Tag Archives: werkenmetplezier

  • 0

Leeftijdsdiscriminatie. Wat is jouw ervaring?

Tags : 

 

 

Leeftijdsdiscriminatie.

In mijn mailbox zag ik pas dit bericht voorbijkomen:  ‘Zo zorg je dat je als 50 plusser wel kansen krijgt. ‘

(https://www.intermediair.nl/emancipatie-en-diversiteit/ouderen-op-de-arbeidsmarkt/zo-zorg-je-dat-je-als-55-plusser-wel-kansen-krijgt?utm_source=sim&utm_medium=email&utm_campaign=nieuwsbrief_b2c_lead&utm_content=wk06_di&utm_term=2021)

Dit artikeltje wilde ik wel even lezen. Want ik help aan mijn tafel regelmatig mensen van boven de 45. Of boven de 50. Of 55…. En ik weet eigenlijk nooit wat ik moet denken van de berichten over leeftijdsdiscriminatie

In dit stukje wordt heel summier bericht over het leeftijdsdiscriminatieonderzoek van Libelle, waaraan 514 Nederlandse vrouwen tussen de 45 en 70 jaar meededen.

Toch maar even doorgeklikt. Wat kan ik van dit onderzoek leren voor mijn gasten?

 

Schokkende getallen?

Ik lees woorden als “schokkende getallen” en “ageism”.  Over mensen die tientallen sollicitatiebrieven hebben geschreven, geen succes hebben en voelen dat hun leeftijd maakt dat ze er niet door komen, ook al wordt dat niet gezegd.

Ik lees ook een voorbeeld van iemand ouder dan 50, die geïnteresseerd was in een functie bij IKEA als keukenverkoper. En waar tijdens het sollicitatieproces met geen woord over leeftijd werd gerept. Wel over de interne opleiding, en beschikbare uren. Zo’n voorbeeld ken ik ook precies zo in mijn privékring.

Even later beland ik ook op dit stukje van Jesse Geul: “Leeftijdsdiscriminatie bestaat nauwelijks.”
(https://www.intermediair.nl/emancipatie-en-diversiteit/ouderen-op-de-arbeidsmarkt/leeftijdsdiscriminatie-bestaat-nauwelijks)

Dus bestaat het nou wel of niet?

 

Is leeftijd dan geen obstakel?

Aan mijn tafel spreek ik ook gasten van 50 jaar of ouder. De meesten met veel werkervaring en goed opgeleid. Mannen en vrouwen.

En het is mijn ervaring dat ze eigenlijk allemaal hun weg weer vinden. Sommigen vrij snel, bij anderen duurt het langer. We hebben het zelden over leeftijd.

Ik denk dat het belangrijk is dat je, vóór je gaat solliciteren, voorwerk hebt gedaan en een goed beeld hebt van

 – jezelf
 – wat je zoekt
 – deze tijd

En dat je daarnaast hebt onderzocht:

 – Hoe heeft je leven eruit gezien?
 – Wat wil je vinden in je werk? en wat liever niet (meer)?
 – Hoe helder is je beeld van wat er in deze tijden gevraagd wordt?
 – Wat wil je ontwikkelen, doorgeven, brengen in de komende jaren?
 – Hoe laat je zien wie je nu bent?

Ook belangrijk: heb je ook onderzocht wat er er in je rugzak zit wat betreft persoonlijke ontwikkeling, opleiding, kennis en ervaring, keuzes en toekomstbeeld.

Zo’n  vooronderzoek geldt voor alle leeftijden. Ook de eind twintigers, dertigers,  veertigers en zelf zestigers kunnen beter eerst onderzoek doen voor ze reageren op gepubliceerde vacatures. 

 

Net de loterij

Als je solliciteert op vacatures zonder gedegen voorwerk, speelt de geluksfactor een grote rol. Zoals ik vandaag nog zei bij mij aan tafel: net als bij een loterij. Een lot kopen kan je altijd doen. Je weet maar nooit of jij de gelukkige gaat zijn. Maar in de praktijk is je kans op prijs klein.

Als je vaak solliciteert, onder het mom ‘niet geschoten is altijd mis’ en ‘je weet maar nooit, als ik maar eenmaal aan tafel kom licht ik mezelf toe’, ben je één van de velen. Dan geef je de selecteur ruim baan om zich niet in jou te verdiepen en zomaar een aantal andere kandidaten te kiezen om beter te leren kennen. Om allerlei redenen. Herkenning, achtergrond, of aannames over salariseisen, zorgtaken, ziekteverzuim, energie, ambitie. En dan kan leeftijd wel meespelen.

Waardoor jij ‘voelt dat het aan je leeftijd ligt.’

 

Leeftijdsdiscriminatie? Of gebrek aan voorwerk?

Ik ben er niet van overtuigd dat leeftijd dé reden is dat mensen niet verder komen in sollicitaties. Ik denk dat je gemakkelijker op de verkeerde stapel terecht komt en niet verder komt in de procedure als je gaat solliciteren zonder goed voorwerk.

Je kan het dan wel als leeftijdsdiscriminatie ervaren.
Ik denk eerder dat goede voorbereiding nodig is.
Dan wordt niet leeftijd het belangrijkste selectiecriterium, maar hoe goed je er past.

 

Kan je hulp gebruiken?

Laat het me weten. Er is altijd tijd voor een eerste gesprek waarin we jouw vragen en situatie kunnen onderzoeken. Ongeacht je leeftijd.

Werk ze!

 

 

 

https://www.florusseotc.nl/tag/Loopbaancoaching

Afbeelding van Lukas Bieri via Pixabay

———————————————–>

 

Wil je Burn-out of Bore-out vóór zijn? In mijn gratis E-book ‘In 5 stappen weer fluitend naar je werk!’ vind je handvatten die jou helpen om op tijd bij te sturen. Schrijf je dus nu in voor mijn E-zine en je krijgt het E-book

Image by RAEng_Publications from Pixabay


  • 0

Weer meer open. Wat is jou duidelijk geworden in de afgelopen tijd?

Tags : 

 

 

Weer meer open.

Weer wat maatregelen verder opgeschoven. Horeca, theater, sport, er mag weer wat meer. Maar nog steeds met maatregelen die ons nog niet vrijuit laten leven. Of het wijs is weet ik niet. De media staan vol met meningen en analyses en ik lees ze wel, maar soms ook niet.

Ook als je niet in de zwaar getroffen sectoren werkt heeft deze coronatijd je leven waarschijnlijk overhoop gegooid. Iedereen, in elke leeftijdscategorie, is er door geraakt.

 

Onderbelasting? Of niet meer op de juiste plek?

Vanochtend maakte ik kennis met een jonge man die de energie weg voelt lekken, maar niet zo snel weet waar hij nu goed aan doet. Flink zijn en stug doorgaan? Solliciteren? Maar waar? Van de vacature advertenties wordt hij op de één of andere manier ook niet enthousiast. Hij weet het even niet.

Want vanwaar zijn onrust?

Komt het doordat er veel minder werk ligt, de druk er deze periode vanaf is? Doordat hij veel thuis werkt, wat aan de ene kant lekker rustig is, maar waardoor hij ook vel minder contact heeft met zijn collega’s ?

Of is hij sowieso toe een iets anders? Hij werkt al langer bij zijn organisatie dan hij vooraf had gedacht. Is dit dan het moment op iets anders te gaan doen?

Hij weet niet waar hij moet beginnen en misschien ga ik hem helpen.

 

Overbelasting? Of niet meer op de juiste plek?

Eerder deze week sprak ik een andere gast. Ook zij was in een heel andere modus terecht gekomen door deze tijd.

Een hoogbegaafde dochter die heel veel thuis zat omdat ze uitgeput was geraakt, manlief werkt thuis, maar heeft veel moeite met werk en huis scheiden en zonderde zich af in huis. En haar eigen werk dat ze deels thuis en deels op locatie deed.

Doordat alle patronen waren verschoven zag ze geen mogelijkheid meer om energie bij te tanken. Thuis niet, op het werk niet. En nergens meer ruimte om iets voor zichzelf te doen en op te laden. Ze was afgelopen jaar uitgevallen door overbelasting. En ook al is ze nu al een stuk hersteld, ze vraagt zich af wat ze structureel het beste kan doen om werk, zorg en eigen plezier weer op een gezonde manier te kunnen combineren.

 

Ieder verhaal is anders

Iedereen heeft zijn eigen verhaal. Hoe de afgelopen twee jaren jouw leef- en werk balans hebben omgegooid. Of aan de oppervlakte hebben gebracht dat je niet meer op het juist spoor zit.

In mijn eigen wereld geldt hetzelfde. We werken allebei veel meer thuis. En dat is fijn en soms niet. Mijn twee studerende zonen hebben nauwelijks contacturen op de universiteit. De ene heeft daar last van omdat zijn stageperiode daardoor veel moeilijker is. De andere is naar Zweden vertrokken, daar is de universiteit wel open.

Mijn hoeveelheid werk was vorig jaar aardig teruggelopen. Ik heb afgelopen zomer ook nagedacht wat ik eigenlijk zelf het liefste doe. Ik ben begonnen aan een vakopleiding van drie jaar, ver buiten mijn vakgebied en comfortzone. Heel erg leuk, krijg ik veel energie van. Maar neemt ook een deel van mijn week in beslag. De lessen zelf en alle uren die ik nodig heb voor de opdrachten.

En inmiddels is de aanloop van nieuwe gasten weer op gang. Vind ik ook heel fijn. Wel weer opnieuw evenwicht zoeken.

 

Wat hebben deze coronajaren bij jou aan het licht gebracht?

Kan jij door met wat je deed? Moet jij opnieuw balans zoeken? Of is duidelijk dat je ergens anders verder moet of wilt, maar weet je nog niet waar en hoe?

Maak gerust gebruik van één van de gratis eerste gesprekken bij mij aan tafel. Dan onderzoeken we wat je nodig hebt en of je mijn hulp kunt gebruiken.

Mail me hier voor het maken van een afspraak.

Werk ze!

 

 

 

https://www.florusseotc.nl/tag/Loopbaancoaching

Afbeelding van ? Mabel Amber, who will one day via Pixabay

———————————————–>

 

Wil je Burn-out of Bore-out vóór zijn? In mijn gratis E-book ‘In 5 stappen weer fluitend naar je werk!’ vind je handvatten die jou helpen om op tijd bij te sturen. Schrijf je dus nu in voor mijn E-zine en je krijgt het E-book

Image by RAEng_Publications from Pixabay


  • 0

Wat zijn jouw ambities? Over ambitie en levensfase(n).

Tags : 

 

Jezelf onderzoeken is nooit een makkie.

De mensen die ik deze periode help variëren nogal in leeftijd. Eind twintigers, dertigers, veertigers en vijftigers.
Mijn werk bestaat uit op een gestructureerde manier onderzoeken wat mensen nodig hebben, waar en hoe ze dat kunnen vinden en hoe ze daar het beste over kunnen praten met anderen. Meer is het niet. En toch is dat nooit een makkie.
Waar liggen in deze levensfase jouw ambities?

 

Niet Wie ben je? maar Wie ben je geworden?

Elke zoektocht begint niet bij de arbeidsmarkt, maar bij jezelf.
De klassieke loopbaanvragen Wie ben je?, Wat kan je? en Wat wil je? komen als het goed is altijd wel op één of andere manier aan bod in elk loopbaan coaching traject.
Het mooie is dat dat geen statisch plaatje is.

Wie je bent, wat je kan en wat je wil verschuift naarmate je opschuift in levensfase.
Mijn werk is niet alleen kijken naar je karaktereigenschappen en talenten, maar onderzoeken

 – Hoe je je ontwikkeld heb tot wie je nu bent.
 – Welke route je hebt gelopen in jouw leven.
 – Welke kenmerken bij jou als persoon horen, omdat je zo gebakken bent.
 – Hoe je ervaringen je hebben gevormd in alle fasen in je leven tot nu toe.
 – Waar je nu naar toe wil en wat je dan moet aanpakken.

Die inzichten helpen om je te realiseren waar je naar toe zou willen in de fase waarin je nu zit, en wat je kan doen.

 

In welke levensfase zit jij?

In je eerste jaren na je opleiding ben je een starter in het werkveld. Er is zoveel nieuw en te ontdekken. Je vakgebied, je organisatie, maar ook hoe jij op je best bent in een werksetting.
Als midden twintiger ben je vaak gulzig, wil je veel zien, leren, niet te lang hetzelfde doen. Je wilt dóór. Met je werk en met je leven. Here you come!

Als dertiger wordt je perspectief ongemerkt al anders. Je bent niet meer de echte nieuwkomer. Je hebt al vlieguren kunnen maken, kijkt minder onbevangen of overdonderd naar je werkomgeving. Je hebt een beter beeld gekregen van wat je wel en niet aantrekt. Je hebt niet alleen behoefte aan weer iets nieuws, maar aan een ontwikkeling die past bij jouw behoeftes. En je staat anders in je leven. Je aandacht is opgeschoven naar hoe je je leven vorm wil geven. Op gebied van wonen, werken, relaties, kinderen, materiële wensen.

De veertigers hebben weer een ander perspectief. Ze zijn inmiddels ervaren in de werkwereld, gaan vaak alweer zo’n 15 – 20 jaar mee, maar hebben ook nog een flinke werkperiode voor zich waarin nog van alles mogelijk is.  Wat wil jij nog graag meemaken in de komende decennia?
En je leven zit in een andere fase. Je fysieke mogelijkheden zijn anders dan toen je twintiger was. Fitheid, genoeg slaap, levensstijl, het vraagt andere keuzes dan vroeger.  Misschien heb je zorgen gekregen die je aandacht vragen. Over kinderen, ouders, relatie, geld, wonen. Ben je waar je vroeger van droomde? Of speelt dat helemaal geen rol? Je wil niet meer gewoon werken, maar werk dat bij jou en jouw levenssituatie past.

En dan de vijftigers. Één brok ervaring. In het leven, en vaak ook in je vakgebied of organisatie. Je kan al terugkijken op een lang leven na je studietijd. En je merkt dat je  reflectiever bent geworden. Wat is waardevol. En hoe kan jij bijdragen in de maatschappij, de goede dingen doen en voor je inkomen zorgen.
Wat heb je in je leven kunnen doen en hoe kijk je daar nu naar. Heb je nog grootse plannen? Ben je in harmonie met hoe je leven tot nu toe is gelopen? Of ben je teleurgesteld?
Waarschijnlijk zou je nog zeker zo’n jaar of 15 met plezier willen en kunnen werken.
Het gekke is dat je leeftijd een belemmering lijkt te zijn om gevraagd te worden. Terwijl je zoveel te bieden hebt.

 

Ambities

De vragen in sollicitatieprocedures over ambitie gaan vaak over wat je wil bereiken. Op de ladder, salaris, verantwoordelijkheid, leidinggeven. Ambitie is altijd goed en dat moet je ook uitstralen. Dan ben je aantrekkelijk.
Voor jezelf bestaat je ambitie uit veel meer dingen. En gaat het echt niet alleen over je werkpositie. Je ambitie wordt mede bepaald door de leeftijdsfase waarin jij je bevindt. En kan afwijken van de ambitie die je (meestal jongere) gesprekspartner van je wil horen om te kijken of ze je willen hebben voor een functie.

 

Heb jij een goed beeld van jouw ambities?

En hoe die passen bij de fase waarin je je nu bent? En weet je hoe je jouw ambities zo kunt verwoorden dat een vacaturehouder je graag ziet komen?

Mail me gerust als je hulp kunt gebruiken. In een eerste gesprek kunnen we onderzoeken hoe ik jou het best kan helpen in jouw zoekproces.

Of je nu twintiger, dertiger, veertiger of vijftiger of zestiger bent.

Werk ze!

 

 

 

https://www.florusseotc.nl/tag/Loopbaancoaching

Afbeelding van YasDO from Pixabay

 

———————————————–>

 

Wil je Burn-out of Bore-out vóór zijn? In mijn gratis E-book ‘In 5 stappen weer fluitend naar je werk!’ vind je handvatten die jou helpen om op tijd bij te sturen. Schrijf je dus nu in voor mijn E-zine en je krijgt het E-book automatisch in je Inbox.

Photo by Brooke Cagle on Unsplash

 


  • 0

Doe niet waar je goed in bent.

Tags : 

 

Gesprekken met twee zeer getalenteerde, enthousiaste en leuke jonge vrouwen brachten mij er toe nog eens iets te schrijven over waarom je niet te snel toe moet happen en alert moet zijn als je gevraagd wordt voor dingen waar je goed in bent.

Voor iedereen belangrijk, voor hoogbegaafden helemaal.

 

Eerste voorbeeld:

Als je terug gevraagd word,

In het eerste geval ging het om iemand die haar technische opleiding aan de TU/e heeft afgerond en al een aantal jaren in een high tech bedrijf werkt. Met veel plezier. Mooie producten, leuke collega’s, ze wordt gewaardeerd, ze krijgt volop kansen zich te ontwikkelen en ze krijgt veel voor elkaar. Dat is fijn.
Een tijdje geleden maakte ze deel uit van een team waarbinnen ze  minder technisch bezig was, maar waar vooral veel overleg, organisatie en vooruitzien werd gevraagd. Ze heeft daar veel geleerd, maar merkte wel dat de balans teveel was doorgeslagen naar praten over, in plaats van zelf bezig zijn met technische vragen. En juist dat miste ze. Ze besprak dat en ze kon naar een project met meer technische inhoud. Helaas stopte dat project. En er werd voor iedereen een andere plek gezocht. Zij werd terug gevraagd in het team waar ze vandaan kwam, maar nu als teamlead. Omdat ze bewezen heeft dat ze de kwaliteiten heeft.

 

Fijn dat je gewaardeerd wordt en ze je graag in het team hebben, maar hoe leuk vind je het zelf?

Ze besprak dat ze twijfels had of dit project wel iets voor haar is. Haar twijfel werd weggewuifd. Natuurlijk moest ze terugkomen.  Ze was inmiddels ervaren, was een doorpakker, kreeg dingen voor elkaar en ze was nu geen teamlid, maar teamlead.

En ze lag goed bij de teamleden, ze zagen haar heel graag komen.
Het zou ook goed zijn voor haar ervaring en CV als ze dit zou oppakken en afronden.

 

Iets goed kunnen geeft niet per definitie energie.

Met twijfel heeft ze toch ingestemd.

Na deze zomerperiode sprak ik haar weer. Ze was ongelukkig in haar werk.  Ze was bezig met allerlei regeldingen die ze best goed kon, maar waarbij ze zelf helemaal geen voldoening en uitdaging voelde. Ze wilde graag weer terug naar technisch werk, proeven doen, technische oplossingen bedenken voor vragen. Ze heeft het besproken met haar manager. Die vond het heel erg jammer als ze wegging. Voor hem was zij op haar plek, het project liep goed. En waar vindt hij een zo snel een ingewerkte opvolger?  

Gelukkig zijn ze in gesprek over waar en wanneer ze beter tot haar recht komt.

 

Tweede voorbeeld:

Als je de nieuwkomer bent.

De tweede dame was een financieel talent. Ze kwam via omzwervingen op een nieuwe functie in een grote organisatie. Daar moest ze alle financiële procedures, systemen en jaarcycli nog leren kennen. Helaas viel de ene na de andere collega die haar kon inwerken uit. Dus dat was alle zeilen bijzetten om alle rapportages op tijd te leren kennen en kunnen opstellen. En ze deed het fantastisch.

Bij mij aan tafel bespraken we haar plannen. Ze is goed in het financiële systeem, maar ze ziet zichzelf veel liever op een meer financieel strategische positie. Daar kan ze haar goed stel hersens en energie beter in kwijt, daar krijgt ze energie van. Hoe voorkomt ze dat ze aangesproken blijft worden op alle taken die ze nu op haar bordje heeft, deels omdat ze nieuw is, maar ook deels omdat ze werk overneemt van uitgevallen collega’s. Haar leidinggevenden zijn heel blij met haar.

Hoe blijft zij ook blij met haar werkplek?

 

Natuurlijk…..
Is het fijn als je resultaten goed zijn
Is het fijn als je bazen, collega’s of klanten blij met je zijn
Is het fijn als je gevraagd wordt omdat je iets goed kan

Maar uiteindelijk….
Is voor jou én je bedrijf van belang dat je plezier houdt in je werk
Is ergens goed in zijn niet hetzelfde als er plezier in hebben
Ben jijzelf degene die moet signaleren en bewaken of je nog genoeg uitdaging, plezier en ontwikkelruimte hebt.

 

De valkuilen van (te lang) doen waar je goed in bent.

Je doet werk waar anderen heel blij mee zijn, maar het kan goed zijn dat jij er geen uitdaging meer in ziet. Of je blijft te lang op een plek, omdat de resultaten zo goed zijn en jij ervaren bent. Of misschien doe je meer van hetzelfde en ontwikkel je niet meer. Motivatieverlies of verveling liggen op de loer

 

Ben jij goed in wat je doet? En heb je er minder plezier in?

Maak gerust HIER een eerste afspraak om te onderzoeken wat jij nodig hebt en hoe je daar komt. Dit najaar komt er weer ruimte voor nieuwe gasten.

Werk ze!

 

 

 

https://www.florusseotc.nl/tag/Loopbaancoaching

Afbeelding van FotoRieth via Pixabay

 

———————————————–>

 

Wil je Burn-out of Bore-out vóór zijn? In mijn gratis E-book ‘In 5 stappen weer fluitend naar je werk!’ vind je handvatten die jou helpen om op tijd bij te sturen. Schrijf je dus nu in voor mijn E-zine en je krijgt het E-book automatisch in je Inbox.

Photo by Brooke Cagle on Unsplash


  • 0
Loopbaancoaching

Afzien is soms best lekker.

Tags : 

Ik ben geen masochist. Verre van dat. Maar over afzien wil ik het toch nog eens hebben. Afzien klinkt negatief, maar heeft ook positieve kanten.

 

Voldoening

Waarom doe ik dit ook alweer? Dacht ik, toen ik met stevige wind tegen de zoveelste helling op fietste op één van de Deense eilanden.

We hebben deze zomer de Oostzeeroute kunnen fietsen. Een lange afstandsfietstocht die al een poosje op ons lijstje stond. 800 km op en neer langs kusten en haventjes, door goudgele tarwevelden. Veerboten, bruggen, plaatsen met mooie gekleurde vakwerkhuizen en bakstenen kerkjes.

Een mooie tocht weer, maar ook af en toe afzien. Het was niet echt superweer, zoals in Nederland ook. Harde wind, grijze wolken en soms felle zon, niet heel warm. Veel op en neer, veel vals plat. We hebben geen elektrische fietsen, elke trap doen we zelf. En toch had ik er plezier aan. De voldoening als je boven bent, onverwachte uitzichten. En als je klaar bent met de dagetappe en je kan douchen en je fietskleren uit kan doen. En ook best fijn om je lichamelijk moe en fit te voelen. Moe maar voldaan.

 

Bescheidenheid

Mijn jongste studeert in Nijmegen en judoot een aantal keren per week. Hij is na elke training flink afgemat, maar geniet er ook van. De fysieke inspanning, zien dat het steeds beter gaat, de contacten. Maar hij zei laatst ook nog iets anders: “Mam het is wel eens goed voor mij om gewoon op mijn rug gegooid te worden. Daar word je vanzelf wat minder arrogant van. Dan heb ik helemaal niks aan mijn goed stel hersens, ik moet gewoon beter judoën.”

 

Uitgedaagd worden

Eén van mijn gasten heb ik al een tijdje niet meer gesproken. Hij zat in een project dat veel van hem vroeg. Maar dat was goed nieuws, het is fijn om uitgedaagd te worden, aan de bak te moeten. En nu is er weer tijd om zijn ervaringen te bespreken.

Wat ik onderweg overdacht geldt niet alleen op de fiets, maar ook voor je werk. En in je huis- tuin- en keukenleven.

Dit zijn voor mij een paar overeenkomsten.

1. Als je iets wil gaan doen of bereiken, begin er dan ook aan.
Klinkt logisch, maar wordt vaak onderschat. Je verliest veel energie als je blijft herhalen wat je zou graag willen, maar niet daadwerkelijk in beweging komt. Dan blijft het aandacht vragen, je blijft argumenten verzamelen waarom niet. Of waarom nu niet.
Een besluit nemen en gáán geeft energie. Zo ook onze fietsreis.

2. Bereid je voor.
In ons geval hadden we goed bedacht wat wel en niet mee kon. Goede fietstassen, kleding, fietsen in orde, goede kaart en routeboek.

3. Laat je verrassen.
We hadden geen idee hoe het onderweg zou gaan. Wat we tegen zouden komen, hoeveel we per dag konden doen. Waar we konden overnachten. Elke ochtend gingen we op een vaste tijd op pad, en tijdens de lunch probeerden we een slaapplaats te vinden voor die dag. En dat viel de ene dag mee, de andere dag ook niet.
En onderweg deden we het met wat we tegenkwamen.
Niet alles is precies tot in detail te plannen. Soms zit het mee, soms tegen.

4. Houd het doel in de gaten, maar geniet ook van onderweg zijn.
Ik vind het fijn als ik weet waar we naar toe willen. Als het doel duidelijk is, kan ik het hebben dat het niet elk moment gemakkelijk gaat. Als ik geen doel heb en het zit tegen, zakt mijn motivatie onmiddellijk. Maar als ik weet waar ik het voor doe, vind ik het gemakkelijker om door te bijten, bijv. bij steile stukken of tegenwind én te genieten van de onverwachte leuke dingen die onderweg op je pad komen. En dat doe ik eigenlijk in mijn werk en leven zo ook.
Werkt dat bij jou ook zo?

Fietsreizen, judo, andere dingen die je graag doet, het kunnen ook allemaal metaforen zijn voor andere gebieden in je leven.
In je werk of studie wil je ook ergens naar toe werken, jezelf ontwikkelen, kijken of het je gaat lukken. Niet te snel opgeven als het moeizaam gaat, maar een weg vinden om er toch te komen. Op jouw manier. En met plezier.

 

Voor hoogbegaafden:

Misschien zijn dit voor jou ook uitdagingen.
Hoogbegaafden leggen de lat vaak aan het begin al hoog, voor zichzelf en anderen. Nemen soms te weinig tijd om dingen te ervaren. Of te leren. Of te genieten, zonder dat er direct een resultaat is. Kunnen behoorlijk ongeduldig zijn als het niet meteen goed gaat. Hebben soms ook weinig ervaring met buffelen of afzien, juist omdat ze gewend zijn aan dingen snel doorhebben.

Juist dan is een doel wat ver weg ligt best prettig. Niet te gemakkelijk, het gevoel dat je er echt iets voor moet doen, en het je niet te snel komt aanwaaien.

 

Heb jij genoeg momenten om af te zien?

En er van te genieten van als het gelukt is?
Of heb je meer uitdaging nodig dan er van je gevraagd wordt?

Als jij te weinig afziet, en te weinig voldoening ervaart, kan ik je vast helpen te onderzoeken
· wat je mist,
· wat je nodig hebt
· en hoe je daar aan komt.

Maak gerust een eerste afspraak, in september heb ik weer genoeg ruimte voor nieuwe gasten.

Werk ze!

 

 

 

Https://www.florusseotc.nl/tag/Loopbaancoaching

 

 

 

 

 

 

 

Wil je Burn-out of Bore-out vóór zijn? In mijn gratis E-book ‘In 5 stappen weer fluitend naar je werk!’ vind je handvatten die jou helpen om op tijd bij te sturen. Schrijf je dus nu in voor mijn E-zine en je krijgt het E-book automatisch in je Inbox.


  • 0

Niemand is zonder bagage. Wat breng jij mee?

Tags : 

 

Stel je weet van jezelf dat je een bijzondere bedrading hebt. Hoogbegaafdheid, ASS kenmerken, AD(H)D. Of je draagt iets anders met je mee wat aandacht vraagt in jouw leven. Verlies, zorg, ziekte. Bespreek je dat dan wel of niet op je werk. Of in sollicitaties.

Ik heb daar geen eenduidig antwoord op.

Het belangrijkste is hoe je dat zelf ziet. En welke ervaringen je hebt met wel of niet bespreekbaar maken. De verschillen kunnen groot zijn.

 

Twee uitersten in de afgelopen maand.

 

De vijftiger

Eén van mijn gasten, een vijftiger, is een bovengemiddeld slimme software architect. TU studie, promotieonderzoek, diverse mooie werkplekken gehad bij interessante bedrijven. Toch een aantal keren niet prettig weggegaan. Hij kon dan niet blijven, kon over bepaalde hordes niet heen gestapt komen. Pas later in zijn leven werden ASS kenmerken bij hem geconstateerd. Dat hielp hem in te zien in welke patronen hij steeds opnieuw  terechtkwam.

Wat nu? De plek waar hij nu zit, en waar zijn autisme wel bekend is, is niet zijn stiel. Hij is daar uitgevallen, ondanks alle goede bedoelingen van alle kanten. Bij een sollicitatie eerder, op een plek die hem als gegoten leek te zitten, heeft hij vlak voor de handtekening open kaart willen spelen over zijn kenmerken. Resultaat, het bedrijf zag er toch maar af.

Deze man wil op geen enkele manier meer zijn autismekenmerken bespreken. Alleen maar slechte ervaringen. Hij wil zoeken naar een manier om wel het gesprek goed te kunnen voeren en te kunnen bespreken wat hem goed afgaat, en wat niet. Zonder het noemen van labels. En dat snap ik heel goed.

 

De twintiger.

In mijn familie en gezin komt een mix van bijzonderheden voor. Zo hebben alle drie mijn kinderen een meer dan gemiddeld goed stel hersens. Ze kennen zichzelf goed, weten wat ze nodig hebben. Twee van de drie hebben ook een “autismediploma gehaald”, zoals ze zelf zeggen. Pas in hun studententijd overigens, (We wisten het ook niet, ook nooit laten onderzoeken. We dachten dat ze ‘een beetje anders ‘ waren dan hun klasgenoten door hun HB kenmerken.) Ze zijn daar best open over, in vriendenkring, studie en werk. En hoewel ze, naarmate ze ouder worden en er meer van hen verwacht wordt, hun autisme steeds meer als extra uitdaging en ook wel handicap zien, komen ze toch waar ze willen komen.

Mijn oudste werd laatst geïnterviewd voor een tijdschrift voor alumni van de gezamenlijke TU’s. Zij is na haar TU studie werktuigbouw bij een high tech bedrijf terechtgekomen in een grote R&D groep en zit daar helemaal goed. Interessant werk, veel plezier met collega’s, echte aandacht voor de mensen en hun verschillen. Ik las haar positieve verhaal, ik had niet anders verwacht. Tot ik de alinea las over inclusiviteit en duurzaamheid.  Daarin vertelde ze openlijk dat ze autisme heeft, en dat het bedrijf, collega’s en managers, haar helpen haar hobbels en uitdagingen te overwinnen. Zij deelt gemakkelijk hoe zij daar zelf mee omgaat, En met succes. Het gaat haar goed.

Gek genoeg schrok ik er toch nog een beetje van. Om het zo expliciet gedrukt te zien staan. Ik vroeg haar naar haar ervaring om er zo open over te zijn. Ze zei dat ze het zelf fijn vindt als mensen haar beter snappen, en dat ze vooral complimenten krijgt dat ze er zo open over is. Dat ze juist die dingen probeert te leren die haar niet vanzelf af gaan. En dat ze zich serieus genomen en gesteund voelde door haar managers. Die vonden het zelfs heel fijn dat zij het bedrijf zo positief ervaart, want dat is ook de opzet. Nu is de dichtheid met de combinatie slim en ASS volgens haar daar ook best groot, dus alleen maar goed.

 

Twee uitersten

Ik begrijp mijn vijftigjarige gast heel goed. Als je zulke slechte ervaringen hebt vanwege je openheid wil je dat niet opnieuw meemaken. Het heeft hem heel veel gekost.

Ik begrijp mijn twintiger ook, zij staat aan begin van haar loopbaan, is zelfbewust, wil dingen leren, wil zich ontwikkelen. En ze heeft juist goede ervaringen met hoe er op haar gereageerd wordt.

Wat maakt het verschil? Is het het verschil in leeftijd? In zelfacceptatie? In kennis? In vertrouwen? Geluk of pech met je ervaringen op je werkplek?

 

Het gaat beter.

Ik zou het toejuichen als er in veel meer bedrijven en organisaties een cultuur van openheid en inclusiviteit is. Dat is beter voor iedereen.

Gelukkig merk ik steeds vaker dat bedrijven, mensen in die bedrijven,  open staan voor verschillen. Zeker wat betreft autisme. Acceptatie, maar juist ook oog voor de kwaliteiten. Ik lees er over en hoor verhalen.

Toch is het nog lang niet genoeg. Nog teveel mensen ervaren dat openheid afgestraft wordt. Er anders naar je gekeken wordt. Of het je kansen en mogelijkheden verkleint.

We hebben nog een wel een eindje te gaan.

Ik hoop voor mijn gast dat hij een plek gaat vinden waar hij zichzelf kan zijn en wordt aangesproken op zijn kwaliteiten en creativiteit.

Ik hoop voor mijn oudste dat ze een pad kan effenen voor zichzelf en anderen. En zich ook weet te herpakken als ze tegen minder positieve reacties aanloopt.

Ik ben voorzichtig optimistisch dat bijzondere kenmerken steeds minder “bijzonder”  gaan worden.

Dat we bijzonder, op welk terrein ook, normaler gaan vinden.
Dat steeds meer mensen daardoor een plek kunnen vinden die echt bij ze past.
En dat we mensen niet verkeerd beoordelen of afschrijven omdat we ons laten afschrikken door iets waar we niet genoeg van weten en ook niet over praten.

Iedereen heeft bagage.

 

Heb jij ook bijzondere kenmerken?

Dan kan ik je helpen te onderzoeken wat er in jouw rugzak zit, hoe jij daar mee om wil gaan in je werk en hoe jouw ervaringen een rol spelen.

Mail me gerust voor een eerste afspraak.

Werk ze!

 

 

 

https://www.florusseotc.nl/tag/Loopbaancoaching

Afbeelding: https://pixabay.com/illustrations/inclusion-group-wheelchair-2731343/

 

Wil je Burn-out of Bore-out vóór zijn? In mijn gratis E-book ‘In 5 stappen weer fluitend naar je werk!’ vind je handvatten die jou helpen om op tijd bij te sturen. Schrijf je dus nu in voor mijn E-zine en je krijgt het E-book automatisch in je Inbox.

 

 

 


  • 0

Zoek het uit! Waarom lukraak solliciteren zelden een goed idee is.

Tags : 

Ik moet hier weg.

Onrust. Onvrede. Een schurend gevoel. Je niet meer happy voelen op je werkplek. Er lekt meer energie weg dan dat je er voor terugkrijgt.

Hoe kom ik weg? En wat dan wel? En waar?
Met al dit soort vragen en gevoelens komen mensen bij mij aan tafel. Om uit te vinden hoe ze weer plezier in hun werk kunnen krijgen.

 

Waar komt jouw onrust vandaan?

Herleiden waar je onrust vandaan komt is het halve werk. Want als je ziet wat je onrust veroorzaakt, kan je ook beter zien wat er wél goed is.

En dat maakt het gemakkelijker om uit te vinden
– of je wil blijven waar je bent,
– of je dingen anders moet of wil gaan doen,
– of je zaken wil aankaarten op je werk,
– of dat je echt beter een andere werkplek kan zoeken die nu beter bij je past.

 

Een grove indeling

De bron van je onrust is vaak wel te herleiden. De ervaringen met mijn gasten laten zien dat er grofweg drie gebieden zijn waar je op stuk kan lopen.

 1. inhoud
 2. waarden
 3. omstandigheden

 

Inhoud

Als je geen plezier, uitdaging of successen ervaart in het werk dat je doet, hou je steeds minder energie over.
Past de inhoud van je werk je goed?
Vind je het werkterrein, jouw taken, leuk om te doen.
Verveel je je?  Of word je juist overvraagd?
Voel je je vakkundig genoeg?
Kan je je ontwikkelen, je kennis en ervaring vergroten?

Kortom: Doe je die dingen die bij jou passen, wordt van je gevraagd waar jij goed in bent? De inhoudelijke kant van je werk is een heel belangrijke factor. En als je onvrede daar in zit weet je wat je moet onderzoeken.

 

Waarden

Gek genoeg is de inhoud heel vaak NIET de oorzaak. Je onvrede wordt veroorzaakt door je gevoelens en emoties, je buikgevoel. Je voelt je niet (meer) op je plek omdat je werkplek je een schurend gevoel oplevert.

Bijvoorbeeld omdat je het hebt gevoel dat collega’s, bazen, klanten iets van je vragen wat botst met jouw waarden en normen, of overtuigingen.
Je hebt problemen met de cultuur van je organisatie, afdeling, of leidinggevenden.
Ethische kwesties zitten je dwars.
Of er gebeuren dingen die je onrechtvaardig vindt.

Als je persoonlijk, in je ziel, geraakt wordt, geeft dat pijn. En die pijn kost bakken met energie. Vooral ook als het geen incidenten zijn, maar structureel is.

 

Omstandigheden

Maar ook de omstandigheden kunnen je in de weg zitten.
Misschien verandert er te veel in je werk en is het niet meer zo als toen je begon.
Heb je moeite met de reisafstand, je werklocatie, je fysieke werkplek.
Of verandert er één en ander in je eigen persoonlijke leven, waardoor je ander behoeftes hebt.
Soms klopt de inhoud nog best, en voel je je ook op je plek tussen je collega’s, maar knaagt er iets heel anders. Waar ben je dan mee geholpen?

 

Waar zit jouw onvrede?

Op één van deze gebieden? Op twee? Of alle drie?
Of toch nog op iets heel anders, en zit het juist op genoemde gebieden nog best goed? Wat zegt dat over je besluit om te kunnen blijven, zaken aan te pakken of toch op zoek te gaan naar iets anders?

 

Bijzonder bedraad? Dan ook bijzondere behoeftes.

Als je bijzondere kenmerken in je hebt, heb je ook bijzondere behoeftes. Ook, of juist, op deze drie gebieden. Mensen met kenmerken van HB, ASS, AD(H)D zijn op veel facetten fijngevoelig afgesteld. Dat stelt hoge eisen aan hen én aan hun werk. Juist voor hen is goed onderzoeken wat je nodig hebt een beter plan dan weer lukraak of impulsief iets anders zoeken als je vastgelopen bent.

 

Zoek het uit

Zomaar solliciteren omdat je weg wil is zelden een goed idee.

Investeer in
– uitzoeken wat jij nodig hebt.
– Wat er nu niet klopt.
– En wat wel.

Dan ontwikkel je inzicht in of je kunt blijven, of je aan jezelf kunt werken, of dat je beter iets anders kunt zoeken.

Je hebt dan een ijklat in handen, waardoor je beter kunt inschatten of een (nieuwe) werkplek biedt wat jij nodig hebt om weer met plezier te werken.

 

Ik kan je helpen.

Mail me gerust voor een eerste afspraak. Dan onderzoeken we hoe ik jou verder kan helpen. Eerst onderzoeken, dan solliciteren.

Werk ze!

 

 

 

 

Wil je Burn-out of Bore-out vóór zijn? In mijn gratis E-book ‘In 5 stappen weer fluitend naar je werk!’ vind je handvatten die jou helpen om op tijd bij te sturen. Schrijf je dus nu in voor mijn E-zine en je krijgt het E-book automatisch in je Inbox.

 

 

https://www.florusseotc.nl/tag/Loopbaancoaching

Afbeelding: https://pixabay.com/nl/photos/toetsenbord-button-toets-invoeren-417090/


  • 0

Voor alle mensen die het zelf allemaal zo goed weten.

Tags : 

Ja, mea culpa, zo één ben ik er ook. Ik vind snel wat. Meteen een eerste gevoel of indruk, meteen allerlei uitstapjes in mijn hoofd die iets ondersteunen, of juist ontkrachten. Zo ben ik bedraad. Herkenbaar voor jou?

En toch…. Ik heb geleerd daarin op te schuiven. Mag ook wel, ik heb er inmiddels de leeftijd voor. En de vakkennis, scholing, de levenservaring en ontwikkeling.

Ik realiseerde me vandaag, uitgerekend op Blue Monday, dat ik energie krijg van drie dingen die me, met mijn eigen drukkigheid, niet altijd gemakkelijk af gaan. 

 1) Energie laten stromen
 2) Alleen luisteren
 3) Hulp vragen

 

 1) Energie laten stromen,

Dit is een ongekende tijd. Mijn werk en leefwereld zijn ook anders dan ik gewend was. Zoals bij iedereen. Er zijn dagen dat ik me er aan overgeef, er zijn dagen dat me dat heel moeilijk afgaat. Ik heb nog een aantal mooie programma’s kunnen afronden, mensen uitgezwaaid die weer een nieuw spoor hebben gevonden. En er zijn ook programma’s stilgevallen, waarvan ik hoop dat ze alsnog een goed einde gaan krijgen.

Toch is de agenda leger geworden. En daar ben ik niet zo goed in. Want hoe zwengel je jezelf weer op gang als er even niets van je gevraagd wordt? In mijn vorige artikel deelde ik een mooie TED talk over uitstelgedrag ( kijk nog als je dat nog niet gedaan had). En zie het verschil tussen uitstelgedrag mét een deadline en uitstelgedrag zónder deadline. Voor mij heel herkenbaar.

Vandaag, uitgerekend op Blue Monday, ontstond er iets waar ik het met mijn gasten vaak over heb:

Als je dingen doet die je zelf de moeite waard vindt, krijg je daar energie voor terug.

Vandaag vallen er dingen op zijn plek. Heb ik mezelf aan kunnen zetten op een aantal dingen die ik al heel lang sluimerend wil doen, maar waar ik nooit de benodigde tijd aan heb besteed. En vanochtend opeens wel. En ik voel het echt. Het enthousiasme borrelt, ik heb er zin in. Mijn hordes worden lager. Mijn stapeltje excuses om het te laten liggen slinkt.

Het geeft me energie en perspectief. In plaats van somber voel ik de energie weer stromen. Ik ben weer prettig ongeduldig. En dat was weer even geleden.

 

 2) Alleen luisteren

Soms hoef je zelf niks te doen. Dan is luisteren voldoende. Een groot deel van mijn werk en leven bestaat uit luisteren. Oplossingen zijn niet altijd nodig. Goede raad al helemaal niet. Er zijn als iemand je nodig heeft.

Mijn kinderen zijn allemaal uit huis en ik zie ze niet vaak in deze tijd. Toch vroegen twee van de drie afgelopen weekend of we even konden bellen. De ene omdat hij aan het piekeren was geslagen en dat is niet fijn als je alleen op je studentenkamer woont en moet studeren voor tentamens. En de ander omdat ze vol was van haar weekend en er behoefte aan had dat te vertellen. Bij beiden hoefde ik niets op te lossen, luisteren was voldoende.

Ik vind het fijn dat ze dan, zo oud en zelfstandig als ze zijn, mij vragen om even te luisteren. Meer niet.

 

 3) Hulp vragen.

Ik ben gewend veel zelf te doen. Zelf te weten. Snel, slim, eigengereid, autonoom. Mijn moeder kent me niet anders. En dat heeft me veel gebracht. Maar het houdt me soms ook aan de grond. Dan voel ik wel wat ik zou willen, maar heb ik meteen argumenten om het toch niet te doen, Of nu nog niet te doen. Of eerst nog andere dingen te doen. Of te twijfelen of het resultaat wel goed genoeg gaat zijn. Het eerdergenoemde filmpje over uitstelgedrag is ook op mij van toepassing als er geen deadline is. Daardoor heb ik een aantal dingen die ik interessant vind nooit echt opgepakt.

Door de werkelijkheid van nu ben ik alerter geworden op hoe ik mijn tijd wil gebruiken. Natuurlijk is meer tijd voor ontspanning heerlijk. Ik moet alleen nog wennen aan er ook van te genieten.

Tegelijkertijd komt er ruimte om zaken op te pakken die ik al heel lang wil. En ik heb mezelf verrast: ik heb hulp gevraagd. Iets wat ik niet snel doe.  De koe bij de horens gevat en een belafspraak gemaakt met iemand die mij verder kan helpen. Die verstand heeft van zaken dat ik niet heb. Mij kent, naar mij wil luisteren. Mij feedback kan geven op wat ik heb bedacht.

Niet exclusief voor hoogbegaafden, wel heel herkenbaar.

Veel van mijn kenmerken zijn zeker niet exclusief voor hoogbegaafden, maar wel heel herkenbaar. Als je er nieuwsgierig naar bent, lees dan eens in ‘Meer dan intelligent’ van Tessa Kieboom.

 

Kan jij iemand gebruiken

Die je helpt dat te gaan doen waar jouw energie van gaat stromen? Die naar je luistert? Aan wie je om hulp kunt vragen?

Mail me gerust, dan maak ik tijd om met jou te onderzoeken wat jij goed kan gebruiken.

Werk ze!

 

 

 

 

Wil je Burn-out of Bore-out vóór zijn? In mijn gratis E-book ‘In 5 stappen weer fluitend naar je werk!’ vind je handvatten die jou helpen om op tijd bij te sturen. Schrijf je dus nu in voor mijn E-zine en je krijgt het E-book automatisch in je Inbox.

https://www.florusseotc.nl/tag/Hoogbegaafd

Afbeelding: https://pixabay.com/nl/illustrations/reddingsgordel-zwemmen-ring-opslaan-1463428/


  • 0
Grootse plannen? Begin klein.

Grootse plannen? Begin klein.

Tags : 

Een nieuw, nog haast maagdelijk, leeg heel jaar voor me. Geeft me altijd een speciaal en nieuwsgierig gevoel. Ik ben niet zo van de harde plannen en deadlines. Ik ben van de wensen en dingen die er mogelijk zijn.
Op deze eerste werkdag van mijn jaar schieten er weer zoveel dingen door mijn hoofd. Allemaal gevoed door wat er, alleen al vandaag, ongevraagd voorbij komt.
Ik deel er hier een paar, misschien herken je er wat van.

 

Een eigen bedrijf starten

Ik ontving vanochtend in mijn mailbox weer een nieuwsbrief van één van mijn gasten met wie het programma al een poosje geleden is afgerond. Zij kwam bij mij omdat ze niet verder wilde in het reguliere onderwijs als sportdocent. In ons onderzoek wat zij nodig had om weer energie te krijgen, vonden we haar behoefte aan fysiek bezig zijn met lichaam, geest, voeding. En uitgedaagd worden, leren, zich blijven ontwikkelen. En ze had jonge kinderen.

Ze heeft een eigen bedrijf opgezet, waarin ze alle elementen die zij belangrijk vindt weet te combineren en aan te bieden aan een groep die ze zo goed kent: jonge (aanstaande) moeders die een gezond leven willen combineren met moeder zijn.

De energie spat er van af. Ze biedt geweldige activiteiten aan en weet verbinding te leggen met allerlei professionals die werken in gerelateerde vakgebieden.  Haar enthousiasme en professionaliteit werkt uitnodigend en aanstekelijk.

Haar route? Ze is gewoon begonnen bij het begin. Stap voor stap.
 – Wat wil ik het liefste doen?
 – Voor wie?
 – In welke vorm?

Haar aanbod ontwerpen, laten zien, begonnen met een paar deelnemers en nu gestaag aan het uitbouwen. Ook in deze Coronatijd.

 

Studie afronden

Mijn middelste en jongste zijn studerende twintigers. Ze wonen op kamers in de stad waar ze studeren en gelukkig hebben we elkaar kunnen zien in deze kerstperiode. Wat een impact heeft deze Coronatijd ook op studenten. Voor beiden is zoveel weggevallen wat ze nodig hebben. Fysiek onderwijs, vrienden zien, verenigingsactiviteiten, sporten, structuur, voorbereiding op stage. Echt contact, in plaats van alleen op beeld.

Een Bachelor uitreiking die we alleen online mochten bijwonen.

Ze doen het op zich goed, vinden manieren om met hun vrienden te kunnen zijn binnen de regels. En we grappen wat af in de gezinsapp. Maar het kost ook hen heel veel. Natuurlijk willen ze hun diploma halen, niet afhaken, maar ze lopen beiden wel vertraging op. En jezelf maar blijven motiveren valt ook voor hen niet mee.

Wat helpt is proberen stap voor stap te doen wat ze moeten doen.
 – Weer overzicht krijgen over wat ze wanneer moeten doen.
 – Jezelf er toe te zetten te doen wat je wil (of moet) doen.
 – Werken en ontspanning goed afwisselen.
 – Hulp vragen

En dat gaat de één gemakkelijker af dan de ander. Maar ze komen en er wel, ik heb het volste vertrouwen in allebei.
Ik kreeg van een van mijn kinderen trouwens een mooie TED talk toegestuurd over hoe uitstelgedrag werkt. Kijken!

 

En dan die voornemens….

Ik begin er niet aan. En het schijnt ook niet te werken. Grootse voornemens motiveren een paar weken en dan wordt het voor de meesten lastig. Herkenbaar?
Thijs Launspach (psycholoog, stressexpert  en schrijver) schreef er vanochtend weer een  column over in mijn krant, Aardig doen.

Zijn aanpak, en ook de mijne, bestaat uit
 – je afvragen wat belangrijk voor je is
 – en dan beginnen met kleine dingen veranderen in je gedrag.
– Dingen die je wel volhoudt, maar waar je gewoon een beetje aan moet wennen. Dan ervaar je vanzelf wat het je brengt.

Hijzelf is begonnen met aardig zijn voor anderen. Ik ben al een tijdje geleden begonnen met meer aandacht voor structuur en focus, zodat ik gelukkiger ben met hoe ik mijn tijd besteed. En in mijn leven probeer ik steeds kleine dingen te veranderen en die dan ook ‘gewoon’ te maken. Werken en ontspannen, bewegen, eten en drinken. Dat werkt voor mij een stuk gemakkelijker dan grote doelen stellen. Het mooie is, je kan er elk moment mee beginnen, niet alleen bij het begin van een nieuwe jaar.  

En de grotere wensen heb ik ook. Mooie fietsreizen maken naar de plekken die al lang op ons verlanglijstje staan bijvoorbeeld. We komen er vast wel, op welke manier ook.

 

Hoe zit het met jouw wensen voor dit nieuwe jaar?

Werk jij nog met plezier? Heb je grootse plannen en wil je onderzoeken hoe je daar naar toe kan werken?
Wil je weten waar jij al  mee kan beginnen, zodat de kans dat je er gaat komen groter wordt?

Ook dit hele nieuwe jaar heb ik weer regelmatig plaatsen vrij voor nieuw gasten.
Laat het me weten als jij er één van wil zijn.

 

 

 

 

 

Wil je Burn-out of Bore-out vóór zijn? In mijn gratis E-book ‘In 5 stappen weer fluitend naar je werk!’ vind je handvatten die jou helpen om op tijd bij te sturen. Schrijf je dus nu in voor mijn E-zine en je krijgt het E-book automatisch in je Inbox.

https://www.florusseotc.nl/tag/werkenmetplezier

Afbeelding: https://pixabay.com/nl/photos/wens-hart-liefde-decoratie-cadeau-782424/

 

 


  • 0
loopbaancoaching

Wanneer voelt een coachprogramma af?

Tags : 

Is een coachprogramma afgerond als de tijd op is?

 

 

 

Alles is tijdelijk

In je leven is er niks af. Er komt altijd bij, er valt altijd weg. Je rolt altijd door in je leven, nooit terug. Een coachprogramma is ook tijdelijk. Je loopt een periode, of een aantal uren, met iemand mee en die zwaai je dan weer uit. Terwijl de tijd, ontwikkelingen en gebeurtenissen ook daarna weer doorlopen. Dus wanneer is het klaar?

Afgelopen week had ik een wandelafspraak in het prachtige natuurgebied vlakbij mijn huis. Met één van mijn gasten met wie ik een jaar geleden aan zijn zoektocht was begonnen. Ons werk zat er al een tijdje op. Hij had met mijn hulp onderzocht wat hij wilde doen in deze fase van zijn leven en was gestart met een nieuwe opleiding. We zouden elkaar nog een keer spreken als hij was begonnen. Om me te vertellen wat het hem had gebracht. En of hij blij was met zijn rigoureuze keuze.

 

Afsluiten

Wat een mooie afsluiting was dit. De wandeling én zijn verhaal.

De keuze die hij had gemaakt lag niet voor de hand. Maar hij is er zo gelukkig mee. Nog nooit eerder in zijn studie en werk heeft hij de lol en het enthousiasme gevoeld die hij nu ervaart. Ik vroeg of ik zijn verhaal aan anderen mag vertellen. En dat mocht zeker, omdat hij zelf veel heeft gehad aan de verhalen die ik kon vertellen over andere gasten die ook keuzes hebben gemaakt die misschien niet zo voor de hand lagen.

 

Wat is jouw plek?

Hij is een bovengemiddeld slimme man, maar heeft dat nooit zo ervaren. Zoals dat zo vaak gaat met slimme, analytisch sterke jongens, ging hij vanzelfsprekend studeren aan de TU/e. Geen twijfel. Studie afgerond, gepromoveerd. Daarna naar een mooie functie bij een gerenommeerd technisch bedrijf. Na een paar jaar daar vertrokken; hij voelde zich niet op zijn plek, geen houvast gevonden. Hij wist eigenlijk niet wat hij er van verwachtte. En wat er van hem verwacht werd. Hij had geen idee, maar voelde zich misplaatst.

Een ommezwaai gemaakt naar onderwijs. Een aantal jaren met plezier gewerkt aan vormgeving van leerinhoud op een middelbare school. Maar ook daar na een paar jaar alle energie kwijtgeraakt. Van school gewisseld, maar dat hielp hem van de regen in de drup. Hij viel uit. Alleen nog maar moe.

En toen ontmoetten wij elkaar. Hij wilde uitzoeken wat er nodig was om weer met plezier te kunnen werken. Op de school? Of terug naar de industrie? Of iets heel anders?

 

Levensthema’s

We hebben zijn levenspad bekeken. De vanzelfsprekende keuzes, zijn plezier in reizen, natuur. Zijn analytische kant. Zijn leven nu. Met zijn gezin, met twee slimme ouders en stevige banen. De aandacht en zorg voor hun kinderen. Hoogbegaafd, dus met de nodige uitdagingen thuis en op school. En zijn energie. Slecht slapen, bijtanken door heel veel buiten te zijn, zijn tuinprojecten, vakanties, natuurtochten, aandacht voor ecologie en duurzaam leven.

Met alle inzichten, nieuwsgierigheid, creativiteit en analytische capaciteiten heeft hij het roer helemaal omgegooid. Alles komt voor hem samen in het leren ontwerpen van een duurzaam landschap. En hij heeft de mogelijkheid om opnieuw te gaan studeren. Deze zomer schreef hij zich in voor de studie die in september is begonnen.

 

Weer plezier in wat je doet.

Onze wandeling was een mooie afsluiting. Het werk was al gedaan, maar we konden nu reflecteren op de tijd die we samen waren opgetrokken en de coachsessies. Alle thema’s die we hadden besproken en die voor hem hadden geleid naar een beter evenwicht. Met zichzelf nu. Weer plezier in wat hij doet. Meer handvatten voor het evenwicht en de turbulentie in zijn gezin. Een onverwacht mooie keuze.

De mooiste zin vond ik dat hij zelf terugkeek op een vloeiend proces. Ook al keek zijn omgeving daar wat anders tegen aan. En nu is ook niet alles alleen maar mooi en gemakkelijk, maar in wezen wel de juiste richting. En hij heeft handvatten gevonden om ongemak nu beter te kunnen onderzoeken.

 

Wanneer voelt het af?

Onze coachgesprekken waarin we hard hadden gewerkt, waren in het voorjaar al afgrond, maar in het hele proces was deze wandeling de echte afsluiting van ons traject. Een bijzonder jaar.

Het coachprogramma voelt nu ook echt af.

 

Herken jij ook de behoefte aan een persoonlijke zoektocht? In plaats van het zo snel mogelijk zoeken naar een andere baan?

Mail me gerust. Misschien zien wij elkaar dan in één van de eerste gratis gesprekken van de maand december en onderzoeken we hoe ik jou verder help in jouw zoektocht.

Werk ze!

 

 

 

 

Wil je Burn-out of Bore-out vóór zijn? In mijn gratis E-book ‘In 5 stappen weer fluitend naar je werk!’ vind je handvatten die jou helpen om op tijd bij te sturen. Schrijf je dus nu in voor mijn E-zine en je krijgt het E-book automatisch in je Inbox.

https://www.florusseotc.nl/tag/loopbaancoaching