Tag Archives: loopbaanbegeleiding

  • 23
    sep 21
  • Heleen Florusse
  • 0

Succes is niet zaligmakend, teleurstelling is niet het einde van de wereld.

Tags : 

 

Lijkt jouw wereld op topsport?

Deze zomer zat boordevol sporttelevisie. Ik hou er van. Vooral van grootse toernooien als de Olympische Spelen. Zoveel verschillende sporten, sporters en verhalen hoe mensen de weg ernaar toe hebben afgelegd. Tegenslag en succes. En geweldige prestaties en spanning.

 

Pieken

Zo heb ik natuurlijk gekeken naar Mathieu van der Poel, maar ook naar de handboogschutters. Mathieu van der Poel heeft een onnavolgbaar sportleven. Barst van het fietstalent. Kan niet kiezen tussen alleen veldrijden, wegwedstrijden, grote rondes en mountainbike. Hij had al jaren alles gezet op deze mountainbikewedstrijd en dan gaat het dé ochtend helemaal mis.

De handboogschutters moesten in hun wedstrijden, in heel korte tijd, perfect schieten, een enorme focus vasthouden, na elke pijl zich weer concentreren op de volgende. Indrukwekkend.

En wat te denken van de wielrenvrouwen wegwedstrijd, waarin Annemiek van Vleuten, na die afgrijselijk val bij de vorige spelen in Rio, dacht dat ze nu gewonnen had. En niet wist dat er al iemand voor haar het goud had gewonnen. Door miscommunicatie. Wat een ongelofelijke slinger moeten haar emoties gemaakt hebben. Of Femke Bol. Wat een talent!

 

Enige tijd later.

Inmiddels is het herfst geworden, de Spelen liggen alweer achter ons. De piek van de spelen is weer voorbij. Het leven gaat door.

Mathieu van der Poel heeft serieuze rugproblemen, heeft een tijd pas op de plaats moeten maken om te herstellen, maar gaat nu in september toch meedoen aan het WK.

Annemiek van Vleuten heeft, twee dagen na Tokio, meteen alweer een grote wedstrijd in Spanje gewonnen en rijdt ook deze week op het WK. De communicatieblunder op de Spelen werd de bondscoach zwaar aangerekend, maar ik begrijp dat haar contract deze week, ondanks dat, verlengd is tot 2024.

De handboogschutters komen niet meer op tv, en moeten weer verder in hun wereld zonder in de spotlights te staan. Bij Femke Bol moet alles eerst nog maar eens bezinken.

 

Wat is de parallel?

Ik ben een sportkijker, heb ik van thuis meegekregen. Ik heb plezier aan de spanning en prestaties.

Maar ik ben inmiddels ook op een andere manier nieuwsgierig:
 – Wat hebben mensen nodig om topprestaties te kunnen leveren?
 – Hoe kan je pieken naar een moment dat nog ver weg ligt?
 – Hoe ga je om met tegenslag?
 – Hoe herpak je jezelf als iets helemaal mis gaat?
 – Hoe motiveer jij jezelf als je niet meer in de volle aandacht staat?

 

Wat herken jij?

Mijn gasten aan tafel ervaren vergelijkbare situaties. Hebben vaak mijlpalen bereikt waar ze trots op zijn. Barsten van het talent, maar zijn lang niet allemaal altijd succesvol, of worden niet zo gezien. Hebben geen team om zich heen om hen weer op te vangen na een enerverende periode. Moeten zelf leren om te gaan met succes of tegenslag.

En daar ligt hun uitdaging.

 

Talent is nooit genoeg.

Alleen talent hebben is geen enkele garantie voor succes.
Het is de weg die je ermee aflegt. De manier waarop je je ontwikkelt, hulp krijgt, ergens naar toe werkt, zonder zeker te weten of je de top ook echt gaat halen. En er mee leren omgaan als het anders loopt dan jij had gedacht.

Succes is niet zaligmakend, teleurstelling is niet het einde van de wereld.

 

Gaat dit stukje over jou?

En heb je behoefte aan reflectie, inzichten en handvatten hoe jij jouw talenten kan inzetten?

Mail me gerust voor een eerste afspraak, dan onderzoeken we hoe ik jou kan helpen.

Werk ze!

 

 

 

 

https://www.florusseotc.nl/tag/Loopbaancoaching

Afbeelding van Pexels via Pixabay

 

———————————————–>

 

Wil je Burn-out of Bore-out vóór zijn? In mijn gratis E-book ‘In 5 stappen weer fluitend naar je werk!’ vind je handvatten die jou helpen om op tijd bij te sturen. Schrijf je dus nu in voor mijn E-zine en je krijgt het E-book automatisch in je Inbox.

Photo by Brooke Cagle on Unsplash

 

  • 08
    sep 21
  • Heleen Florusse
  • 0
Loopbaancoaching

Afzien is soms best lekker.

Tags : 

Ik ben geen masochist. Verre van dat. Maar over afzien wil ik het toch nog eens hebben. Afzien klinkt negatief, maar heeft ook positieve kanten.

 

Voldoening

Waarom doe ik dit ook alweer? Dacht ik, toen ik met stevige wind tegen de zoveelste helling op fietste op één van de Deense eilanden.

We hebben deze zomer de Oostzeeroute kunnen fietsen. Een lange afstandsfietstocht die al een poosje op ons lijstje stond. 800 km op en neer langs kusten en haventjes, door goudgele tarwevelden. Veerboten, bruggen, plaatsen met mooie gekleurde vakwerkhuizen en bakstenen kerkjes.

Een mooie tocht weer, maar ook af en toe afzien. Het was niet echt superweer, zoals in Nederland ook. Harde wind, grijze wolken en soms felle zon, niet heel warm. Veel op en neer, veel vals plat. We hebben geen elektrische fietsen, elke trap doen we zelf. En toch had ik er plezier aan. De voldoening als je boven bent, onverwachte uitzichten. En als je klaar bent met de dagetappe en je kan douchen en je fietskleren uit kan doen. En ook best fijn om je lichamelijk moe en fit te voelen. Moe maar voldaan.

 

Bescheidenheid

Mijn jongste studeert in Nijmegen en judoot een aantal keren per week. Hij is na elke training flink afgemat, maar geniet er ook van. De fysieke inspanning, zien dat het steeds beter gaat, de contacten. Maar hij zei laatst ook nog iets anders: “Mam het is wel eens goed voor mij om gewoon op mijn rug gegooid te worden. Daar word je vanzelf wat minder arrogant van. Dan heb ik helemaal niks aan mijn goed stel hersens, ik moet gewoon beter judoën.”

 

Uitgedaagd worden

Eén van mijn gasten heb ik al een tijdje niet meer gesproken. Hij zat in een project dat veel van hem vroeg. Maar dat was goed nieuws, het is fijn om uitgedaagd te worden, aan de bak te moeten. En nu is er weer tijd om zijn ervaringen te bespreken.

Wat ik onderweg overdacht geldt niet alleen op de fiets, maar ook voor je werk. En in je huis- tuin- en keukenleven.

Dit zijn voor mij een paar overeenkomsten.

1. Als je iets wil gaan doen of bereiken, begin er dan ook aan.
Klinkt logisch, maar wordt vaak onderschat. Je verliest veel energie als je blijft herhalen wat je zou graag willen, maar niet daadwerkelijk in beweging komt. Dan blijft het aandacht vragen, je blijft argumenten verzamelen waarom niet. Of waarom nu niet.
Een besluit nemen en gáán geeft energie. Zo ook onze fietsreis.

2. Bereid je voor.
In ons geval hadden we goed bedacht wat wel en niet mee kon. Goede fietstassen, kleding, fietsen in orde, goede kaart en routeboek.

3. Laat je verrassen.
We hadden geen idee hoe het onderweg zou gaan. Wat we tegen zouden komen, hoeveel we per dag konden doen. Waar we konden overnachten. Elke ochtend gingen we op een vaste tijd op pad, en tijdens de lunch probeerden we een slaapplaats te vinden voor die dag. En dat viel de ene dag mee, de andere dag ook niet.
En onderweg deden we het met wat we tegenkwamen.
Niet alles is precies tot in detail te plannen. Soms zit het mee, soms tegen.

4. Houd het doel in de gaten, maar geniet ook van onderweg zijn.
Ik vind het fijn als ik weet waar we naar toe willen. Als het doel duidelijk is, kan ik het hebben dat het niet elk moment gemakkelijk gaat. Als ik geen doel heb en het zit tegen, zakt mijn motivatie onmiddellijk. Maar als ik weet waar ik het voor doe, vind ik het gemakkelijker om door te bijten, bijv. bij steile stukken of tegenwind én te genieten van de onverwachte leuke dingen die onderweg op je pad komen. En dat doe ik eigenlijk in mijn werk en leven zo ook.
Werkt dat bij jou ook zo?

Fietsreizen, judo, andere dingen die je graag doet, het kunnen ook allemaal metaforen zijn voor andere gebieden in je leven.
In je werk of studie wil je ook ergens naar toe werken, jezelf ontwikkelen, kijken of het je gaat lukken. Niet te snel opgeven als het moeizaam gaat, maar een weg vinden om er toch te komen. Op jouw manier. En met plezier.

 

Voor hoogbegaafden:

Misschien zijn dit voor jou ook uitdagingen.
Hoogbegaafden leggen de lat vaak aan het begin al hoog, voor zichzelf en anderen. Nemen soms te weinig tijd om dingen te ervaren. Of te leren. Of te genieten, zonder dat er direct een resultaat is. Kunnen behoorlijk ongeduldig zijn als het niet meteen goed gaat. Hebben soms ook weinig ervaring met buffelen of afzien, juist omdat ze gewend zijn aan dingen snel doorhebben.

Juist dan is een doel wat ver weg ligt best prettig. Niet te gemakkelijk, het gevoel dat je er echt iets voor moet doen, en het je niet te snel komt aanwaaien.

 

Heb jij genoeg momenten om af te zien?

En er van te genieten van als het gelukt is?
Of heb je meer uitdaging nodig dan er van je gevraagd wordt?

Als jij te weinig afziet, en te weinig voldoening ervaart, kan ik je vast helpen te onderzoeken
· wat je mist,
· wat je nodig hebt
· en hoe je daar aan komt.

Maak gerust een eerste afspraak, in september heb ik weer genoeg ruimte voor nieuwe gasten.

Werk ze!

 

 

 

Https://www.florusseotc.nl/tag/Loopbaancoaching

 

 

 

 

 

 

 

Wil je Burn-out of Bore-out vóór zijn? In mijn gratis E-book ‘In 5 stappen weer fluitend naar je werk!’ vind je handvatten die jou helpen om op tijd bij te sturen. Schrijf je dus nu in voor mijn E-zine en je krijgt het E-book automatisch in je Inbox.

  • 27
    aug 21
  • Heleen Florusse
  • 0

Slimme mensen redden zichzelf wel. Toch?

Tags : 

Slimme mensen redden zichzelf wel. Toch?

In mijn hele werkleven ben ik omringd geweest met heel veel superslimme, ervaren, en vaak ook succesvolle mensen. Hoe kan het ook anders met 23 jaar Philipservaring, werken en leven in Eindhoven met TU/e en veel high tech bedrijven om de hoek.

Mensen waar ik met bewondering kijk. Die ervaren zijn op gebieden die ik niet begrijp. Technische specialisten, productontwikkelaars, researchers, stevige managers in complexe organisaties, designers, marketeers.
Wat deze mensen gemeen hebben is dat ze vaak bovengemiddeld slim zijn, hoog of heel hoog opgeleid. Dit zijn de mensen die na het behalen van hun diploma’s bijna aan de poort opgewacht worden door bedrijven met leuke banen.

Als je na je studie meteen aan de slag kunt bij een bedrijf van je keuze ligt de wereld voor je open. Jonge mensen vliegen overal in, kunnen eindelijk hun kennis toepassen en zuigen gulzig de meest uiteenlopende ervaringen op. En na een poosje gewerkt te hebben in de eerste job hebben ze als snel het idee dat ze meer kunnen. De organisatie ziet dat vaak ook en het tweede project laat niet lang op zich wachten. Zo rijgen de ervaringen zich aaneen. En ook de volgende klus is meestal wel te vinden. Binnen het bedrijf, of misschien toch ergens anders.
Als je goed bent vind je haast vanzelf je weg.

Totdat je inmiddels bij je derde of vierde werkplek bent aanbeland en je merkt dat de vanzelfsprekendheid minder wordt.

Read More

  • 09
    jul 20
  • Heleen Florusse
  • 0
Hoogbegaafd

Kun je me nog meer leren over hoogbegaafdheid? En wat ik er mee kan?

Tags : 

De man die ik weer op weg aan het helpen ben, had mijn praktijk gevonden omdat hij specifiek op zoek was naar iemand die meer wist van hoogbegaafdheid. Hij wist er nog niet zoveel van, maar hij vermoedde dat het bij hem wel eens aan de hand zou kunnen zijn. Na ons uitgebreide eerste gesprek was ik er al snel van overtuigd dat zijn vermoeden klopte.  Slim, aardig, vrij gemakkelijk door zijn schooltijd en opleiding aan de TU gerold. Nieuwsgierig. Rationele kijk op veel dingen in het leven. Weinig mensen waar hij zich echt mee verbonden voelt. Actief geweest in verenigingen, gereisd, en, na een aantal jaren werken en een feestelijk leven te hebben gevierd, inmiddels een vrouw en kinderen rijker.

En leeggelopen op zijn werk. Alweer. Dit was hem al een aantal keren eerder overkomen. En steeds had hij weer een nieuwe stap gezet die vrij toevallig voorbij kwam, waardoor hij voor een tijdje opbloeide, totdat er weer een periode volgde waar alle energie weglekt.  En dat moest anders.

Maar hoe?

 

Herkennen van hoogbegaafdheid

Inmiddels zijn we al een poosje samen onderweg. We hebben onderzocht hoe zijn leven is gelopen. Wat heeft aandacht gehad, wat ging vanzelf, wat heeft hij zelf opgezocht, hoe is hij gekomen waar hij nu is. Maar ook: wat heeft geen aandacht gehad, is eerder nooit ter sprake gekomen en wat mist hij nu aan ervaringen en vaardigheden?

Juist dat laatste, wat is bij hem nooit ontwikkeld, geeft hem eyeopeners. Ik had hem een boek aangeraden wat goed bij hem aansluit. Over hoogbegaafdheid en over de automatismen die je door hoogbegaafdheid kan hebben ontwikkeld en die je in de weg gaan zitten. Hij vond het een verademing. Dat boek ging over hem!

 

Plaats van hoogbegaafdheid in ons programma.

Hij stelde de vraag hoe we dit allemaal gaan meenemen in de rest van het programma. Want dat is waarom hij bij mij terecht is gekomen.

En dan zie al snel je dat zijn ervaringen en verhalen zo zijn dat hoogbegaafdheid in alles verweven zit. Dat de manier waarop wij aan tafel zaken belichten, onze interactie en communicatie, hoe we verbindingen leggen, verder en anders kijken dan het voor de hand liggende, al een deel van het antwoord is.

Er zijn zo veel aspecten van en aan hoogbegaafdheid, waar ook zo veel over geschreven is, dat dat veel te veel is voor de tijd die wij kunnen benutten.

Juist de combinatie van je in de materie verdiepen en het invlechten in ons zoekproces geeft inzichten en handvatten in wat jou kenmerkt en wat jij nodig hebt.

 

Hoe bespreek je op je werk wat je nodig hebt.

Hij was vooral benieuwd naar wat de implicaties zijn voor zijn omgeving waarin hij het liefst werkzaam is en vooral hoe hij zijn omgeving mee kon gaan nemen in zijn behoeften en randvoorwaarden die er als gevolg van zijn hoogbegaafdheid leven.
Hij zag zijn leidinggevende al de opmerking maken “We werken hier alleen maar met slimme mensen” en daarbij denken “waarom denkt hij hierin een bijzondere positie te hebben?” of “Als je dan zo slim bent, waarom krijg je het dan niet voor elkaar?”.

Maar hoogbegaafdheid gaat over zo veel meer dan alleen maar slim. Het is mijn overtuiging dat je aan hoogbegaafdheid nooit “rechten kunt ontlenen”.

Of er anderen mee kunt overtuigen wat je nodig hebt. Het valt ook lang niet altijd in goede aarde om hoogbegaafdheid te bespreken met anderen, omdat iedereen weer zijn eigen positieve of negatieve referentiekader heeft wat betreft hoogbegaafdheid.

 

Je grootste winst

Je grootste winst zit in zelf goed weten, en te kunnen bespreken:

 > Wat jij nodig hebt om op je best te zijn.
 > Hoe het beste bij te kunnen dragen, energie te behouden en door te geven.
 > En wanneer je, en waar, op leegloopt.

Je kunt altijd nog bezien of je de ruimte voelt om uit te leggen en te benoemen wat kenmerkend is voor hoogbegaafdheid.

 

Hoe kun je ruimte creëren voor wat jij nodig hebt?

Je eerste belang is goed voor jezelf zorgen.

 > Opzoeken en meer doen van wat bij je past,
 > uit de weg gaan of kleiner maken waar je van leegloopt.

Zoek de ruimte en de begrenzing die je hebt in je organisatie. Als je alles hebt afgegraasd, en de ruimte die jij nodig hebt is niet te bespreken of te creëren, dan kun je je afvragen of je er wel kunt blijven.

In dat geval wordt je zoektocht een hele andere. Want wat heb je nodig en waar vindt je het wel?

Dit proces geldt voor iedereen. Hoogbegaafd of niet hoogbegaafd.

Wil jij onderzoeken welke ruimte jij nodig hebt, en of je die kan creëren in jouw werkomgeving? Mail me gerust voor één van  eerste gesprekken van deze maand en we onderzoeken of je mijn hulp kunt gebruiken.

Werk ze!

 

 

 

Afbeelding: https://pixabay.com/nl/photos/toets-geheim-bos-bossen-ontdek-5216637/

———————————————–>

 

Wil je Burn-out of Bore-out vóór zijn? In mijn gratis E-book ‘In 5 stappen weer fluitend naar je werk!’ vind je handvatten die jou helpen om op tijd bij te sturen. Schrijf je dus nu in voor mijn E-zine en je krijgt het E-book cadeau!

Afbeelding van Pexels via Pixabay

 

 

 

 



 

 

 

 

 

 

  • 11
    jul 19
  • Heleen Florusse
  • 0
helen

Geduld is een schone zaak

Tags : 

“I want it all. I want it all. I want it all….And I want it now!”

Herken je dit? Ik word thuis bestempeld als ongeduldig, terwijl ik het zelf reuze mee vind vallen. Maar waar ik eindeloos begrip voor en best veel geduld met anderen heb, ben ik voor mezelf een stuk minder gemakkelijk. Dat klopt dan weer wel.

Laat dat nou net voor heel veel gasten bij mij aan tafel ook gelden.

 

Patronen

Patronen die ik regelmatig tegen kom bij mij aan tafel, hebben te maken met een enorme hoeveelheid energie en capaciteiten die mijn gasten hebben. Veel kunnen, veel willen, verantwoordelijkheid voelen, voor veel mensen zorgen. Voor man, vrouw, kinderen, voor collega’s, bazen en klanten.

Die inzet, inspanning, vooruitdenken, bedenken van kwalitatief goede oplossingen, zit in hun natuur. Je kunt het allemaal, dus waarom zou je je inhouden? Je hebt de denkkracht, de logica, inzicht, snelheid, kwaliteit. Je bent er zelf aan gewend. En je omgeving ook. Dus wie houdt je tegen? Jijzelf zeker niet. Komt niet in je op.

 

Totdat het spaak loopt…

Doordat er iets op je pad komt dat je helemaal niet kunt gebruiken. Je zolang bezig bent geweest hard te lopen in je eigen tredmolen, dat je niet door hebt hoe het je uitgeput heeft. Of gewoon omdat je geen twintig meer bent.

Zomaar drie voorbeelden in mijn wereld de afgelopen tijd waar dit het geval is.

Een slimme, hardwerkende,  loyale professional die wel weet dat hij al veel te lang overbelast is. Dat ook heeft geuit bij zijn leidinggevende, maar vanwege zijn unieke kennis toch steeds weer overal ingezet wordt. Waardoor, alweer weken lang, ook zijn avonden en weekenden opgeslokt worden door werk.

Een moeder van 4 bovengemiddeld slimme kinderen, die al lang niet meer het werk doet waar ze energie van krijgt, maar dat niet echt kan doorbreken omdat al haar energie hard nodig is voor en in haar gezin.

Een vader die zijn leven lang hard werkt, daarnaast met liefde heel veel energie stopt in het onafgebroken halen en brengen van twee getalenteerde  kinderen. Die altijd van de partij is als er iets georganiseerd moet worden, (want daar is hij goed in en vindt hij ook leuk). Maar die het afgelopen jaar op een vervelende manier weg is moeten gaan bij zijn organisatie. En nu dat opgelost lijkt, stort hij zelf in en heeft hij ernstige klachten die volgens de dokter geen lichamelijke oorzaak hebben.

 

Wees ook zuinig op je jezelf.

Wat is dat toch. Dat we jarenlang zo goed voor alles en iedereen zorgen en dat we niet doorhebben dat we ook zuinig op onszelf moeten zijn? Dat we onszelf vergeten. En als we voelen dat er iets niet goed gaat, dat negeren. Of zo snel mogelijk weggeruimd willen hebben, zodat we door kunnen met wat we altijd al deden.

En als we dan eindelijk moeten toegeven dat er serieus ingegrepen moet worden, dan hebben we niet door dat dat tijd kost. En aandacht.

Dat de goede raad: “ga eens iets leuks doen voor jezelf” op zich wel klopt, maar dat je daar waarschijnlijk nog helemaal geen energie voor hebt.

 

Helen kost tijd. En geduld. En aandacht.

Ik vergelijk het vaak met een ernstige blessure. Natuurlijk is het goed voor je om aan je conditie te werken en spieren te trainen, maar als je zwaar geblesseerd bent moet je eerst voldoende helen. Pas daarna kan je voorzichtig opbouwen. En helen kost tijd. En daar heb je weer dat geduld voor nodig. Wat je vast in overvloed hebt voor anderen, maar te weinig voor jezelf.

Terwijl ik dit schrijf heb ik al kunnen genieten van een paar heerlijk ontspannen vakantieweken. Waar ik alvast maar aan begonnen ben vóór dat ik hijgend over de eindstreep van dit werk/ school/ studie jaar ben gekropen.

Ik wens jou ook een periode toe waarin je de rust vindt om goed voor jezelf te zorgen. Met mensen om je heen die je daarbij kunnen helpen als het je zelf niet zo goed lukt en met meer geduld met jezelf als het erger misgelopen is dan je wilt.

 

Kan je hulp gebruiken?

Mail me gerust als je denkt dat je hulp van mij kunt gebruiken om te onderzoeken hoe je meer geduld, aandacht en begrip voor jezelf kunt ontwikkelen en op tijd die dingen gaat doen die jou daarbij helpen.

Ik help je het graag onderzoeken met één van de gratis eerste gesprekken.

Je bent welkom. Deze zomerperiode of daarna!

Werk ze! 

Heleen

———————————————–>

Wil je Burn-out of Bore-out vóór zijn? In mijn gratis E-book ‘In 5 stappen weer fluitend naar je werk!’ vind je handvatten die jou helpen om op tijd bij te sturen. Schrijf je dus nu in voor mijn E-zine en je krijgt het E-book cadeau!

Afbeelding van Pexels via Pixabay

  • 12
    sep 18
  • Heleen Florusse
  • 0
werk

Hoe sta jij eigenlijk in je werk?

Tags : 

 

En zie jij het voor anderen ook scherper dan voor jezelf?

1. Hoe vertel jij aan anderen over je werk?
2. Wat is jouw voldoening?
3. Hoe gelukkig ben jij met je financiële basis?
4. Past jouw model van werken bij jou?

Deze week had ik een aantal uiteenlopende ontmoetingen met mensen die mij me, onbedoeld,  lieten realiseren hoe ik in mijn werk sta.
Gek, dat is mijn vak, daarover praten, het onderzoeken.  Bij anderen dus.
Maar als het om jezelf gaat zijn de antwoorden eigenlijk helemaal niet zo scherp. Deze week merkte ik dat ik blijkbaar ook anderen nodig heb om mezelf scherper te zien.
Misschien werkt het bij jou ook wel zo.

 

Hoe vertel jij anderen over je werk?

Ik was afgelopen week op een trainingsdag. Ik schat dat er zo’n 40 – 50 deelnemers waren en ik kende er niemand van. Er was voldoende tijd om “te netwerken”. Altijd dubbel. Ik kan dat prima, een praatje aanknopen met onbekenden, maar vind het niet altijd leuk om te doen. Dus je vraagt aan elkaar wat jou naar deze dag brengt en dan komt de vraag: wat doe jij eigenlijk?
Ik leg kort uit dat ik mensen verder help bij het maken van (werk-)keuzes, en wat er anders is voor mensen met bijzondere kenmerken.
Steevast was de opmerking dat je meteen aan mij kon merken dat ik dat met liefde en plezier doe. Klopt. Doe ik ook. En blijkbaar is dat direct aan mij  te zien en straal ik dat uit.

 

Eén van mijn cliënten uitgezwaaid.

We hebben lang samen opgelopen en deze zomer was ze eruit: ze wist hoe ze haar leven verder zinvol ging vormgeven. Met voldoening, en met een goed gevoel hoe ze de voor haar belangrijkste levensgebieden op een positieve manier en toekomstgericht kan gaan invullen. Echt bijzonder. Niet zozeer de oplossing, maar het proces naar deze keuzes.  De bos bloemen die ze bij de laatste afspraak voor mij meebracht voelde echt als een cadeau.

 

De zakelijke kant van werken, hoe zorg je voor voldoende inkomen?

Ik ging vandaag ook even langs bij mijn financiële adviseur. Ze vroeg, heel normaal, hoe het zakelijk ging. Dan weet ik dat eigenlijk niet direct. Hoe vind ik het eigenlijk gaan?

Toen ik nog bij Philips werkte had ik maandelijks een prima salaris. Die regelmaat heb ik nu niet.

Ik heb gelukkig een bloeiende praktijk met voldoende betalende opdrachten. Maar ik doe ook veel dingen waar ik niet voor betaald word.

Ik heb geen voorspelbare stroom aan workload in de maand.

Soms kloppen er veel mensen tegelijk bij mij aan, andere periodes weer wat minder. Dat vind ik best lastig. Als je voor je klanten 4 x keer per jaar de BTW aangifte en jaarrekening in orde maakt, heb je een vaste werkstroom. Als je kapper bent (en je knipt goed) komen mensen om de zoveel weken bij je terug. Ik help mijn cliënten eenmalig. Ik zwaai ze uit en ze kunnen zelf weer verder. En ik heb weer plaats voor nieuwe mensen. Steeds weer nieuwe opdrachten. Maar niet elke periode evenveel.

Dus hoe vind ik dan het gaat? Meestal prima. En soms voel ik onrust.

 

Alle hoogbegaafden aan het ondernemen.

Ik had een kennismakingsontmoeting met iemand die wilde onderzoeken of wij iets voor elkaar zouden kunnen betekenen. Hij bleek een heel eigen kijk te hebben op hoogbegaafdheid en had ook voor zoekende mensen de oplossing. Als je je slimme ideeën wilde uitgedragen kon hij je helpen dat in een marketingconcept te gieten. Als je maar durfde en niet terughoudender was dan nodig. Daar was hij optimistisch en voortvarend in.

 

Conclusies?

Dus via verschillende ontmoetingen werd ik afgelopen week verleid om na te denken over hoe ik eigenlijk zelf in mijn werk sta.

Ik doe mijn werk met heel veel plezier en enthousiasme en dat is aan mij te zien. Mensen helpen om met hart en ziel keuzes te durven maken is dankbaar werk. Ik voel dat mensen daar ook dankbaar voor zijn.

Ik ben blij met de vrijheid die ik heb in mijn manier van werken, maar heb soms moeite met de ongelijk verdeelde werkdruk en inkomen. Ik word niet meteen  blij van een manier van ondernemen waarbij de vorm en het verdienmodel belangrijker is dan de persoonlijke waarde die je voor iemand kunt toevoegen.

 

Balans opmaken.

Als ik na deze ontmoetingen het zo bekijk, kan ik eigenlijk niet anders dan mezelf een hele dikke voldoende geven voor de manier waarop ik nu werk. Vanuit mijn eigen praktijk. Met heel veel plezier. Met de vrijheid én onzekerheden die daarbij horen. Maar altijd met dankbare mensen. Het past me.

1.      Hoe vertel jij aan anderen over je werk?
2.      Wat is jouw voldoening?
3.      Hoe gelukkig ben jij met je financiële basis?
4.      Past jouw model van werken bij jou?

Wil jij onderzoeken hoe jouw balans uitpakt als je naar jouw werksituatie kijkt?
Misschien word je nog verrast!

Mail me gerust als ik je kan helpen het te onderzoeken, te waarderen en bij te sturen indien nodig!

Werk ze!
Heleen

———————————————


Wil je Burn-out of Bore-out vóór zijn? In mijn gratis E-book ‘In 5 stappen weer fluitend naar je werk!’ vind je handvatten die jou helpen om op tijd bij te sturen. Schrijf je dus nu in voor mijn E-zine en je krijgt het E-book cadeau!

Afbeelding van Felix Lichtenfeld via Pixabay

 







  • 30
    aug 18
  • Heleen Florusse
  • 0

De beste keuze maken.

Tags : 

Kies jij liever voor “nieuw” of voor verbeteren wat je hebt?

 

Keuzes maken

Deze week aandacht voor een thema van deze tijd. En natuurlijk ook bij mij aan tafel. Voor iedereen eigenlijk iets om bij stil te staan: 

Keuzes maken. Met echte aandacht je ergens aan verbinden.
Waarom vinden we het zo moeilijk om bij een keuze te blijven en daarin te investeren? Waarom denken we onbewust al snel dat er nog meer keuzes zijn? Of betere keuzes. En hoe gelukkig worden we daarvan?

 

Mensen met discipline blijken langer te leven, zijn gelukkiger en bereiken meer.

Ik schreef er al eens eerder over, in januari 2016, naar aanleiding van een lezing van filosofe Marli Huijer. Het ging over de discipline die nodig is om bij een keuze te kunnen blijven. Om niet te snel op te geven, je te laten afleiden, of weer iets nieuws te zoeken.
Waarom is het zo moeilijk?

Volgens Marli Huijer komt het doordat we leven in een wereld van overvloed.
1.      materiele overvloed
2.      overvloed aan alcohol
3.      overvloed aan tijd
4.      overvloed aan potentiele liefdesrelaties
5.      overvloed aan keuzes

( Lees hier nog eens het hele artikel )

Ook  bij mij aan tafel kwam het weer ter sprake. Keuzes maken. Blijven of toch iets anders zoeken. Bang zijn om de verkeerde keuze te maken. Weer een ander baan zoeken, Weer een bedrijfje beginnen. FOMO. Tinder.

 

Veel talenten en mogelijkheden

Mensen met veel talenten en mogelijkheden vinden het vaak moeilijk ergens voor te kiezen en daarvoor te gaan. Er zijn ook zoveel alternatieven. Wat als iets anders toch leuker lijkt te zijn? En als iets tegenvalt, lijkt het gemakkelijker om weer iets anders te beginnen, dan te investeren in het verbeteren van wat je hebt.
Op gebied van werk, in relaties, in spullen.
We zijn druk met duurzamer leven, maar hoe duurzaam zijn we eigenlijk met ons eigen leven?

Deze OMDENKEN vind ik er één om in te lijsten:

 

Het gaat niet om de beste keus te maken.
Het gaat om het maken van een keus
en er dan het beste van maken.

Kan ik jou helpen bij het maken van een keuze en er dan het beste van maken?
Mail me gerust voor één van gratis eerste gesprekken van deze maand.

Werk ze!

handtekening

 

 

 

———————————————–>

 

Wil je Burn-out of Bore-out vóór zijn? In mijn gratis E-book ‘In 5 stappen weer fluitend naar je werk!’ vind je handvatten die jou helpen om op tijd bij te sturen. Schrijf je dus nu in voor mijn E-zine en je krijgt het E-book cadeau!

Photo by Perfecto Capucine on Unsplash

 

 

 

 

Photo by Perfecto Capucine on Unsplash

  • 11
    jun 18
  • Heleen Florusse
  • 0
wens

Voorwaarts!

Tags : 

Vorige week kreeg ik een kaart met bovenstaande quote van een vriendin die we te eten kregen. Zomaar. Het deed haar denken aan wat ik haar had gezegd de laatste keer dat we elkaar spraken, meer dan een half jaar geleden.

Dat ze niet bang moest zijn haar hart te volgen, als ze er van overtuigd was dat dit haar pad en haar diepste wens was.  Dat ze het beter hardop uit kon spreken in plaats van het een beetje vaag in het midden te houden.
En dat hardop uitspreken haar zou helpen om ook daadwerkelijk de stappen te zetten die ze had te nemen.

En zo was het ook gegaan. Deze quote deed haar denken aan mijn woorden die haar op dat moment hebben geholpen. En daarom gaf ze de kaart aan mij.


Don’t look back. You’re not going that way.

Ze was jaren geleden voor de liefde naar ons land gekomen. Wat had ze het goed hier met haar geliefde. Inmiddels is ze, verdrietig genoeg, zonder hem. Haar geliefde had ervoor gezorgd dat het haar aan niets zou ontbreken, zodat ze door kon met haar leven, in de plaats, het huis waar ze woonden.
Maar nu, zonder hem, wilde ze niet leven in herinnering, ze wil het liefste wonen in het land waar ze vandaan komt. Waar haar kinderen leven. En dat voelde ondankbaar, want ze had het hier toch goed. En hij had zo goed voor haar gezorgd, tijdens zijn leven en erna.
Maar toch,  ze wil door met het leven. Haar leven. In haar wereld.
Ze wist het eigenlijk al heel lang, en toch kostte het best moeite om dat onder ogen te zien. Hardop uit te spreken. Te vertellen tegen alle mensen om haar heen, met wie ze zo veel bijzondere jaren heeft gedeeld, samen met haar man.


Uitspreken van je wens geeft je moed om te handelen

Het inzicht wat ik haar onbedoeld mee heb kunnen geven, heeft er mede aan bijgedragen dat ze deze zomer teruggaat. Inmiddels een appartement heeft gevonden in haar geboortestreek. De verhuizing is gaan regelen. Het heeft haar, ondanks het verdriet, verlies en loslaten van wat ze hier heeft, goed gedaan.
Ze verheugt zich op het vervolg van haar leven.


Voorwaarts!

Een zelfde thema kwam vandaag bij mij aan tafel ter sprake met een van mijn gasten. Niet alleen omdat hij door ons traject de weg had gevonden om de multinational waar hij voor werkte te verruilen voor een mooie plek bij een start-up bedrijf. Maar ook omdat hij en zijn vrouw hadden besloten hun kinderen na de zomer naar een ander school te laten gaan, waar meer expertise is op het gebied dat zijn kinderen nodig hebben.
We kwamen op het maken van keuzes. Je kunt nooit meer terug in de tijd, naar het moment eerder. Een keuze maak je omdat je het de beste optie vindt, ook al zijn niet alle consequenties van die keuze positief. En te overzien. Maar terug naar het oorspronkelijke keuze moment kan nooit. Je kunt alleen opnieuw een keuze maken, met de kennis en inzichten van nu.  Ook als het minder goed uitpakt dan je had gehoopt of verwacht.  Je leeft altijd vooruit, je leven stroomt als een rivier één kant op, niet terug.


Niet terugkijken?  Juist wel!

Kijk wel terug. Zie waar je leven je gebracht heeft. Welke ervaringen hebben naar hier geleid. Waar kan je uit putten in positieve zin? Waar zitten je patronen waar je mee zou willen breken?


Vertrouw op jezelf.

Gebruik al je levenservaring om je wensen en besluiten te kunnen onderbouwen. Vertrouwen te hebben in je oordeel. Maar realiseer je dat je nooit meer terug gaat naar een eerder punt, in dezelfde omstandigheden, met de zelfde ervaring.
Als je je wens hebt toegelaten: koester die wens, spreek hem uit. Eerst voor jezelf , daarna naar je omgeving. En neem de stappen die jij te zetten hebt. Hoe het ook uitpakt. Met vertrouwen.


Hoe is met jou?

·         Herken jij je diepe wensen?
·         Durf je ze uit te spreken?
·         Wil jij wel terugkijken?
·         Wil jij met vertrouwen keuzes durven maken? (Ook als je niet alle consequenties kunt overzien? )

Dan kan ik je helpen. Mail me gerust als je

·         jouw wensen én ervaringen wilt onderzoeken
·         met vertrouwen nieuwe keuzes wil durven maken.

Van harte welkom voor één van de gratis eerste gesprekken bij mij aan tafel.

Werk ze!

handtekening

 

 

 

 

 

 

Wil je Burn-out of Bore-out vóór zijn? In mijn gratis E-book ‘In 5 stappen weer fluitend naar je werk!’ vind je handvatten die jou helpen om op tijd bij te sturen. Schrijf je dus nu in voor mijn E-zine en je krijgt het E-book cadeau!

Afbeelding van Pexels via Pixabay

  • 06
    mei 18
  • Heleen Florusse
  • 0
verandering

Verandering, dingen anders gaan doen dan je gewend bent.

Tags : 

 

 

Verandering: Wat heb je nodig? Inzicht en veel oefenen!

 

 

Ben je zelf degene die de noodzaak tot verandering voelt? Of heeft iemand anders het je aangegeven?

Soms ben je op een punt beland dat je echt iets wilt veranderen. In je werk, of in je levensstijl, relaties of uitgavenpatroon. Je voelt zelf meestal wel aan dat er iets nodig is. Je bent niet gelukkig met hoe het nu gaat. Anderen zijn misschien niet gelukkig met jou. Je weet ook wel dat je bij jezelf moet beginnen. Je leest er wat over, gaat een beetje experimenteren, probeert hier en daar al wat aan te passen.
In veel gevallen kan dit je al een hoop opleveren.

 

Alles begint met inzicht

Het belangrijkste is namelijk het inzicht dat je verandering nodig hebt. Zonder die verandering blijft het zoals het is. (Je kan natuurlijk ook hopen op een klein wondertje waardoor je situatie als vanzelf verbetert. Maar dat blijft voor velen wishful thinking. Weet je zelf ook wel.)

 

Hulp inroepen

Als je niet ziet hoe in je eentje die verandering kan bewerkstelligen, kan je op zoek gaan naar hulp. Aanbod genoeg. Vinden we ook heel normaal. Voor een rijbewijs, sport of voeding weten we de deskundigen wel te vinden.
Voor jezelf hulp zoeken is gek genoeg vaak lastiger.

 

Nieuwe techniek en blijven oefenen!

Een verandering inzetten, op welk vlak ook, begint altijd bij het besef dat het nodig is.  Je hebt inzicht nodig in je situatie en in jezelf, je leert wat jij nodig hebt en hoe je dat moet aanpakken en je ontdekt wat de stappen zijn.
En vooral belangrijk: je moet het wel doen. En blijven oefenen.

 

Soms gaat het sneller dan je denkt

In mijn praktijk help ik mensen verder die het punt van ‘zelf proberen‘ gepasseerd zijn. Die serieus willen onderzoeken hoe ze verder kunnen en daar hulp bij kunnen gebruiken. Op zoek zijn naar wezenlijke  veranderingen waar ze beter van worden.
Hoeveel tijd daar voor nodig is weet je nooit van te voren. Voor sommigen bij mij aan tafel gaat het snel en compact. Het gebeurt regelmatig dat zich een oplossing aandient vóór we alle afgesproken stappen hebben doorlopen.
Sommigen zijn zelfs al geholpen met één gesprek.

 

Als er meer tijd nodig is.

Andersom komt ook voor. We schatten in hoeveel tijd we nodig hebben om op een nieuw punt aan te belanden en dan blijkt dat we veel te optimistisch waren. Dat er meer tijd nodig is.
Als blijkt dat het proces meer tijd nodig heeft, kunnen we meestal ook meer tijd nemen. Gelukkig maar. Je kan nooit van te voren voorspellen hoe een persoonlijk proces gaat lopen. En wat je onderweg allemaal tegenkomt.

Tot zover geen probleem. Geen enkele begeleidingstraject loopt hetzelfde.

 

Werkt het ook, inzicht en oefenen?

Ja, eigenlijk altijd. Hoewel de opbrengst niet voor iedereen dezelfde is. Soms ligt de verandering in

– een nieuwe werkplek,
– of weer werken met plezier op je huidig plek,
– een heel andere keuze maken,
– voor jezelf beginnen,
– of alleen al gelukkiger zijn met wie je bent

 

Wanneer niet?

Heel af en toe komt er geen oplossing. En dat zit me dan ook dwars. Waar zijn we vastgelopen? Hadden we meer kunnen doen?
Mensen beginnen met goede moed aan een programma.
Hebben daar goed over nagedacht en willen graag stap voor stap toewerken naar een andere of nieuwe situatie.
Weten welke stappen ik graag met ze wil doorlopen om een nieuw perspectief te vinden. En toch, ondank die verwachtingsvolle start van beide kanten, loopt het soms toch niet

– Mensen kunnen toch de tijd niet maken die nodig is,
– of laten erg veel tijd tussen de onderdelen verlopen waardoor de aandacht spanne verslapt,
– ze oefenen te weinig,
– maken tegelijkertijd gebruik van meerdere helpers, ieder met hun eigen advies en aanpak,
– kunnen uiteindelijk toch niet de energie in het proces stoppen die nodig is.

 

Dat er meer tijd nodig is, is nooit erg.

Zie boven. Maar als om welke reden dan ook
1. de stappen niet, half, of te versnipperd, worden gezet,
2. je niet doorgaat met onderzoeken van jezelf en het zoeken naar je schuifruimte om iets te veranderen,
3. je niet toekomt aan oefenen,

dan is het eigenlijk ook logisch dat er niet veel veranderd is.
Alsof je maar de helft van je rijlessen kan volgen  en het dan gek vindt dat je nog niet kan rijden.

 

Jammer

Als het niet is gelukt om samen met aandacht de weg naar zelfonderzoek en de benodigde stappen te doorlopen, levert dat teleurstelling op. Bij degene die vol goede moed begonnen  is. En ook bij mij.
Hoe goed we vooraf ook bespreken wat we gaan doen, als mensen toch te weinig aandacht kunnen geven aan dit zoekproces, teveel tijd laten verlopen en dan steeds opnieuw moeten beginnen, is er altijd kans dat er te weinig verandering merkbaar is. Zo ontzettend jammer en zo’n teleurstelling.
Natuurlijk blijf ik helpen zoeken naar wat er wel kan. Omdat ik iedereen zo gun het juiste spoor weer te vinden. Dat is wat mijn werk de moeit waard maakt.

 

Heb jij behoefte aan verandering en kan je wel wat hulp gebruiken?

– Wil jij meer inzicht in jezelf, jouw persoonlijke kenmerken, je (werk)situatie?
– Wil je op een overzichtelijke manier werk maken van jouw verandering?
– Kan je hulp gebruiken bij het vinden van inzichten en oefenen met “nieuw” gedrag?

Maak dan alvast wat tijd voor jouw eerste stap: één van gratis eerste gesprekken bij mij aan tafel. We onderzoeken dan wat jij nodig hebt en welke route het beste bij jou past.

Tot ziens!

handtekening

 

 

 

 

Wil je Burn-out of Bore-out vóór zijn? In mijn gratis E-book ‘In 5 stappen weer fluitend naar je werk!’ vind je handvatten die jou helpen om op tijd bij te sturen. Schrijf je dus nu in voor mijn E-zine en je krijgt het E-book

Image by RAEng_Publications from Pixabay

  • 14
    aug 17
  • Heleen Florusse
  • 0

Van de oude stempel?

Tags : 

Heb jij deze berichten deze zomer ook voorbij zien komen?

> Jongens spelen te weinig buiten. Meisjes ook.
> Kinderen kunnen niet meer leesbaar schrijven.
> Schoolkinderen krijgen nek- en rugklachten door verkeerde zithouding en niet passend meubilair. Er is ook te weinig aandacht en kennis.
> Er verdrinken vaker mensen omdat ze niet goed hebben leren zwemmen.
> Steeds meer ouders laten hun kinderen niet inenten.
> En eerder dit jaar: een deel van mensen met dyslectie leest stukken beter als ze een periode beter lees onderwijs krijgen.

 

Waarom zijn zoveel zaken niet meer vanzelfsprekend?
Is het de onderwijsvernieuwing? Zijn het de volle klassen en overbelaste leerkrachten? Is het het uit het oog verliezen van basisvaardigheden die gewoon geoefend en ingeslepen moeten worden? Is het de angst dat we kinderen onvoldoende klaarstomen voor de technologische toekomst?
Laten we ons gek maken door alle blogs en vlogs die we volgen?
Is het de smartphone? Zijn het de digiborden en IPad scholen?
Is het de angst om suf en ouderwets te zijn? Of zijn het de ouders die steeds  minder tijd maken om met hun kinderen bezig te zijn?
Is het misschien ons eigen voorbeeldgedrag?

 

En wat zouden oplossingen kunnen zijn?
Daar heb natuurlijk best mijn gedachten over. Als onderwijskundige, als moeder van drie kinderen (die hun weg, vol voetangels en klemmen naar studies en werk inmiddels hebben weten te vinden) en als professionele loopbaancoach voor hoog opgeleide en bovengemiddeld intelligente professionals.

We leven in de tijd waarin we leven. Dat kiezen we niet. Maar we hebben wel andere keuzes.

> Hoe druk we zijn, en hoe we al onze tijd volplannen met van alles.
> Hoeveel tijd we maken voor belangrijke basisvaardigheden in het leven.
> Hoeveel tijd we nemen om dingen echt te leren. Te oefenen. In te slijpen.
> Te leren volharden.
> Hoe we leren te kiezen dingen te doen waar we blij van worden i.p.v. wat anderen doen, of van ons verwachten.
> Op welke bronnen we wel en niet kunnen vertrouwen.
> Hoe we teleurstellingen incasseren.
> Ons af en toe durven vervelen.
> “Schoolse” zaken serieus nemen.

Als ik zo deze opsomming zie van dingen die bij mij naar boven borrelen, (waar ik  moeiteloos nog een waslijst aan kan toevoegen), dan komt dat op mij behoorlijk “ouderwets” over. Van de oude stempel. Het zou mij niet verbazen als we daar wel meer behoefte aan hebben dan we denken. Dat het één van de sleutels is voor een evenwichtige ontwikkeling.  Fysiek, emotioneel, sociaal, intellectueel.

Ik zie bij mijn kinderen waar ze hun evenwicht, zelfvertrouwen, ontwikkeling, vriendschappen, prestaties aan te danken hebben. In hun geval zeker niet door de waan van de dag, prestatiedrang of -dwang. Misschien wel juist door buitenspelen, tekenen, taarten bakken, fantaseren, af en toe vervelen, gamen, net zo lang oefenen tot je iets kan, gewoon samen aan tafel eten, fietsen, naar het bos, leren omgaan met frustraties en verdriet, dingen samen met ons doen, met elkaar praten, dingen leren die niet vanzelf gaan.

Ik zie ook bij de mensen bij mij aan tafel

> Waar ze succes in hebben.
> Welke waardevolle basisbagage ze hebben meegekregen.
> Wat zij hebben gemist in hun ontwikkeling.
> En waar ze behoefte aan hebben. Of op terug zouden willen kunnen vallen als ze vastlopen.

 

Ik ben ervan overtuigd dat met een goede basis in:
motoriek, je kunnen en durven bewegen,  letterlijk én figuurlijk,
(h)echte relaties,
waarden en normen,
basisvaardigheden in brede zin,
sociale vaardigheden,
je talenten veel beter tot bloei kunnen komen in je volwassen leven.

Dus misschien is dit stukje toch een pleidooi voor een beetje meer aandacht en waardering voor “de oude stempel”. Voor de schoolkinderen van nu, mijn grote kinderen, voor mezelf én voor mijn gasten aan tafel.

Als jij ook behoefte hebt aan meer evenwicht tussen onze snelle, competitieve, veeleisende  wereld en “de oude stempel”, laat het me weten via heleenflorusse@florusseotc.nl. Ik kan je helpen.

Werk ze!

handtekening

 

 

 

 

———————————————–>

Wil je Burn-out of Bore-out vóór zijn? In mijn gratis E-book ‘In 5 stappen weer fluitend naar je werk!’ vind je handvatten die jou helpen om op tijd bij te sturen. Schrijf je dus nu in voor mijn E-zine en je krijgt het E-book cadeau!

Afbeelding van Pexels via Pixabay

←Older posts

Recente Tags

Hoogbegaafdheidscoach Geldrop doorzettingsvermogen motivationele kenmerken cognitieve kenmerken ebook Loopbaanontwikkeling sport

Recente Artikelen

Het risico van je talent volgen.

december 2, 2024

Hoogbegaafd zijn is nooit het hele verhaal.

oktober 14, 2024

Verveling terwijl alles klopt.

september 16, 2024

Houd jij genoeg leefenergie over?

september 9, 2024

Contact

Grasland 10, Geldrop

06 12552845

heleenflorusse[a]florusseotc.nl

www.florusseotc.nl

Copyright © 2024 Florusse OTC | Website door Van Kessel ICT