jij behoefte aan het in een ander perspectief zien van alle zelfkennis die je al hebt? Mail me gerust. Met plezier ben ik voor een tijdje jouw gids.

Werk ze! 

Deze afbeelding heeft een leeg alt-attribuut; de bestandsnaam is handtekening-300x148.png

 

 


Wil je Burn-out of Bore-out vóór zijn? In mijn gratis E-book ‘In 5 stappen weer fluitend naar je werk!’ vind je handvatten die jou helpen om op tijd bij te sturen. Schrijf je dus nu in voor mijn E-zine en je krijgt het E-book automatisch in je Inbox.

 

 

 

 

 

https://www.florusseotc.nl/tag/hoogbegaafd/

 

 

 


  • 2
coach

Aangeboren of opgeleid? Wat maakt een coach een goede coach?

Tags : 

 

Wat maakt je een goede coach.

Op een mooie wandeling op weg naar een riviertje vertelde een ervaren manager mij onlangs wat zijn coach rol was in zijn bedrijf.
Met een paar gesprekken en opdrachten wist hij mensen meestal wel weer in beweging te krijgen.
Hij gaf aan dat hij weliswaar niet de vakkennis had die ik inmiddels heb verzameld, maar het ging ondanks dát, best goed. Ik kon me dat wel voor stellen. Het was een prettig iemand, kon goed luisteren, met de nodige levens- en werk ervaring. En was ook in de leeftijdsfase om ervaring weer door te kunnen geven.

 

Belangstelling of opgeleid?

In mijn  eerste jaren dat ik werkte bij een grote multinational bestond het vak coaching nog niet. Je had wel ervaren collega’s die de rol van mentor konden hebben voor minder ervaren mensen. Ik ben als onderwijskundige zelf begonnen in functies op gebied van opleiding & training en HRM.  Wat mij toen al opviel was, dat dat werkterreinen  waren waar iedereen wel verstand van dacht te hebben. Moest ik als vers afgestudeerde wel even aan wennen.  De functies konden vervuld worden door mensen die er voor waren opgeleid, maar ook evengoed door mensen met een heel andere achtergrond die er belangstelling voor hadden. En zonder opleiding, maar met eigen ervaring in deze vakgebieden rolden. Alles kwam voor.

 

Coaching is geen beschermd vak.

Iedereen kan coach zijn. Op mijn werkterrein, maar ook op heel ander gebieden. Aanbod te over op diverse terreinen. Er bestaan vele goed opgeleide en vakbekwame coaches. En er zijn mensen die zonder gerichte opleiding anderen heel goed kunnen helpen. Zij beschikken over natuurlijke vaardigheden en voldoende eigen kennis en ervaring. Maar ze hebben niet noodzakelijk een brede, vakinhoudelijke of theoretische basis van waaruit ze werken.

Is dat erg?

In zie een parallel met lesgeven:

1. We kennen allemaal wel mensen die van nature alles hebben wat ze een goed docent maakt. Ruime kennis, aanstekelijk enthousiasme, vertelkunst. Ze zouden je van alles kunnen leren en vertellen. Toch hebben zij ook een gedegen onderwijsopleiding nodig om voor de klas te mogen staan. Er moet meer basis zijn dan je natuurlijke aanleg om een goede docent te zijn.

2. Er bestaan ook docenten die alle opleidingen hebben gevolgd die nodig zijn. Maar die, als de natuurlijk aanleg er niet in zit, nooit die bevlogen en aanstekelijke docent zullen worden die het verschil kan maken.

 

Coaching helpt niet altijd.

Helaas brengt niet elk coachtraject de verandering die je zou wensen. Ook niet elke trainer levert kampioenen af. Iedereen die met hulp van een ander winst boekt, is al geholpen. Maar als je een minder goede ervaring hebt met coaching doordat jouw coach meer ervaringskundige is dan opgeleide coach, is dat altijd jammer.  Zeker als je daardoor geen tweede kans krijgt op goede coaching.

 

Ik denk dat je als professionele coach

– en haast aangeboren gevoel en vaardigheden moet hebben.

– Dat je mensen vertrouwen moet kunnen geven

– Goed moet kunnen luisteren zonder je eigen ervaringen centraal te stellen.

– Voldoende vakkennis en theoretische kennis moet hebben op jouw terrein.

– Vraagstukken vanuit verschillende invalshoeken moet kunnen benaderen.
Dat vraagt wat mij betreft een combinatie van aangeboren talenten, vakkennis en ervaring.

Heb jij behoefte aan coaching gesprekken met iemand met “aangeboren talenten, vakkennis en ervaring”?
Met plezier onderzoek ik met je wat ik voor jou kan doen. Mail me gerust!

Werk ze!

handtekening